Pistolet maszynowy Sudayev: przykład geniuszu broni od wieków

Nie jest tajemnicą, że legendarny pistolet maszynowy PPSh – Shpagin został nazwany i nadal nazywany jest "bronią zwycięstwa". Ale broń maszynowa Sudayev została słusznie uznana za broń, która stworzyła warunek wstępny zwycięstwa, tj. Broń, która pomogła wojsk radzieckich przełamać blokadę Leningradu. Jest inny aspekt związany z tą bronią. Pistolet maszynowy Sudayev jest nazywany najskuteczniejszą bronią Wielkiej Wojny Ojczyźnianej z odpowiedniej kategorii broni.

Wprowadzenie

Ciekawe, że rozwój broni odbywał się w Leningradzie, w otoczeniu hitlerowskich najeźdźców. W trakcie opracowywania pistoletu maszynowego uczestniczyła Zakład Instrumentacji Sestroretsk. To nie mniej godne uwagi, że wszystko to zostało zrobione w warunkach, które, mówiąc delikatnie, nie miały możliwości tworzenia nowych broni. Chodzi o to, że wszystkie dokładnie sprzęt został przetransportowany z wyprzedzeniem z Uralu. Nie było wykwalifikowanych specjalistów ds. Personelu, którzy mogliby przyspieszyć proces.

Pistolet maszynowy Sudayev został wydany po sprawdzeniu w tej samej fabryce. Mieszkańcy Leningradu, którzy byli w blokadzie i którzy mogli przetrwać straszne lata, naprawdę musieli zbadać układ pozostałych urządzeń i opanować. Jak wiecie, z produktami w Leningradzie była bardzo spięta sytuacja, a pracownicy zemdlali tu, tuż za sprzętem, za swoimi miejscami pracy.

Warunki były po prostu przerażające. Ale nasi ludzie zawsze byli silni w duchu: podczas wojny z Napoleonem, podczas krwawej wojny z Hitlerem i jego wielonarodową armią faszystowską. I tutaj zwykły rosyjski wynalazca w takich warunkach był w stanie stworzyć broń, dzięki w dużej części do której udało mu się przełamać pierścień blokady, wewnątrz którego znajdował się Leningrad. Ze względu na sprawiedliwość należy zauważyć, że broń ta jest produkowana w fabrykach do dziś.

Krótka biografia projektanta

Sam Sudayev Aleksey Ivanovich urodził się w Czuwaszskiej Autonomicznej Sowieckiej Republice Socjalistycznej, w mieście Alatyr. Jego ojciec był pracownikiem pocztowym. W 1929 ukończył szkołę zawodową w Sudayev. Od tej chwili dostał pracę jako mechanik. Później geniusz inżynier-gunsmith zakończy sprzęt kolejowy Gorky, po czym uda się do biura o nazwie "Soyuztransstroy". Tam objął stanowisko technika, który nadzorował powierzoną mu sekcję kolejową. Jego talent twórczy zaczął się manifestować w tym czasie.

Pierwsze wynalazki Sudajewa

To był "silnik benzynowy". Kolejnym wynalazkiem Sudajev były materiały do automatycznego fotografowania za pomocą promieni podczerwonych z karabinów maszynowych. Pistolet maszynowy Sudayev stał się prawdopodobnie koroną kariery pistoletowej inżyniera, a jego autorski certyfikat został wydany na rozwój pneumatycznej maszyny przechylnej, przeznaczonej do stosowania na platformach samowyładowczych.

Drugi certyfikat, który otrzymał podczas służby w armii. Przypomnimy, że powstało urządzenie o nazwie "Antykradzież". Już służąc w oddziałach kolejowych, projektant zaczął aktywnie angażować się w naprawę broni i rozwój broni.

Budowa pistoletów przeciwlotniczych

PPP (pistolet maszynowy Sudaev) został opracowany trochę czasu, gdy inżynier przedstawił jednostkom państwowym projekt zaprojektowanego przez niego pistoletu przeciwlotniczego. Prehistoria tego wydarzenia przedstawia się następująco. Jak wspomniano wcześniej, Sudajev wszedł do Gorky Industrial Institute w 1936 roku. Ale równolegle (i to się stało dwa lata później), wstąpił do akademii artylerii. I zaraz na trzecim kursie. Inżynier ukończył w 1941 roku, z powodzeniem broniąc swojego dyplomu. Przede wszystkim jego tematem był automatyczny pistolet, którego konstrukcja rozwijała się. W tym samym roku genialny projektant zwołał komisję wojskową, która przedstawiła własne osiągnięcia w dziedzinie broni przeciwlotniczej.

Wymagania wstępne dotyczące tworzenia PPP

Sytuacja militarna, która miała miejsce w 1942 r., Wymagała zdecydowanych działań w celu stworzenia nowych automatycznych broni strzeleckich, przeznaczonych dla harcerzy, załóg czołgów i spadochroniarzy. Wtedy był PPS. Ale wielu przedstawicieli tych kategorii żołnierzy skarżyło się, że broń maszynowa miała wystarczająco dużą masę, duże wymiary i wysoką stopę pożaru, które stwarzały problemy w dziedzinie transportu amunicji.

Dlatego ogłoszono odpowiednią konkurencję, której wynikiem było wynalezienie PPP. Broń musiała mieć taktyczne i techniczne cechy, które byłyby identyczne z PPS. Ale w tym samym czasie nowy PP musiał być znacznie wygodniejszy i mniej masywny.

Bardzo dobrze znali projektanci wzięli udział w rozwoju. To Degtyarev, Shpagin, Rukavishnikov, Korovin i on sam Sudaev. Ale niestety, życie w blokadzie było jednym z powodów, które bardzo potrząsnęły zdrowiem wielkiego pistoletu, a on zmarł w 1946 roku, w jego siłę.

Broń PPS-43 – jedna kopia całej listy modeli. W sumie było siedem. Na przykład, początkowa wersja to PPP-42. Następujący model różnił się od swojego poprzednika w najlepszych walkach, a także poprawiła jego produktywność.

Broń zwycięstwa. PPP

Istnieją interesujące fakty związane z tą bronią. Prawdopodobnie nie jest to tajemnica dla kogokolwiek, że Niemcy ponownie przerobili przechwyconą broń sowiecką pod ich patronem. Na przykład dość często było to zrobione z przechwyconym PPSh. Ale nigdy nie zrobili tego z PPP. Po pierwsze, powodem tego było to, że naboje w karabinach maszynowych Sudajev były bardzo, bardzo rzadkie. Po drugie, do końca wojny niemieccy mieszkańcy mieli wystarczająco dużo kaset typu radzieckiego i musieli być usuwani, wykorzystywani.