prędkość ucieczki

Każdy obiekt wyrzucane w górę, prędzej czy później, to na ziemi, czy to kamień, papier lub proste pióro. Jednocześnie, satelita wystrzelony w kosmos pół wieku temu, stacja kosmiczna lub księżyc nadal obracać w swoich orbitach, tak jakby nie miał zastosowania siły przyciągania naszej planety. Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego księżyc nie zagraża spaść na Ziemi, a Ziemia nie porusza się w kierunku Słońca? Nie działają na nich powszechnego ciążenia?

wiemy z fizyki szkoła oczywiście, że grawitacja działa na uniwersalnym dowolnym materialnym ciele. To jest logiczne założenie, że istnieje jakaś siła, neutralizując działanie grawitacji. Siła ta jest nazywana odśrodkowa. Jego działanie jest łatwo czuć się przywiązany do jednego końca gwintu małe obciążenia i rozwijać go w kółko. Im większa prędkość obrotowa silniejsze naprężenie nici i wolniej się obracać od obciążenia większe prawdopodobieństwo, że będzie spadać w dół.

Więc są bardzo zbliżone do pojęcia „prędkość ucieczki”. W skrócie, można opisać jako prędkością, dzięki czemu każdy obiekt do pokonania przyciągania ciała niebieskiego. Jako ciało niebieskie planety, jej księżyca, układu słonecznego, lub inne mogą działać. prędkość przestrzeń jest każdy obiekt, który porusza się na orbicie. Nawiasem mówiąc, wielkość i kształt orbity obiektu przestrzeń zależy od wielkości i kierunku prędkości że obiekt w momencie wyłączenia silnika i wysokości, na której wystąpiło zdarzenie.

prędkość ucieczki jest z czterech rodzajów. Najkrótsza z nich – jest to pierwsze. Jest to najniższa stawka, która powinna znajdować się na statku kosmicznym, więc udał się w orbicie kołowej. Jego wartość może być określony za pomocą następującego wzoru:

V1 = √μ / R, gdzie

μ – geocentrycznego stała grawitacji (μ = 398603 * 10 (9) m3 / s2);

r – odległość od punktu początkowego do środka Ziemi.

Ze względu na fakt, że kształt naszej planety nie jest idealną kulą (na biegunach wydaje się być nieco spłaszczone), odległość od środka do powierzchni przede wszystkim na równiku – 6378,1 • 10 (3) m, a najniższy na biegunach – 6356,8 • 10 (3) m Jeżeli weźmiemy pod uwagę średnią wartość -. • 6371 10 (3) m, otrzymujemy V1 równą 7,91 km / s.

Im większa prędkość przestrzeń przekracza tę wartość, tym bardziej wydłużony kształt nabędzie orbitę, z dala od Ziemi w coraz większej odległości. W pewnym momencie, to orbita pęknie, przybrać formę paraboli, a sonda go przeglądać bezmiar przestrzeni. W celu opuszczenia planety, statek musi mieć prędkość ucieczki. Może być obliczona według wzoru = √2μ V2 / R. Na naszej planecie, liczba ta wynosi 11,2 km / s.

Astronomowie już zidentyfikowane, jaka jest prędkość ucieczki, zarówno pierwszy jak i drugi, na każdej z planet naszego układu. Są one łatwo obliczyć zgodnie z powyższymi wzorami, jeśli zastępuje stałą jj dla produktu fM, gdzie M – masa ciała niebieskiego zainteresowania, a F – siła ciężkości stała (M = 6673 x 10 (-11) m3 / (kg x S2).

Trzecia prędkość kosmiczna pozwoli dowolny statek kosmiczny przezwyciężyć przyciąganie słońca i zostawić swój domowy system słoneczny. Jeśli oczekujesz go na słońcu, można uzyskać wartość 42,1 km / s. Oraz w celu dotarcia z orbity Ziemi najbliższej Słońcu trzeba przyspieszać do 16,6 km / s.

I wreszcie czwarty kosmiczny konto prędkość. Przy jego pomocy można przezwyciężyć przyciąganie samej galaktyce. Jego wartość zależy od współrzędnych galaktyce. W naszej Drogi Mlecznej , wartość ta wynosi około 550 km / s (jeśli liczyć w stosunku do słońca).