Meteor różni się od meteorytu? Opis, przykłady meteory i meteoryty

Dyskusja o tym, co różni się od meteorytu meteorów poznać tajemnicę i niepowtarzalność rozgwieżdżonym niebem. Gwiazdy ludzie ufają swoim najbardziej cenionych pragnienia, ale skupimy się na innych ciałach niebieskich.

cechy meteor

Określenie „meteor” kojarzy się ze zjawisk zachodzących w atmosferze, w której to w znacznym tempie inwazją obcych ciał. Cząstki są tak małe, że nastąpi ich szybkie niszczenie pod wpływem tarcia.

Czy dostać się do meteorów powierzchniowych? Opis tych ciał niebieskich, zaproponowanych przez astronomów, ogranicza się do wskazania krótkoterminowych świetliste smugi światła w rozgwieżdżone niebo. Naukowcy nazywają je „spadające gwiazdy”.

Charakterystyka meteorytów

Meteoryt jest szczątki meteorytu, które dociera do powierzchni naszej planety. W zależności od składu, istnieje podział ciał niebieskich na trzy rodzaje: kamienia, żelaza, kamienia.

Różnice między ciał niebieskich

Meteor różni się od meteorytu? To pytanie od dawna pozostawała tajemnicą dla astronomów, powodem obserwacji i badań.

Meteory po inwazji atmosferze ziemskiej tracą na wadze. Przed masowa spalania niebieskich obiekt nie przekracza dziesięć gramów. Wartość ta jest tak nieznaczna w porównaniu z wielkością Ziemi, od upadku meteorytu żadne konsekwencje będą.

Meteorytów spadających na naszej planecie, mają znaczny ciężar. Czelabińsk meteoryt, który spadł na powierzchni 15 lutego 2013 roku, według szacunków ekspertów, ważył około dziesięciu ton.

Średnica ciał niebieskich wynosiła 17 m, prędkość przekroczyła 18 km / s. Czelabińsk meteoryt zaczęły eksplodować na wysokości około dwudziestu kilometrów, a całkowity czas trwania lotu nie przekracza czterdzieści sekund. Siła eksplozji trzydzieści razy wyższe niż bombardowania Hiroszimy, powstały w wyniku licznych elementów i fragmentów, które spadły na ziemię Czelabińska. Tak kłócą co meteor różni się od meteorytu, Przede wszystkim zauważamy ich wagi.

Największy meteoryt był obiekt wykryty na początku XX wieku w Namibii. Ważył sześćdziesiąt ton.

spadek częstotliwości

Meteor różni się od meteorytu? Nadal mówić o różnicach między tymi ciał niebieskich. W atmosferze Ziemi jest tylko jeden dzień tam miga setek milionów meteorów. W przypadku dobrej pogody można oglądać około godziny 5-10 „spadających gwiazd”, które w rzeczywistości są meteory.

Meteoryty są również dość często znajdują się na naszej planecie, ale większość z nich spalić nawet w czasie podróży. Na dzień strajków powierzchni ziemi kilkaset takich ciał niebieskich. Ze względu na fakt, że większość z nich wylądował na pustyni, morza, oceany, ale nie wykazują naukowcy. Naukowcy za rok można badać jedynie niewielką liczbę tych ciał niebieskich (pięć sztuk). Odpowiadając na pytanie o to, co jest powszechne w meteory i meteoryty, możemy zauważyć ich składu.

niebezpieczeństwo wpadnięcia

Małe cząsteczki, które tworzą meteoryt są zdolne do spowodowania poważnych szkód. Prowadzą one zużyte powierzchnię sondy, można wyłączyć pracę systemów energetycznych.

Trudno jest ocenić prawdziwe niebezpieczeństwo stwarzane przez meteoryty. Na powierzchni po padania pozostaje ogromna ilość „blizny” i „uzdrowienia”. Jeżeli takie ciało niebieskie jest duża, to uderza oś Ziemi możliwe przesunięcie, że negatywny wpływ na klimat.

Aby w pełni docenić ogrom problemu, można podać przykład meteorytu Tunguska. Upadł do lasu, powodując poważne obrażenia na obszarze kilku tysięcy kilometrów kwadratowych. Jeśli obszar był zamieszkiwany przez ludzi, może być mowy o prawdziwej katastrofy.

Meteor to zjawisko światło, które często obserwuje się w rozgwieżdżone niebo. W tłumaczeniu z greckiego oznacza „Niebieskiego.” Meteoryt jest ciałem stałym o pochodzenie kosmicznej. W przekładzie rosyjskim ten termin brzmi jak „kamień z nieba.”

badania naukowe

Aby zrozumieć, co komety i meteoryty różnią się od meteorów, analizę wyników badań naukowych. Astronomowie byli w stanie dowiedzieć się, że po meteor uderzył warstw atmosfery ziemskiej jest ich miganie. W procesie spalania, pozostaje rozmaz, składający się zjonizowanego gazu. Meteor cząstki zanikać w wysokości siedemdziesięciu kilometrów od powierzchni ziemi. Kometa opuszcza gwiaździste niebo „ogon”. Jego podstawę stanowi rdzeń, który zawiera pył i lodu. Ponadto, następujące substancje mogą znajdować się w komety dwutlenek węgla, amoniak, organiczne zanieczyszczenia. pyłowy, który pozostawia w ruchu składa się z cząsteczek gazowych.

Gdy w górnej warstwie atmosfery ziemskiej, ciała przestrzeń zniszczone fragmenty lub cząstki pyłu są ogrzewane przez tarcie i łamią się. Najmniejszy z nich natychmiast spalone, a duże, nadal spadały, zastrzegamy sobie świecący ślad zjonizowanego gazu. Są zgaszone, osiągając odległość równą około siedemdziesięciu kilometrów od powierzchni gruntu.

Czas trwania błysku zależy od masy ciała niebieskiego. W przypadku dużego meteoru spalania mogą cieszyć się jasnym miga kilka minut. Proces ten astronomowie nazywają deszcz gwiazd. W przypadku deszcz meteorów w ciągu godziny można zobaczyć około stu płonące meteory. Jeśli ciało niebieskie większych rozmiarach w procesie przechodzenia przez atmosferę ziemską gęsty, że nie jest zużywany i dociera do powierzchni planety. Przed Ziemia osiągnie nie więcej niż dziesięć procent pierwotnej masy meteorytu.

Jako część żelaza meteoryty zawierają znaczną ilość niklu i żelaza. Podstawą kamienia ciał niebieskich są krzemiany: oliwinu i piroksen. Iron-kamień ciało mają prawie równą liczbę krzemianów i żelazo-nikiel.

wniosek

Ludzie w każdej chwili swego istnienia starał się zbadać ciał niebieskich. Gwiezdne kalendarze zostały określone warunki pogodowe, starając się przewidzieć los doświadczył lęku przed rozgwieżdżonym niebem.

Po ukazaniu różnych rodzajów teleskopy, astronomowie byli w stanie rozwikłać wiele sekretów i tajemnic gwiaździstego nieba. Były intensywnie badane komety, meteory, meteoryty, podstawowa charakterystyczny i podobieństwa między tymi ciał niebieskich. Na przykład, największy meteoryt, uderzając na powierzchni ziemi, był żelazo Goba. Jej naukowcy odkryli w młodzieńczej Ameryce, jego waga wynosiła około sześćdziesięciu ton. Najbardziej znanym w Układzie Słonecznym jest uważany Kometa Halleya. Wiąże się to z odkryciem prawa grawitacji.