Zdrowie kobiety: wypadanie szyjki macicy.

Diagnoza wypadania szyjnego jest często wykonywana przez ginekologów. Przyczyny tego zjawiska mogą być różne, ale wszystkie one sprowadzają się do jednego problemu – utraty elastyczności mięśni dna miednicy, w wyniku czego tracą zdolność do prawidłowego ustawiania narządów płciowych kobiet.

Głównym powodem utraty szyjki macicy jest zachowanie dziecka i porodu. W trzecim trymestrze ciąży, mięśnie, doświadczające nacisku rosnącego płodu, rozluźniają się. A przy porodzie często występują pęknięcia tkanek (w tym mięśni), w wyniku których tracą zdolność do umierania i osłabienia. Powoduje to wypadnięcie szyjki macicy, gdy wykracza poza redystrybucję seksualnego szczeliny.

Objawy choroby rano są słabe, ale wieczorem zaczynają rosnąć, zwłaszcza gdy kobieta spędza dużo czasu na nogach w ciągu dnia. Wypadkowi szyjki macicy towarzyszy uczucie ciężkości, a nawet ból w okolicy lędźwiowej, trudności z oddawaniem moczu i odczuciem obcego ciała

Leczenie tej choroby powinno wyznaczyć doświadczonego lekarza – ginekologa. W żadnym przypadku nie należy próbować samodzielnie rozwiązać problemu.

Często ginekolodzy napotykają takie zjawisko, jak zejście ze ściany macicy. Przyczyna tej dolegliwości jest wciąż taka sama – osłabienie mięśni dna miednicy. W rezultacie macica jest poniżej prawidłowego poziomu, ale nie wysuwa się z luki w narządach płciowych.

Ta choroba obserwuje się u 25% kobiet w wieku 30-40 lat, aw starszym wieku, ta choroba dotyka co trzeciego sprawiedliwego seksu.

Przyczyny pominięcia macicy.

• Zaburzenia w komunikacji mięśni układu rozrodczego z centralnym układem nerwowym.
• Defekty narządów miednicy (wrodzone patologie).
• Choroby tkanki łącznej
• Poród

Objawy owulacji w macicy.

Często u pacjenta występują odczuwalne ciśnienie w dolnej części brzucha, ból w pochwie (ciągnięcie) oraz w okolicy sacrum lub biodra, trudności lub częstotliwości oddawania moczu, nietrzymania moczu (z obciążeniami i szczepami) oraz krwawego wyładowania.

Zapobieganie.

Aby zapobiec pominięciu macicy, zaleca się wysłuchanie następujących zaleceń:

• Staraj się nie podnosić wagi i unikać nadmiernego wysiłku fizycznego.
• Regularnie stosuj środki profilaktyczne w celu zwalczania zaparć.
• Wykonaj gimnastykę terapeutyczną.
• Noś nośny bandaż lub użyj pierścieni macicy (tylko zgodnie z zaleceniami lekarza).

Ćwiczenia dotyczące zapobiegania chorobom.

• Weź na czworakach. Podczas wdechu, jednocześnie podnieś prawą rękę i odebrać lewą nogę. Po wydechu powrócić do pierwotnego położenia. Powtórz te same kroki prawą stopą i lewą ręką. Ćwiczenie wykonywane jest 4-6 razy w wolnym tempie.
• Stojąc na czworakach i oddychając, ściskaj plecy i napręż mięśnie krocza. Następnie opuść głowę, wydech, zginaj i zrelaksuj się. Powtarzaj ćwiczenie 8-10 razy.
• Będąc w tej samej pozycji, zginaj łokcie w łokcie. Odetchnąć, podnieś prostą nogę. Po wydechu powrócić do pierwotnego położenia. Każda noga musi wykonać 10 wzniesień.

Leczenie.

Jeśli stwierdzisz, że masz wyżej wymienione objawy, skonsultuj się z lekarzem natychmiast, ponieważ opóźnienie może spowodować utratę macicy. W przypadku, gdy stopień zaniechania jest niewielki, możliwe jest leczenie szpitalne bez zabiegu chirurgicznego.

Wybór metody leczenia zależy od wielu okoliczności: poziomu macicy, wieku pacjenta, chorób ginekologicznych.

Jeśli w związku z jakimkolwiek powodem zabieg jest przeciwwskazany, lekarz mianuje pessary i grubą tamponki, które wspierają macicę w normalnym położeniu.

W przypadku, gdy zabieg jest niezbędny, przeprowadzana jest interwencja chirurgiczna.