Charles Luciano (Lucky Luciano, Charles Lucky Luciano), włoski gangster: biografia

Pomimo faktu, że został kiedyś uznany za jednego z 20 najbardziej wpływowych ludzi XX wieku tytanów, Charles Lucky Luciano (Charles Lucky Luciano, 1897/62 gg.) Był gangsterem. Aby słuchać jego rad, światowych liderów, ale nie neguje faktu, że był on wielkim autorytetem podziemi. W końcu, zmarł we Włoszech jako deportowany przestępcy.

Charles Luciano: biografia

„Szczęście” urodził się na Sycylii, 24 listopada, 1897 Rodzice Salvatore Lucania (prawdziwe imię Charlie Luciano), Antonio i Rosalia, przeniósł jej czworo dzieci z lercara friddi w Nowym Jorku w 1906 roku. Jego ojciec, który pracował we Włoszech w dołach siarki, mając nadzieję znaleźć tu dla swojej rodziny na lepsze życie. Chłopiec poszedł do liceum №19 i ukończył 6 klasy. W wieku dziesięciu lat został aresztowany za kradzież i zwolniony za kaucją zdezorientowanych rodziców. Aresztowanie go nie przestraszyć, ani dać mu nauczkę. Był kilka razy aresztowany za drobne kradzieże. Przez 1915, Luciano był uporczywy tyran Lower East Side w Nowym Jorku.

urodzony lider

Wkrótce Luciano razem gang twardzieli włoskim. Uczył rakietę dzieci, a oni spędzali czas zbierania groszy od miejscowych chłopców żydowskich, którzy wypłacanych im nie został pobity. Jeden z chłopców, Meyer Lansky, nie poddają się zastraszaniem i zamiast wyśmiewali Włochów. To śmiałe wyzwanie Luciano wrażeniem. Lansky stał się jego najlepszym przyjacielem, a później przyjaciele byli w stanie połączyć włoskiej i żydowskiej gang Lower East Side. Ich przyjaźń doprowadziła do pomyślnego partnerstwa przestępczej, która trwała aż do ich śmierci. Lansky ostatecznie stał się „architekt” Luciano imperium karnego w Nowym Jorku i na całym świecie.

Charlie wziął kapelusze kurierskich zadaniem mistrza żydowskiej Max Goodman. Goodman wykazały stosunkowo udany przykład Luciano styl życia klasy średniej. Ale Luciano nie planował pracować tak ciężko jak Goodman. Wkrótce zrozumiał, że jeśli ukryć narkotyki w wstążka, że jeden strzał może upiec dwie pieczenie na jednym ogniu. On również otrzymał jeden z najcenniejszych lekcji w życiu: jak zrobić pieniądze w tylnej części prawnej „Front”. Wkrótce handlu narkotykami, Salvatore zarabiał więcej pieniędzy niż kiedykolwiek wcześniej. W tym roku nawet podawane razem. Po zwolnieniu z państwowego zakładu karnego dla młodocianych przestępców, zmienił jego imię. Wydawało mu się, że jego nazwisko Salvatore i Sal była kobieta, dlatego stał się znany jako Charlie.

Początkowo, Luciano i Lansky i jego przyjaciele Frenkom Kostello i Benny „Bugsy” Siegel okradziony, aby związać koniec z końcem. W końcu, bezwzględny urodzonym styl przywództwa każdego z nich pozwolił im wspiąć się na szczyt z wybranym „zawodu”.

Epoka prohibicji

Działania Rząd Stanów Zjednoczonych w Dali Luchano pomysł, który napędzany go do górnej części podziemi. W 1919 roku sprzedaż alkoholu była zakazana. Stało się jasne, że popyt na alkohol był wielki, a kto będzie go dostarczyć, aby stać się bardzo bogatym człowiekiem. Do 1920 roku i Lansky już dostarczanie napojów alkoholowych we wszystkich barach na Manhattanie.

Podczas uprawy sława Charlie dużych lokalnych gangów Nowego Jorku przeprowadzili bezlitosną wojnę. Charles Luciano przydomek szczęście 23 lat była na równi z największych rodziny mafii kierowanej przez Dzhuzeppe Masseriey, nazwanej Joe Boss. On nadal budować swoje imperium i kontrolowane butlegerskuyu Fabryki, destylarnie, ciężarowe i magazyny służące do sprzedaży nielegalnego alkoholu. Jego partnerami byli Giuseppe Doto (Dzho Adonis), "Vex" Gordon i Arnold Rothstein, który był zaangażowany w fałszowaniu World Series w 1918 roku.

Wyścig o władzę

Charles „szczęście” Luciano zaczął ponownie rozważyć jego sojusz z Dzhuzeppe Masseriey, który nie wiedział, był szef najsilniejszej rodziny (dwóch głównych rodzin). Istnieje wiele różnych opowieści o zamachu na belce, która staje się problemem zarówno dla szefów. Niektórzy opowiadają, że Irlandczycy gangsterzy pokonać go prawie na śmierć. Według innych, to policja albo federalni złapać go z nielegalnym alkoholem, albo ojca dziewczynki, która zaszła w ciążę przez Luciano. Ktokolwiek to był, Charlie został dotkliwie pobity, a jego twarz została pocięta nożem, a on został wyrzucony, jak umarli w rzece na wyspie Staten Island. Po Charlie przeżył, zdobył przydomek szczęśliwy i szczęście.

Włoski sprawca zrozumiał, że wojna musi się skończyć i że powinien on prowadzić cały gang w Nowym Jorku. Luciano musiał znaleźć sposób na dwóch głównych szefa zabić siebie jako „żołnierze” Mafia po obu stronach barykady podczas wojny zginęło co dzień. Ponadto kontynuuje rozlew krwi między gangami przyciąga coraz większą uwagę władz i zaszkodzić jego dochodowy biznes. Luciano skontaktował się kolejny boss – Salvatore Maranzano i zgodzono się zabić Masseria. Luciano spotkał go w restauracji w Coney Island, w celu omówienia planów na rzecz wyeliminowania Maranzano. Masseria był zachwycony, że jego główny porucznik wymyślił taki plan na swoim starym wrogiem. Charlie przeprosił i wziął salon i restauracja składa się z czterech mężczyzn: Bagsi Sigel, El Anastasia, Vito Dzhenoveze i Dzho Adonis. Strzelali Masseria. Kiedy Luciano wyszedł z miejscem na odpoczynek, czterech mężczyzn zniknął, a policja nie mogła nic zrobić, aby pokazać go.

Następna na liście była Maranzano, który nie wiedział, że większość jego popleczników byli lojalni wobec tych szczęśliwców. Widzieli, że Charles Luciano był dobrym biznesmenem, który przyniesie im większe zyski. Maranzano zaprosił go na spotkanie, gdzie planuje się go zabić. Charlie nie pojawi się, ale przyszedł cztery „poborcą”. W Maranzano miał problemy z podatków, więc wszystkie cztery udało się przejść do wnętrza. Do czasu jego osobistych ochroniarzy zorientował się, co się dzieje, Maranzano był już martwy. Uciekli w strachu, a ścieżka wiązki na stanowisko z najbardziej wpływowych postaci w podziemiach Nowego Jorku „szefem szefów”, została otwarta.

Lider liderów

Lucky Luciano wprowadziła skuteczny system „rodzin przestępczych”, przypisując je do liderów swoich wiernych zwolenników. Chciał zaprowadzić porządek w organizacji. Z pomocą starego przyjaciela Meyer Lanski Charli stworzył „Komisja” lub Unione Siciliano. Wszystko mafia italoamerikanskaya w 1930 roku do poddania się tego ciała, składający się z grupą swoich przyjaciół sycylijskich.

Wyższe szefowie mafii to również popularne osobistości życia publicznego. Luciano często postrzegane w restauracji i teatrów z wybitnych osobistości, artystów i innych znanych osobistości. Pomimo faktu, że zawsze miał ochroniarzy, w rzeczywistości, że nie trzeba go mieć. Charles Luciano kierował zorganizowaną przestępczością, a nikt nie odważył się zakwestionować jego władzę.

W „szefa szefów” na początku lat 1930 I cieszyć się życiem. Pod nazwą Charlza Rossa, mieszkał w Nowym Jorku w luksusowej rezydencji zwanej „Waldorf Towers”, który był częścią hotelu „Waldorf Astoria”. Zaśmiecanie pieniądze, Luciano grał rolę bogatego biznesmena, nosi garnitury szyte niestandardowych i jechał w samochodzie z osobistym kierowcą. Ale dobre czasy zbliża się do końca, od 1935 roku w celu zwalczania przestępczości zorganizowanej został powołany specjalny prokurator Tomas Dyui.

oskarżenie

funkcjonariuszy organów ścigania wiedzieć kto był Kingpin podziemi w USA. Lucky szczęście zabrakło w 1936 roku. Nowy Jork prokuratorze Tomas Dyui oskarżyły Lucky Luciano i ośmiu innych członków mafii w organizacji sieci burdeli. Pomimo faktu, że kiedyś uratował od Dewey konspiracji do morderstwa, to nie powstrzymało prokurator z prokuratury. Charles Luciano podkreślał, że nie był związany z prostytucją. Niemniej jednak, dał dowody przeciwko wielu świadków, a DA wygrał. Luciano otrzymał od 30 do 50 lat więzienia – najdłuższy termin kiedykolwiek nałożonej za takie przestępstwo. Został uwięziony w dannemorite, tzw Syberia przestępczości zorganizowanej, jak to było na obrzeżach USA, w pobliżu granicy z Kanadą. Luciano próbował odwołać, ale sąd potwierdził swoje zdanie.

Deportacja do Włoch

Próby zapewnić uwolnienie przywódcy mafii pozostało bezskuteczne aż 7 grudnia 1941 roku Japończycy nie zaatakowali Pearl Harbor i Japonia nie wypowiedział wojnę USA. Siły morskie obawiali się o podwodną ataku i potrzebował pomocy wszystkich dokerów im zapobiegać, zwłaszcza po wybuchu modne liner „Normandie” w porcie w Nowym Jorku. Od Charles Luciano nawet w więzieniu zachować pełną kontrolę nad portowymi związkami zawodowymi, był w stanie się targować o swoją wolność. W zamian za pomoc robotników portowych, a także kolejności włoskiej mafii walki z Benito Mussolinim Luciano obiecał zwolnienie warunkowe. Jednak musiał zgodzić się na powrót do Włoch i tam pozostać aż do końca swojego życia. Kiedy został zwolniony z więzienia w 1946 roku, został zabrany do Ellis Island i został wysłany z powrotem do Włoch. Pomimo faktu, że obiecał wrócić do swojego nowego domu, to nigdy nie zdarzyło.

Havana Konferencja

Po krótkim pobycie we Włoszech miał potajemnie przybył na Kubie, gdzie Konferencja Hawana, spotkał się z jego dawnych współpracowników, w tym Meyer Lansky i Bagsi Sigela. Luciano starał się umocnić swoje wpływy, używając naród wyspy jako swojej bazy. Ale wkrótce, rząd Stanów Zjednoczonych dowiedział się o obecności Lucky'ego w Hawanie i wywrzeć nacisk na władze kubańskie, grożąc zablokować dopływ środków odurzających do kraju, gdy był szefem mafii.

pod nadzorem

24 lutego 1947 rząd kubański aresztowany Luciano i 48 godzin od wysłania go do tureckiego statku towarowego z powrotem do Włoch, gdzie pozostawał pod ścisłą kontrolą. Według niektórych raportów, nie był zaangażowany w handel narkotykami. Na początku lipca 1949 roku w Rzymie policja aresztowała go pod zarzutem udziału w leku przemycić w Nowym Jorku. Po tygodniu w areszcie, został zwolniony bez postawienia zarzutów, ale nie wolno odwiedzić stolicę Włoch.

W czerwcu 1951, policja przesłuchiwany Luciano Neapol pod zarzutem nielegalnego przywozu do Włoch 57000 USD w gotówce i nowego amerykańskiego samochodu. Po upływie 20 godzin przesłuchaniu został zwolniony bez postawienia zarzutów.

W listopadzie 1954 roku Prawo Komisja Neapolu przez 2 lata nakłada surowe ograniczenia dotyczące Luciano. W każdą niedzielę, musiał iść na policję, i spać w domu bez pozwolenia, aby nie opuścić Neapol.

życie osobiste

W 1929 roku Charles spotkał tancerz Broadwayu Galina „Guy” Orlov. Obaj byli nierozłączni, dopóki jej zawarcia. Później Orłow próbowali przyjść do Charliego do Włoch, ale odmówiono jej prawa do wjazdu. Na początku 1948 roku, włoski Luciano spotkał tancerz Igeyu Lissoni, który miał 20 lat jego młodszy, który później powiedział, że jest miłością jego życia. Para mieszkała razem w Neapolu, ale Charlie nadal spotkać się z innymi kobietami. W 1959 Lissoni zmarła na raka piersi.

Śmierć na lotnisku

Charles Luciano zaczął myśleć o tym, jak podzielić się szczegóły jego życia. Przez przypadek, zmarł na atak serca na lotnisku Neapol 26 stycznia 1962 roku, gdzie miał spotkać się z producentem filmowym i telewizyjnym.

Po kilkuset ludzi zgromadzonych na jego pogrzebie w Neapolu, ciało Luciano został wysłany do Stanów Zjednoczonych. Szczęście jest pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu św Jana w Nowym Jorku. Spędził całe życie pod nazwą Charlza Luchano, kłamie o swoich rodziców pod nazwą Salvatore Lucania.