Niechlubny fiński War

Ta surowa zima nie była już 50 lat hit 30 stopni mrozu w listopadzie, aw styczniu, temperatura spadła do 40-45 stopni poniżej zera. A pogoda utrzymywane aż do marca. Zamarznięta ziemia wyglądała jak beton, a kilkusetletnie sosny wybuchnął z takim zimnie na całej długości z dźwiękiem jak pistolet strzał. Nie żałuję charakter i śnieg, który był prawie codziennie. Ten niegościnny zima była w latach 1939-1940 w północnej części ZSRR i Finlandii. To wtedy kierownictwo radzieckie postanowił ukarać „zarozumiały Białe Finowie” ręce Armii Czerwonej. Od 30 listopada rozpoczęła się „neznamenitaya” sowiecko-fińskiej wojny 1939-1940, które wówczas nazywano „kampania wyzwolenie”.

23 sierpnia 1939 pomiędzy Niemcami i ZSRR podpisali pakt o nieagresji. I ten dokument, nie jest też tajemnicą, suplement. Według niego, te dwa wielkie mocarstwa dzieli swoje strefy wpływów, a pod „skrzydła” Związku Radzieckiego, wśród innych krajów hit Finlandia. Tymczasem od marca 1938 rząd ZSRR prowadził negocjacje z rządem Finlandii na wspólne działania w celu wzmocnienia morskie i lądowe granice obu państw. Warunkiem koniecznym do tych negocjacji była okupacja Niemiec, Austrii i komplikacja sytuacji politycznej w Europie. Sowieci chcieli przede wszystkim uzyskać pewność, że żaden wróg nie będzie przechodzić przez terytorium Finlandii i nie może zagrozić Leningrad z boku. Ale rząd fiński odmówił takie oferty, a tym samym zrobił krok w celu zapewnienia, że wojna stała się nieunikniona fiński.

Jednak wkrótce Finowie zrozumieli jak krótkowzroczna była taka odmowa i zaczął gorączkowo uzbroić. Przewodniczący Rady Obrony gdyby marszałek Mannerheim. Iz jego podaży wojskowa w Finlandii zdobył na „pełną parą”. Szczególną uwagę zwrócono na fińskim wzmocnienia wojskowych i modernizacja umocnień, które wcześniej były budowane w Karelii przesmyk. I po okupacji Czechosłowacji (kwiecień 1939), z inicjatywy Związku Radzieckiego rozpoczął nową rundę negocjacji. W tym czasie kierownictwo radzieckie oferowane Finlandia pomocy wojskowej w razie agresji. Iw odpowiedzi na Finowie musieli wydzierżawić Unii kilka wysp położonych w Zatoce Fińskiej. Są kierownictwo wojskowe Unii planuje się zainstalować dodatkową bazę dla okładki Kronsztadzie od morza. Chociaż Mannerheim wezwał polityków, aby zaakceptować propozycję ZSRR, jego opinia została zignorowana. Po tym, pokojowego rozwiązania sprzeczności między stronami stało się niemożliwe, a wojna radziecko-fińska stał się tylko kwestią czasu.

Pakt o nieagresji z Niemcami przez jakiś czas rozwiązał ręce Związku Radzieckiego, a Moskwa postanowił najechać Finlandia. Formalna okazja, która rozpoczęła się po fińskiej wojny w 1939 roku, był ostrzał pozycji Armii Czerwonej w miejscowości Mainila. Stało się to w dniu 26 listopada, a prowadzone tej prowokacji NKWD, działających pod przykrywką wojsk fińskich. Po tym, między dwoma krajami zostały zerwane wszystkie rodzaje stosunków dyplomatycznych, a w dniu 30 listopada rozpoczął inwazję na dużą skalę Armii Czerwonej na terytorium sąsiednich państw. Dowództwo wojskowe ZSRR planowane przez trzy tygodnie, aby rozbić armię fińską i zajmują Helsinkach.

Ale plany radzieckich dowódców wojskowych nie były przeznaczone do stracenia. Frontalny atak na słynnej linii Mannerheima nie powiodło się. Potem propaganda sowiecka odpisane tej awarii na niedostępność systemu obronnego. Chociaż w rzeczywistości fińskie umocnień zbudowany w Karelii Przesmyk, 10 czas były słabsze niż francuskiej linii Maginota od liczby schronów, bunkrów i broni artyleryjskiej. A w rzeczywistości, Linia Mannerheima nie był przeszkodą nie do pokonania dla ówczesnej armii. Jednak Armia Czerwona za pierwsze trzy tygodnie, aby przebić się nawet w pierwszej linii fińskich pozycjach, nie wspominając o zajęciu Helsinkach. I 21 grudnia tego ofensywa zatrzymała całkowicie, a 26 tego samego miesiąca, Armia Czerwona przeszła do obrony. Fiński wojna grozi stać się przewlekłe.

Po tym, nie było próbą położyć dodatkowy cios dla fińskich pozycjach na północy jeziora Ładoga. Ale próba ta zakończyła się niepowodzeniem, aw wyniku dwóch „czerwony” Division zostali otoczeni i całkowicie zepsuty. A w ogóle w dziedzinie Finów otoczony i zniszczył pięć dywizji Armii Czerwonej. I znowu postępującej wojska radzieckie rozpoczęły się dopiero 1 lutego 1940, po ich otrzymaniu znacznych wzmocnień. Teraz, zabytków Mannerheim linii Frontu Północno-Zachodniego pod dowództwem SK Tymoszenko. Zawierał on 7 i 13 Armia. Codziennie ostrzał osłabiona obrona Finów. Dopiero 11 lutego obronne Finowie załamał. 14 lutego Armia Czerwona wzięła pieniądze miasta.

Zatem, Armia Czerwona powoli przesuwa się do przodu, a w marcu, już się rozpoczął walkę o mieście Wyborg. Teraz rząd fiński, widząc daremność dalszego oporu, wysłał delegację do Moskwy do prowadzenia rozmów pokojowych. Zabrali 4 dni, a 13 marca, wszystkie działania wojenne ustały. Fiński wojna się skończyła, a rząd tego kraju podjął wszelkie warunki, które oferowane są do radzieckiego kierownictwa. Jak wynika z trudnym zwycięstwem ZSRR otrzymało miasto Wyborg, cała karelski i obszar położony na północ od jeziora Ładoga, wraz z miastem Sortavala. W ten sposób udało nam się przesunąć granicę z Leningradu 150 kilometrów, natomiast Finlandia dołączyła do ZSRR nadal nie działa. I Finowie w wyniku tej wojny stracili wszystkie swoje mechanizmy obronne i pozostały praktycznie bezbronni.