Główne cechy państwa jako jedności praw i władzy: główne etapy z koncepcją historii

Zjawisko stanu zajmuje szczególne miejsce w systemie politycznym. On daje tym ostatnim stabilność, integralność i koncentruje się na działalności społecznej. Główne objawy stanu polega na tym, że pełni ona kluczową rolę w tym systemie, sprawia wymaganą objętość działalności gospodarczej i zarządzania, kontrolowania zasobów społeczeństwa, a także działa jako główny regulator życia. Jest to podstawowe narzędzie, które obejmuje funkcje władzy i pomaga władze do przeprowadzenia. Jest ucieleśnieniem suwerenność, jako jego nośnika.

Koncepcja ta ukształtowała się wokół trzech lub nawet pięć tysięcy lat temu, w czasach starożytnego Sumeru, Chinach, Egipcie i mykeńskiej cywilizacji. Jednak spójna teoria o co państwo, jego główne cechy, forma rządu po raz pierwszy stworzył Platona. On również stworzył ideę idealnego rodzaju kontroli społecznej, który jest opisany jako hierarchii trzech klas – władców, mędrców, żołnierzy i urzędników państwowych, a także chłopów i rzemieślników. Filozof i wskazał, że w stanie zagęszczonym wszystkie interesy gospodarcze, polityczne, społeczne i kulturowe różnych warstw społeczeństwa i powinien szukać i praktykować najlepszy sposób rozwiązywać sprzeczności między nimi i rozwiązywania konfliktów.

Tak więc, główne funkcje państwa, które rządzą sprawiedliwie, utworzona w starożytności. Przede wszystkim jest to, że zawiera on nie tylko siły, przymusu, ale również prawa. Potem były opisy różnych rodzajów rządu i typologii nich poprawne i niepoprawne jak. W tej kwestii, rozmawialiśmy prawie wszystkich klasyków starożytności – od Arystotelesa do Cicero. Ponadto w tym wieku niektóre z rzymskich prawników miał poglądy na temat prawa, które jest tylko fakt jego urodzenia należy do człowieka i równości wywodzi się z tą teorią. Teoretycy prawa rzymskiego opracowali wiele ciekawych i istotnych pojęć okazało później – jak, na przykład, państwo-republic jako „rzeczywistości narodowej”, aby przeprowadzić praworządności i praw komunikacji pomiędzy podmiotami w pewnych granicach.

W renesansie znów stają się modne teoria idealnego rządu. Tak, Niccolo Machiavelli, analizując historię różnych formacji politycznych, próbowali wyróżnić główne cechy stanu, który byłby idealny. Jedną z tych cech, pomyślał, aby dać wszystkim obywatelom możliwość dysponowania nieruchomością oraz w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa osobistego. Jednak uznając ważne i niezbędne funkcje państwa, wielu myślicieli tej epoki mówił o niej bardzo krytycznie, a w szczególności, Thomas More, który twierdził, że w rzeczywistości jest to spisek bogatych przeciwko biednym. Od dawna był kanclerz królewski, to oczywiście wiedział, co miał na myśli.

Jednak tylko z wiecznych myślicieli XVII zaczął zamykać podejście do pojęcia, że taki stan prawa. Jej główne objawy zostały po raz pierwszy opisane jako zgodne z prawem przyczyny i sprawiedliwości. Zatem Gugo Grotsy Uważa tak nieodłączną właściwość tej formy rządów umowy społecznej, przy zawieraniu których ludzie oraz władców nałożone pewne obowiązki. Zapewni to, że w opinii znanego prawnika i założyciela prawa międzynarodowego, zarówno indywidualnej wolności i harmonii społecznej. Diderot opracowane na koncepcji takiej umowy i oświadczył, że głównym źródłem władzy jako takiej. W ten sposób został on sformułował tezę o suwerenności narodu, który w naszych czasach jest zapisana w konstytucjach większości krajów. Z tej reguły – Byłem przekonany, pedagog – jest to możliwe, aby zapewnić nie tylko prawo, ale również szczęście większość ludzi.

Diderot opisano główne cechy państwa, mające na celu skonsolidowanie władzy ludu i praw jednostki, obsługiwanego przez Spinozy i Kanta. I Spinoza proponuje się ograniczyć zdolność państwa do dysponowania życia i mienia obywateli w granicach prawa, jak Kant powiedział, że jeśli taka forma rządu, nie tylko rząd może zmusić obywateli do przestrzegania wymogów prawa, ale również ludzie powinni sami być w stanie zmusić rządzących do przestrzegania prawa i śledzić proces. Dzhon Lokk i Thomas Hobbes dodano do tej zasady praworządności (gdy wszyscy, w tym u władzy, powinni ponosić równą odpowiedzialność) i podział władzy między poszczególnymi oddziałami, które mogą być wzajemnie ograniczenie dla siebie i opierania się tyranii i despotyzmu.