układ odpornościowy

Otwarcie pierwszych komórek układu odpornościowego (1887) – fagocytów (makrofagów) – należy I. I. Mechnikovu. Fagocytozę (wchłanianie innych komórek) już znane od 1862 roku. Jednakże Miecznikow raz ustalone połączenie pomiędzy tym procesie i funkcję ochronną, która ma układ odpornościowy. Według wielu badaczy, od tego momentu zaczął istnieć nowej gałęzi medycyny – immunologia.

Układ odpornościowy organizmu ludzkiego jest zbiorem struktur anatomicznych. Jej funkcją jest zapewnienie ochrony przed przenikaniem różnych czynników zakaźnych z ich produktów przemiany materii, substancji obdarzone obcych tkanek i właściwości antygenowe.

Układ immunologiczny jest w stanie rozpoznać ogromną ilość patogenów – od mikrobów do robaków, co wyróżnia je spośród cząsteczek biologicznych własnych komórek. W wielu przypadkach, definicja czynnika zakaźnego jest bardzo trudne przez jego zdolność do przystosowania się poprzez opracowanie nowych sposobów penetracją i zakażeniem.

Antygeny są cząsteczkami, które wywołują specyficzne reakcje. Niekoniecznie patogenów dostaje się do organizmu z zewnątrz. Na przykład, w patologiach autoimmunologicznych jak antygeny są własne komórki organizmu.

Ostatecznym celem jest zniszczenie konstrukcji zabezpieczającej szkodliwych czynników chorobotwórczych. Układ odpornościowy jest obdarzony różnorodnych metod i narzędzi do wykrywania i eliminacji czynników zagranicznych. Cały ten proces jest znany jako „odpowiedź”. Odpowiedź immunologiczna może być wrodzone lub nabyte.

Nabyta reakcji różni się od istniejących wysokiej specyficzności naturalną reakcję określonego rodzaju czynnika obcego. To pozwala na powtarzające penetracji patogenu do zidentyfikowania i wyeliminowania go jak najszybciej.

W niektórych przypadkach, osoba utworzyła się przez całe życie ochronę przed wnikaniem pewnych antygenów, na przykład, po tym jak ospa wietrzna, odra, błonica.

Z anatomicznego punktu widzenia, system immunologiczny jest nieco rozdrobniony. Mimo pewnego rozproszenia ciała, wszystkich swoich strukturach mają ścisły związek przez limfatycznych i naczyń krwionośnych. Oddziały struktury ochronnej dzieli się na ośrodkowy i obwodowy. Istnieją również komórki odpornościowe.

Do głównych narządach limfoidalnych struktury ochronne obejmują grasicy (grasicy), tworzenie układu limfatycznego, w dodatku, okrężnicy, wątroby płodowej, szpiku kostnego.

Komórki immunokompetentne uważa się leukocytów wielojądrzastych, monocyty, limfocyty, komórki Langerhansa skóry (białe epidermotsitov procesu), i inne.

Aby chronić narządy limfatyczne obwodowe obejmują śledziona, węzły chłonne.

Łączna masa wszystkich komórek i narządów, która obejmuje układ odpornościowy osoby dorosłej wynosi około jednego kilograma.

Zróżnicowanie strukturach obwodowych, choroby (na wystąpienie różnic jednorodnych komórek) i proliferację antygenu. W centralnych organów i struktur pomiędzy dojrzałych komórek odpornościowych. Ostatnim (większość z nich) są stale krążących. Tak więc, część komórek odpornościowych z łożyska naczyniowego przemieszcza się w kierunku każdej karty struktury ochronnej i do tyłu. Wszystkie składniki składników ochronnych konstrukcji są ze sobą połączone. Komórki współdziałają ze sobą na stałe bezpośrednio wprowadzając związek lub uwalniania cytokin i immunoglobuliny (przeciwciała), do środowiska. Cytokiny, które są utworzone przez monocyty i makrofagi, znany jako monokiny i utworzony przez limfocyty – limfokiny.

Tak więc, wzajemne oddziaływanie wszystkich strukturach systemu immunologicznego i jego przeciwciało komórek przydzielona tworzy złożony mechanizm samoobrony.