Agnostyk – Kto to jest?

Agnostyk – Jestem osobą, która uważa, że wiedza o świecie jest w zasadzie niemożliwe. Prawa natury, jak również horyzonty są zasłonięte przez naszego postrzegania świata, przyjętej przez pojęć naukowych i filozoficznych, a tym samym świecie, a ludzie lubią istnieć samodzielnie, niezależnie od siebie. Nauka i religia z takiego podejścia są postrzegane jedynie jako element kultury, niezbędnego atrybutu cywilizacji, a nie jako techniki samodoskonalenia, które jest nieodłączne w innych nurtów filozoficznych.

Dlatego, pytając: „Agnostic – Kto jest” – musimy zaakceptować ludzi tego sposobu myślenia , co sceptyków, którzy wybrali absolutnej wątpliwości, jako sposób życia, zwyczaje społeczne. Perspektywa ta pomaga im przetrwać w świecie powszechnej wiary i bezwarunkowej akceptacji prawdy naukowej.

W poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie „Agnostic – Kto to jest” jakoś przypomniał z kultowego filmu „Beware of the Car”. Pamiętam rozmowę w samochodzie: niektórzy uważają, że Bóg nie istnieje. Inni wierzą, że Bóg istnieje. I wtedy, i więcej nie może być udowodnione. To o co agnostyków myślenia. W przeciwieństwie do tej linii myślenia – gnostycyzmu. Zwolennicy tej teorii uważają, że wszystko w naszym świecie, w tym ludzkich działań, sprowadza się do pewnych przepisów. Wypadki nie zdarzają, a wszystkie imprezy odbywają się z prawdopodobieństwem 100 procent. Inną rzeczą jest to, że nie możemy być świadomi pewnych praw natury, ale to tylko kwestia czasu i cierpliwości. Jednak, moim zdaniem, i gnostycy agnostyk podobny w jednym: ograniczonej liczby obiektów i zjawisk są traktowane jako materiału „punkt startu”, która odparcia wyrównać ich teorię. Dla gnostyckich jest punkt, linia, przestrzeni. Dla agnostyk – ich własna postawa, idea poszczególnych rzeczy. Innymi słowy, wszyscy filozofowie zgadzają się co do jednego: aby wziąć coś (rodzaj arystotelesowskiej źródła napędu) w wierze, a następnie mają prawo, aby udowodnić swoją rację.

Argumentując na „agnostyk – Kto to jest”, nie możemy dotknąć problemu ateizmu. Gdy chodzi o religię kategoryczny projektowania świata dzięki wyższej istoty Absolutu, ateista przed powstaje problem, że jest brane za pewnik. prawd naukowych lub prawa natury nie liczą. Ich zdaniem, to tylko znajomość narzędzi. Aby utworzyć aksjomaty (jak w powyższym punkcie i przestrzeni), TOO, potrzebny jest punkt wyjścia, a do tego musi również pochodzić. I ewentualnie przez sceptycyzmu. Szanse są, po raz kolejny, dzięki wierze. Nic więc dziwnego, Albert Einstein do końca swego życia stał się człowiekiem głęboko religijnym. Ponadto, kwestia ma również charakter hipochondryk: kto powie, jaka jest różnica pomiędzy uniwersalnym i negacji własnych poglądów na temat natury rzeczy? Oczywiście, z zastrzeżeniem określonego odrzucenia poglądów filozoficznych lub naukowej społeczności.

Dlatego, odpowiadając na pytanie: „Agnostic – który jest” – trzeba zrozumieć, że odpowiedź jest, o dziwo, w polityce samolotu.

Po pierwsze dlatego, że wątpliwości w Boga i nauki podkreśla swobodny wybór „trzeciej strony”, związany z liberalnej wizji świata i indywidualnej oceny, co dzieje się na podstawie własnych, osobistych interesów. Innymi słowy, agnostycyzm, pomimo starożytnego greckiego pochodzenia, został przekształcony w koncepcji burżuazyjnego i wyraźnie wpisują się w rytm wartości protestanckich.

A po drugie, agnostycy żyć w świecie absolutnej wolności woli, które mogą być powszechnie uznane jako swego boga. Ale wolna wola – jest katolicka koncepcja leżąca u podstaw późnego średniowiecza i prawo burżuazyjne, fundamenty, które są utworzone przez Napoleona i Hegla. Konkluzja jest taka sama – osoba odpowiedzialna tylko za siebie i jest osobiście odpowiedzialny za swoje działania. I tak wolny w swoich wątpliwości w stosunku do drugiej.