Niemiecki kompozytor Richard Strauss: A Biography, kreatywność

Richard Strauss – kompozytor, którego poemat muzyczny opery i stonowane emocjonalnego objawienia. Ekspresjonizm (wyrażenie) z jego dzieł jest ostrą reakcją społeczeństwa czasu.

Richard Strauss. Biografia kompozytora

Richard ojczyzna już nie istnieje. W 1864 roku w Monachium był niezależnym miastem Królestwa Bawarii, a następnie dołączył niemieckie ziemie. 11 czerwca w Sądzie muzyk rodzina Franza Straussa syna. Ojciec służył opera waltorni (instrumentów dętych, niewyraźnie przypominający rurę spiralną). Był pierwszym nauczycielem muzyki Richarda. Zajęcia są dostarczane zarówno prawdziwej radości, co doprowadziło do tego, że tak wcześnie, jak 6 lat chłopiec opanował notacji muzycznej oraz instrumentu. Ponadto, samo skomponował pierwszą operę i przestał pisać aż do śmierci.

Science ojciec chłopca wydawało się zbyt konserwatywny, szukał innej ekspresji w muzyce. W 1874 roku, Richard Strauss pierwszy spotkał dzieła Wagnera, jego nieskończenie podboju styl i nastrój opery. Ale ojciec szczerze wierzy te dzieła muzyki niższej klasy, a nawet zabrania synowi ich słuchać. Tylko osiągnięciu dorosłości, Richard zaczyna głębokie studium wynik „Tristan i Izolda”. W międzyczasie uczęszcza próby Court Orchestra i otrzymuje lekcje instrumentacji i teorii.

styl kompozytora

Muzyka Straussa – poszukiwanie swojego słynnego stylu, który pożyczył od Richarda kilku lat. W 1882 roku wstąpił do Instytutu Filozofii i Historii w Monachium, ale pozostawia po treningu letniego. Ale było tam spotkał się z Max Schillings. Dwóch młodych mężczyzn są takie, bliskich przyjaciół, że Strauss łatwo przekonać innych do tego ulubiony zawód poważnie. W związku z tym Niemcy dostaje genialny dyrygent i kompozytor produkcjach teatralnych, a także nauczyciela i „Mona Lisa” plakat operowy.

Sam Richard Strauss wysłany do Berlina. Nie dostaje posadę dyrygenta i kontynuował pisanie kompozycje w konserwatywnym stylu ojca. Dobrym przykładem jest jego „Horn Concerto №1». Po 1883 roku, młody Strauss spotkał się z Aleksandrom Ritterom. Daleki krewny Wagner przekonuje chłopca, że jego prawdziwa muzyka nie może być czyjaś powtórzenie że poematów symfonicznych – to jest właściwa droga dla kompozytora. Od tego momentu to na pewno staje się lekki i jasny styl Straussa.

życie osobiste

Wielki wpływ na losy i dzieła Richarda Straussa miał szczęśliwe małżeństwo z Pauline de Ana Maria. Poznali się w 1887 roku w Monachium. Paulina rozpoczęła solową śpiewak operowy i lekcje od kompozytora. Jako protegowany za nim do Weimaru. Wspaniale zadebiutowała w 1890 roku, w 1894 roku, grał rolę w operze swojego nauczyciela „Guntram.” Młoda Ślub odbył się 10 września w miejscowości Marquartstein.

Nieobliczalny charakter młodej żony Richter znosił ze stoicyzmem, uzasadniające jego utalentowanych cechy osobowości. Według niektórych stwierdzeń, które sprowadzają się do naszych dni, po zaciętych walkach z Pauline on odwiedzanych przez specjalny działalności Muse inspiracji. Rzeczywiście, to było podczas jego małżeństwo Richard Strauss napisał swoje najlepsze prace. Do żony napisał kilka piosenek po wykonaniu których wzrosła popularność piosenkarki.

Szczęśliwe życie para miłość zakończone z powodu śmiesznej pomyłkę. Pewnego dnia moja żona wręczyła list do męża, kiedy zwiedził Niemcy, przez nieznaną kobietę. Następnego dnia, Pauline złożyła pozew o rozwód. Wracając do domu, Richard próbował wyjaśnić emocjonalny aktorkę, że on nic nie zrobił, ale nie chciała go słuchać. Do końca swojego życia kompozytor miał romantyczne uczucia do byłej żony, nie tylko pisząc muzykę do niego, a nikt inny nie spełnia.

kreatywność Strauss

Kompozytor Richard Strauss próbował nie dać się „burze polityczne” w kraju, ale jako prawdziwy twórca wchłania nastrój swoich ludzi. Żył ponad 80 lat i stwierdzono trzy różne reżim rządu. Wyjątkowość kompozytora – w zaskakującej wydajności. Pisać muzykę, mógł zawsze i wszędzie, bez bycia kreatywnym „stagnacja” lub kryzysów. Jego pierwsza praca „Guntram”, utworzony w 1893 roku – to dramat muzyczny, klasycznie zbudowany dla pierwszego testu na widza.

Dalsze prace kompozytor ma taką różnorodność gatunków, które wydaje się na pracach różnych autorów. "From Italy" (1886, Richard Strauss) – poemat symfoniczny napisany na wrażenia z jazdy. W wieku 21 lat, młody kompozytor odwiedził romantyczny kraj na miesiąc i tak pełen ekscytujących emocjami, które rzuca je na papierze muzyki. Widz dwuznaczny stosunek do symfonii kompozytora, ale zacząć rozmawiać i pamiętam jego nazwiska.

"Don Juan" (1889)

W ciągu 25 lat Straus osiągnie dojrzały umiejętności i zdobywa świat muzyczny z tej silnej i żywej poematu. Nie był pod wpływem włoskiego i słońce, i zakochuje się w jego uczeń de Ana. Wiersz dedykowany do Ludwig Tuyll, z którymi studiował w Monachium, Premiera odbyła się 11 listopada, był bez skazy i miał wielki sukces.

„Don Giovanni” – muzyczna opowieść o zbiegłych kochanków. Temat skrzypce zamiatanie, chętny przyjemność, poprzedzona w inspirujące wprowadzenie, jak fajerwerki. Dzwony i harfa mówić o magii miłości i przywiązania do kobiety. Niskie noty Wharton i klarnet mówić łagodny szept z subtelnym dźwiękiem skrzypiec. Dzwony w jedności z rury wypełnionej duszy niekończącą się zabawę. Kulminacją spektaklu – tremolo skrzypiec i miłości ponownie zdewastowany i spokoju.

"Macbeth" (1888-1890 gg).

Po „Don Juan”, napisał Richard Strauss operę „Makbet”. Ta symfonia nie zdobył wielką furorę i uważana jest za krytyczną przesycony. Ojciec kompozytora daje temu produktowi ostrą ocenę i wnioski modyfikowania materiału w swoich listach. Według niego, pomysł nie jest zły, ale konieczne jest, aby wyrzucić wszelkie ekscesy instrumentalne. To uniemożliwia widzowi zrozumieć popiersie autora i usłyszeć to, co miał do powiedzenia.

Mimo to, wiele osób uważa, że w pobliżu jego stanu nastroju umysłu. Odbicie Szekspira, tragedii i zbrodni druku – osiągalne koncepcja będzie podkreślać. Ta praca jest o karierowiczostwo i chciwość ludzi, którzy nie zatrzymują się nawet przed zbrodnią.

"Śmierć i Przemienienia" (1888-1889 gg.)

Ta opera Richarda Straussa – subtelne postrzeganie prawa świata i ludzkiej słabości. Jest napisany na przełomie zmianą ustroju i odzwierciedla strach nowoczesnego społeczeństwa do zmiany i niepewność przyszłości. Pomysł biedy i śmierci w wierszu przez Richarda zachwyca intelektualizmu.

W porównaniu z innymi autor tej symfonii odgrywa w siłę, ilustracyjny i ciśnieniem. Ale jako oddzielna praca jest z bardzo ciekawym opery. Sensem braku komfortu duchowego do nieuniknionego końca i strasznym dla mężczyzny, który docenia jego istnienie.

"Merry figle" (1895)

„Zabawa sztuczki Dyla Sowizdrzała” Straussa poświęcony jego przyjaciela Arthur Seidl. Badali w tym samym uniwersytecie w Monachium i zgodził się na utworzenie Wagner Love. Seidl w jednym czasie był uważany za eksperta w pracy i biografii kompozytora, który całe życie naśladować Richarda. Następnie Arthur pracował jako redaktor niemieckiej centralnej gazety i C. Klatte napisał książkę o swoim przyjacielem. „Charakterystyczną zarys” to pierwsza biografia i analiza aktywności muzycznej Richarda Straussa.

Wiersz zadebiutował w Kolonii, służył Herzen Orchestra pod dyrekcją F. Vyultern. Czas trwania produktu jest tylko 15 minut, ale krytycy mówią, że to góra talentu autora. W swoim przeglądzie M. Kennedy nazywa to „s humoru.” Spektakl składa się z 27 odcinków, które są określone prace na historii o przygodach legendarnego bohatera Eulenspiegel od narodzin do śmierci.

„Tak szprych Zaratustra” (1896),

W tworzeniu tego poematu ponownie udział w innych kompozytorów Artur Zaydl. Ze względu na charakter swojej działalności, że od 1898 do 1999 był zatrudniony przez Nietzsche Archive. To on dał Richard książkę „Tako rzecze Zaratustra” przez słynnego myśliciela. Strauss pisał pod wrażeniem lektury wielki poemat symfoniczny. 9 sztuk mają nazwy rozdziałów książki. Sam autor prowadzi pierwszy występ we Frankfurcie.

Krytycy zachwyceni z wizytówką niemieckiego romantyzmu, w którym rodzajem „nudny” pracuje z szalonym despotyzmu. Muzyka jest często używane we współczesnym świecie i kinematografii. Na przykład, program wygaszacza ekranu „Co? Gdzie? Kiedy? „Oraz w filmie” Odyseja kosmiczna”. Kierowane przez S. Kubricka wziął fragmenty symfonii „Tako rzecze Zaratustra” (Strauss) składania nieziemskiej wszechświata.

"Salome" (1905)

Dramat Richard jest napisane na produkcie Oscar Wilde, który pisarz napisany dla Sary Bernar. Premiera została oznaczona przez taki skandal w Berlinie, że może to być traktowane jako bezprecedensowy sukces spektaklu. Erotyka i wrażliwość, emocjonalna Wschód, niemoralne Salome kontrastuje z czystością Chrzciciela – to inspirująca ilustrację tego kompozytora jak Richarda Straussa. „Salome” został napisany i pół roku. W trakcie pracy, postać korespondencja bohatera. Zamiast płaskiej i bezpośredniego potwora objętym pragnienia zwierząt, okazało się, krucha dziewczyna obejmuje tragiczny pasji.

Opera Puritan niemiecki spowodował mieszane recenzje od krytyków. Nawet śpiewacy odmówił pełnienia roli w sztuce, nazywając go niemoralnym. Pierwsza aktorka, która była oferowana rolę Salome Richard powiedział ze złością: „Jestem przyzwoitą kobietą!”. Mimo to, jest to piosenkarka M. Wittich pozwoliłem sobie mówić jako pierwszy.

"Alpine" (1915)

Ostatni poemat symfoniczny niemieckiego kompozytora. Nawet w młodości przez Richarda martwi się pomysł tworzenia muzyki, która brzmi jak wspinaczki górskiej. Trzy razy rozpoczął pracę, ale za każdym razem arkusze muzyczne zostały wysłane do rozniecania ognia. Dopiero w 1914 roku, „Frau ohne Schatten” po opery, autor po raz kolejny podjąć dla rozwoju tej idei.

Premiera odbyła się 18 lutego w Berlinie, prowadzonych przez autora. „An Alpine Symphony” – jeden z najbardziej popularnych rzeczy nasz czas. Ta muzyka program złamane w rozumieniu 22 sztuk. Ostatnim niezapomniany koncert Ryszarda uważany jest ten wiersz Bavarian State Orchestra w 1941 roku.

kompozytor piosenki

Przez całe życie autor napisał wiele pieśni na sopran, który śpiewał swoją ulubioną kobietę. To stworzyło „Cztery ostatnie pieśni” w 1948 roku. W koncercie, praca ta jest śpiewana w zakończeniu. Richard Strauss, którego piosenki zawsze były wypełnione pragnieniem życia i pozytywne, w ostatnim eseju pisał o zmęczeniu i przewidywanie śmierci. Oczekiwanie na koniec to proste, bezpieczne dla człowieka, żył aktywnego życia.

„W świetle wieczorem„- pierwsza piosenka mówi o spokoju, napisane w wierszach J. Eichendorffa. Następny to przyjść „Wiosna” i „zasnął”. Finał „września” – niesamowite penetracja jesienny nastrój i lekki deszcz. Te prace nad wierszy autorstwa Hermanna Hesse. Wszystkie utwory – unikalne połączenie muzyki i tekstu. Atmosfera i styl jest tak silny, że krytyka, uznając, wiele utworów przestarzały nawet w '48, a teraz je zobaczyć jako najsilniejszy istot autora.

Autor i dyrygent

Oprócz tych symfonicznych oper, Richard napisał „Domestic Symphony” i „Don Kichot”, „Życie jest bohaterem” oraz pakiet „Le Bourgeois gentilhomme”, a także kilka innych udanych i nie tak działa. Oprócz dzieł Straussa – dyrygent jego muzyki i twórczości innych kompozytorów. Jego repertuar – to opera i symfonia pisarze wiekowe 18-20.

Richard Strauss – ostatni romantyczny swego czasu – scharakteryzował swoją pracę z humorem i prostotą:

„Może nie jestem kompozytorem pierwszej klasy, ale ja – kompozytor pierwszej klasy drugorzędny”.