Operacja "Bagration". Plan uwolnienia Białoruś (1944)

W lecie 1944 roku wojska radzieckie przyjęty do ostatecznego wyzwolenia Białorusi od Niemców. Główną treść „Bagration” planu działania zorganizowano ofensywę na kilku frontach, co było rzucać Wehrmachtu poza granicami kraju. Sukces pozwolił ZSRR zacząć wyzwolenie Polski i Prus Wschodnich.

w przeddzień

Plan strategiczny „Bagration” został zaprojektowany w zależności od sytuacji panującej na początku 1944 roku na Białorusi. Armia Czerwona wyzwoliła część Witebska, Homel, Mohylew i Polesia regionach kraju. Jednak większość jej terytorium zostało jeszcze zajęte przez oddziały niemieckie. Na przodzie, utworzony występ, że Wehrmacht był nazywany „białoruski balkon”. W siedzibie Trzeciej Rzeszy zrobił wszystko, co możliwe, o ile to możliwe, aby utrzymać ten ważny obszar strategiczny.

Bronić nowych granic sieci około 250 km długości został stworzony. Byli okopy, drut kolczasty i pola minowe. W niektórych częściach natychmiast wykopane rowy przeciwpancerne. Dowództwo niemieckie udało się nawet zwiększyć swój kontyngent w Białorusi, pomimo niedostatku zasobów ludzkich. Według danych wywiadu radzieckich w regionie, było niewiele ponad milion żołnierzy Wehrmachtu. Co to może przeciwstawić „Operacja Bagration”? Plan ten został oparty na ataku, ponad pół miliona żołnierzy.

zatwierdzenie planu

Przygotowanie do pracy do pokonania Niemców na Białorusi rozpoczęła się na rozkaz Stalina w kwietniu 1944 roku. Jednocześnie Sztab Generalny zaczął skupiać się na odpowiednim odcinku frontu żołnierzy i sprzętu. Pierwotny plan "Bagration" został zaproponowany przez General Alekseem Antonovym. Pod koniec maja, miał przygotowany projekt operację.

Jednocześnie w Moskwie zostały spowodowane przez głównych dowódców na froncie zachodnim. To był Konstanty Rokossowski, Ivan Czerniachowskiego i Iwan Bagramian. Zgłosili się na sytuacji w swoich sektorach przodu. W dyskusji udział wzięli również Gieorgij Żukow i Aleksandra Wasilewskiego (przedstawicieli Oferty poleceń). Plan aktualizowane i udoskonalane. Po tym, w dniu 30 maja został zatwierdzony przez Naczelnego Wodza.

„Bagration” (plan został tak nazwany na cześć generała Wojny Ojczyźnianej 1812 roku) na podstawie poniższego poczęcia. obronne wroga musiały być jednocześnie uszkodzony w sześciu sektorach przodu. Później planowano okrążenia niemieckich sił na boki (koło Bobrujska i Witebska), ofensywy w kierunku Brześciu, Mińsku i Kownie. Po kompletnej klęsce Armii 1. Frontu Białoruskiego musiałem chodzić po Warszawie, 1. Bałtyckie – przez Królewca i 3. Białoruś – w stronę Olsztyna.

akcja partyzancka

Powodzenie operacji została dostarczona przez „Bagration”? Plan był oparty nie tylko na wykonywaniu zleceń Oferty wojsko, ale również na jego aktywną współpracę z partyzantami. W celu umożliwienia komunikacji między nimi utworzone specjalne grupy zadaniowe. 8 czerwca partyzanci działający w podziemiu, kazano przygotować się do zniszczenia kolei, stacjonujących na terytorium okupowanym.

W nocy z 20 czerwca został wysadzony ponad 40.000 utworów. Ponadto partyzanci wykolejeniu pociągów Wehrmachtu. Grupa „Centrum” przyszedł pod skoordynowanym atakiem armii sowieckiej, nie byli w stanie wyciągnąć do przodu rezerw linii z powodu paraliżu własnych komunikatów.

Witebsk-Orsza Offensive

„Bagration” operacja w dniu 22 czerwca aktywnej fazie. Zawierał on data ta nie jest przypadkiem. Ogólne ofensywa została wznowiona natychmiast po trzeciej rocznicy ataku Niemiec na ZSRR. 1 front nadbałtycki i 3. Białoruś były wykorzystywane do pracy Witebsk-Orshanskaya. W trakcie niej było obniżyć obronę na prawym grupy skrzydło „Centrum”. Armia Czerwona wyzwoliła kilka regionalnych ośrodków obwodu witebskiego, w tym Orszy. Niemcy wycofywali wszędzie.

27 czerwca Witebsk zdaje wroga. W przeddzień niemieckiej grupy, która działała na terenie miasta, został on poddany licznym ciężkiej artylerii i ataków powietrznych. Znaczna część wojsk niemieckich były otoczone. Próby niektórych działów wyrwać spełzły na niczym.

28 czerwca ukazał Lepel. W rezultacie, Witebsk-Orsza Ofensywa Armii Czerwonej udało się niemal całkowicie zniszczyć 53. wojska wroga. Wehrmacht stracił 40.000 zabitych i 17000 niewoli.

wyzwolenie Mohylewie

Przyjęty przez Komendy Głównej Wojskowej Plan „Bagration” było to, że operacja Mohylew będzie decydującym ciosem dla Wehrmachtu. W tym obszarze, siły niemieckie były nieco mniejsze niż w innych sektorach frontu. Niemniej radziecka ofensywa tutaj było bardzo ważne, bo wróg odciąć drogi ucieczki.

Kierunek Mohylew wojsk niemieckich były dobrze przygotowane obronne. Każde małe miasteczko, znajduje się w pobliżu głównej drogi, został przekształcony w twierdzę. Wschodnie podejście do Mohylewa zostały pokryte przez kilka pierścienia obronnego. Hitler w swoich wystąpieniach publicznych, powiedział, że miasto musi odbywać się za wszelką cenę. Zostaw to teraz jest dozwolone tylko z osobistej zgody fuhrera.

W dniu 23 czerwca, po artylerii strajki siły 2. Frontu Białoruskiego zaczął wymuszać rzekę Prony. Wzdłuż jej brzegów odbyło przez Niemców zbudowano linię obronną. Po drugiej stronie rzeki zostały nałożone dziesiątki mostów. Przeciwnik ma prawie żadnego oporu, bo był sparaliżowany przez artylerię. Wkrótce został wzmocniony górny Dniepr gruntów w regionie Mohylew. Miasto zostało podjęte w dniu 28 czerwca po szybkim ataku. W sumie podczas operacji wzięto do niewoli ponad 30 tysięcy żołnierzy niemieckich. Wehrmachtu początkowo wycofał się w sposób zorganizowany, ale po zrobieniu Mohylew ten odwrót zamienił się w panice.

operacja Bobrujsk

Operacja Bobruiskaya przeprowadzono w kierunku południowym. Miała doprowadzić do okrążenia niemieckich jednostek, dla których stopa przygotowuje kocioł na dużą skalę. Plan operacji „Bagration” było to, że zadaniem było wykonywanie 1. Frontu Białoruskiego, dowodzony przez Rokossowskiego.

Blisko Bobrujsk ofensywa rozpoczęła się w dniu 24 czerwca, czyli nieco później niż w innych sektorach frontu. W tym regionie, było wiele bagien. Niemcy nie należy się spodziewać, że Armia Czerwona będzie przezwyciężyć ten bagno. Jednak trudny manewr została jednak odbyć. W rezultacie armia 65-th wykonane szybkie i oszałamiający cios nieszczęścia nie czekał na wroga. W dniu 27 czerwca wojska radzieckie przejęły kontrolę dróg w Bobrujsku. Szturm na miasto. Bobrujsk zdaje Wehrmachtu wieczorem 29. Podczas pracy zniszczony 35. Armię Pancerną i 41 mieszkań. Po sukcesie armii sowieckiej na boki za nim otworzyły drogę do Mińsk.

Połock cios

Po sukcesie Witebsk 1 front nadbałtycki pod dowództwem Iwan Bagramian przystąpił do kolejnego etapu natarciu na pozycje niemieckie. Teraz armia sowiecka była wyzwolić Połock. Więc zdecydowaliśmy się na centrali, koordynowania operacji „Bagration”. przechwytywanie planu miały być zrobione tak szybko, jak to możliwe, ponieważ w tym obszarze istniała silna grupa armii „Północ”.

Ciosem Połocku został popełniony 29 czerwca wojska radzieckie kilka strategicznych formacje. Armia Czerwona pomagał partyzantom, którzy nagle zaatakowali tyły małego rozproszenia wojsk niemieckich. Ciosów z obu stron do większego zamieszania i chaosu w szeregach wroga. Garrison Połock postanowił wycofać się przed zamkniętym garnku.

4 lipca, armia radziecka wyzwoliła Połock, co było strategicznie ważne również dlatego, że jest to węzeł kolejowy. Ta porażka doprowadziła do Wehrmachtu czystki. Stracił stanowisko dowódcy Grupy Armii „Północ” George Lindemann. Niemieccy przywódcy, jednak nic innego zrobić nie mógł. Wcześniej, w dniu 28 czerwca to samo stało się z feldmarszałek Ernst Bush nakazał Grupa Armii „Centrum”.

wyzwolenie Mińska

Sukcesy Komendy Armii Radzieckiej niezwłocznie wolno umieszczać nowe „Bagration” zadania operacyjne. Bezpłatne Plan Białoruś było stworzenie kotła pod Mińskiem. Powstał on po Niemcy stracili kontrolę Bobrujsk i Witebska. 4-ty armia niemiecka była na wschód od Mińska i został odcięty od reszty świata, w pierwszej kolejności, wojska radzieckie naciśnięcie od północy i południa, a po drugie, naturalne przeszkody w postaci rzek. Na zachód od rzeki płynęły. Berezyna.

Kiedy generał Kurt von Tippelskirch nakazał zorganizowany odwrót, jego armia musiała przejść przez rzekę na jednym mostem i drogą gruntową. Niemcy i ich sojusznicy zaatakowali partyzantów. Ponadto, obszar skrzyżowania łuskane bombowce. Armia Czerwona przekroczyła Berezyną w dniu 30 czerwca. Mińsk został wydany 03 lipca 1944. W stolicy Białorusi pojawił się otoczony 105 tysięcy żołnierzy Wehrmachtu. Zabijając więcej niż 70, a drugi 35 dostało się do niewoli.

Marsz do państw bałtyckich

Tymczasem siły 1. Frontu Bałtyckiego przeszedł do ofensywy na północnym zachodzie. Żołnierzy pod dowództwem Baghramyan musiał przebić się do Bałtyku i odciąć Grupy Armii „Północ” od pozostałych jednostek niemieckich sił zbrojnych. Plan „Bagration”, w skrócie, można się spodziewać, że powodzenie operacji miało znaczący wzrost w tym segmencie przodu. Dlatego 1-ty przedni Baltic przeniesiona 39th i 51th Army.

Kiedy rezerwy są wreszcie całkowicie osiągnął zaawansowaną pozycję, Niemcom udało się pociągnąć do Daugavpils znaczną siłą. Teraz, gdy armia sowiecka nie była tak wyraźna przewaga liczbowa, zarówno w początkowej fazie operacji „Bagration”. Plan na blitzkrieg do tego czasu była już prawie pełna. Żołnierze pozostał ostatni zryw, aby ostatecznie wyzwolić terytorium ZSRR przed najeźdźcami. Daugavpils i Siauliai zostały wydane pomimo miejscowego poślizgu w ataku, w dniu 27 lipca. 30 liczba wojskowych odciąć ostatnią linię kolejową, która doprowadziła od Bałtyku do Prus Wschodnich. Następnego dnia, wróg został odparty Jelgava, pozwalając wojska radzieckie w końcu przyszedł do morza.

operacja Wilno

Po Czerniachowskiego wyzwolony Mińska i pokonał 4 Armii Wehrmachtu, Komenda Główna wysłał mu nową dyrektywę. Teraz siły z 3 Front Białoruski były wolne Wilno i przekroczenia Niemna. Aby spełnić rozkaz rozpoczął się 5 lipca, czyli dzień po walce w Mińsku.

W Wilnie zostało wzmocnione garnizon, składający się z 15.000 żołnierzy. Hitler, w celu utrzymania stolicę Litwy zaczęły uciekać się do typowych posunięć propagandowych, nazywając miasta „ostatnią twierdzę”. Tymczasem, 5. Armia już podczas pierwszego dnia ofensywy wybuchł na 20 kilometrów. Niemiecka obrona był luźny i luźne uwagi na fakt, że wszystko działa w podziale Bałtyckiego zostały poważnie poturbowany w poprzednich walkach. Jednakże, w dniu 5 lipca, naziści wciąż próbowała kontratakować. Ta próba spełzła na niczym. Armia sowiecka była już w drodze do miasta.

9 liczba ona podbiła strategicznie ważnych punktów – stacji i lotniska. Piechoty i czołgów załoga rozpoczęła decydujący atak. Stolica Litwy został wydany w dniu 13 lipca. Warto zauważyć, że żołnierze 3 Front Białoruski pomógł polskich żołnierzy Armii Krajowej. Tuż przed upadkiem miasta podniosła jej bunt.

Koniec operacji

W końcowym etapie operacji Armia radziecka zakończyła wyzwolenie regionu Zachodniej Białorusi, jest położony w pobliżu granicy z Polską. 27 lipca została odparta Białymstoku. Zatem żołnierze wreszcie osiągnęła przedwojenne granice państwowe. 14 sierpnia Osovets Armia wyzwoliła i zajął przyczółek na rzece Narew.

W dniu 26 lipca wojska radzieckie były na obrzeżach Brest. Dwa dni później miasto zostało z niemieckich okupantów. W sierpniu ofensywa w Polsce wschodniej. Niemcy obalili go koło Warszawy. 29 sierpnia został opublikowany dyrektywę polecenia Najwyższego, zgodnie z którym Armia Czerwona musiała iść w defensywie. Ofensywa została zawieszona. Operacja zakończyła.

Gdy plan został wykonany „Bagration”, drugiej wojny światowej przeniósł się do jej końcowej fazie. Armia Radziecka wyzwoliła Białoruś całkowicie i był teraz w stanie rozpocząć nową ofensywę organizowane w Polsce. Niemcy był zbliżony do ostatecznej klęski. Więc na Białorusi zakończył Wielką Wojnę. Plan „Bagration” została przeprowadzona w najkrótszym możliwym czasie. Białoruś jest stopniowo doszedł do siebie, wracając do życia cywilnego. Kraj cierpiał z okupacji niemieckiej, być może bardziej niż jakiekolwiek inne republik związkowych.