Typy zboża, zdjęcie

Grzyby są naprawdę rosyjskimi grzybami. Na zachodzie, południu i wschodzie, ich wartość odżywcza nie jest jeszcze znana. W naszym kraju mocno weszli do świadomości ludu jako jednego z najlepszych darów lasu i osiadł na stołach. W niektórych częściach Europy w Rosji, na Syberii, wytłaczanie przez długi czas było jedynym grzybem przemysłowym. Dobra jakość żywności wraz z przewidywalnym obfitością owoców – jest to sekret popularnej popularności.

Głównym celem grzyba jest oczywiście solenie. Wszystkie inne potrawy z niej (w tym słynne grzyby w śmietanie) należy przygotować z już zebranej soli fizjologicznej. Inne sposoby przygotowywania, na przykład szybkie smażenie, zalecane w niemieckich źródłach – to tylko tłumaczenie produktu.

W tym artykule przyjrzymy się rodzajom grzybów, a także dowiedzieć się, które z nich mogą być spożywane bez strachu.

Grzyby są prawdziwe

Te rodzaje grzybów rosną w Uralu iw regionie Wołgi, gdzie są one tak zwane ze względu na ich lekko śluzową powierzchnię. Jednocześnie na Syberii są nazywani prawdziwymi.

Tego rodzaju grzyby występują od początku lipca do października obficie, chociaż nie często, głównie w północno-zachodniej i północnych regionach Rosji, na Środkowym i Górnym Wołgogradzie, w północnej części centralnych regionów, w Zachodniej Syberii i na Uralu. Rośnie w lasach mieszanych i brzozowych.

W młodych grzybach, średnica wędziska sięga 20 cm, jest wrażliwa na środku lub prawie płaska, z puszystą, futrzastą krawędzią zawiniętą do wewnątrz, później śluzową, lejkowatą, często ze koncentrycznymi, ledwo zauważalną taśmą szklistą, okresowo z brązowymi plamkami. Płyty są białe z cienką żółtą krawędzią. Jednocześnie ciało jest gęste, białe, ale delikatne, ma przyjemny, ostry zapach. Noga jest cylindryczna, krótka, pusta wewnątrz.

Te rodzaje grzybów (ze zdjęciem, które można zobaczyć w tym artykule) są jadalne, należy do pierwszej kategorii. Jednocześnie solone grzyby mają niebieską barwę, soczystą, pachnącą, mięsistą.

Munchy Crude

Biorąc pod uwagę, jakie gatunki grzybów mają gatunki, nie można tego powiedzieć. Rośnie w mieszanych, brzozowych i świerkowych lasach od czerwca do listopada, w grupach i pojedynczo.

Kapelusz ma biały, o średnicy do 20 cm, lekko żółtawy, czasami jasnozielony, prawie płaski lub zaokrąglony-wypukły. Młody osobnik ma płaską wypukłość, a następnie staje się lejkowatą, z kudłatą owiniętymi do dołu, z słabo widocznymi wodnistymi strefami. W deszczu, jego powierzchnia jest bardzo śliska.

W tym przypadku ciało jest kruche, białe, gęste, oddaje biały, gruby sok do wypalania, a gdy wchodzi w kontakt z powietrzem, uzyskuje żółty kolor siarki. Noga krótka, biała, gruba, nagi, czasami dojrzewająca wewnątrz pusta. Grzyb jest warunkowo jadalny.

Mellow yellow

Te rodzaje grzybów rosną głównie w lasach mieszanych, brzoza i świerku od czerwca do października, czasem dość dużych rodzin. W obecnej chwili są rzadkie.

Kapelusz o średnicy 20 cm, w środku mięsisty, wklęsły, kudłaty, krawędzie są wklęsłe do wewnątrz, wilgotne, gęste, przy mokrej nawierzchni, lepkie, śluzowe. Jego powierzchnia jest złota żółta, z ciemnymi, niewyraźnie wyrażonymi strefami koncentrycznymi.

Jednocześnie ciało jest białe, gęste, żółknie z dotyku, kruche, rozdaje ostry, gęsty, biały sok, który żółknie w powietrzu.

Grzyb jest spożywany warunkowo, należy do pierwszej kategorii. Służy do trawienia, wstępnego namoczenia w wodzie. W tym samym czasie smak prawdziwego grzyba nie jest gorszy od tego.

Topola grzybowa

Występuje sporadycznie rzadko. Chociaż w miejscach, na przykład, nad brzegiem Dolnej Wołgi, grzyby topoli rosną dość obficie. Gatunki te występują w topolowych i osadowych lasach, głównie w grupach.

Rozmiar nakrętki ma średnicę 20 cm, jest wrażliwy na środku, płasko wypukły, a krawędź zakrzywiona w dół, staje się w kształcie lejkowatym, lekko spłaszczona w bardzo młodych grzybach lub naga, biała, o jasnoróżowych plamkach. Płytki są blado różowe. Noga jest gęsty, krótki, różowawy lub białawy. Miąższ jest białawy z mlecznym, bardzo ostrym sokiem.

Grzyb jadalny, II kategoria. W pożywieniu jest tylko słone.

Kubek pergaminu

Warto zauważyć, że najczęściej odnosi się do niejadalnych grzybów ze względu na mleczny sok żrący. Ale jest też informacja, że jest to warunkowo jadalne mało znane grzyby. Gatunki tych grzybów, jak widzimy, nie wszystkie mogą być spożywane, a niektóre mogą być, ale ze szczególną ostrożnością. Pergamin może być stosowany do trawienia po gotowaniu lub przedłużonym zamoczeniu.

Rośnie w lasach liściastych i iglastych. Czasami występuje w dużych grupach. Kapelusz grzybkowy osiąga średnicę 20 cm, początkowo jego kształt jest wypukły, a następnie lejek, jego kolor jest biały, nabiera zabarwienia ochry lub żółtawego zabarwienia. Miąższ jest biały, obficie izoluje po zerwaniu białego soku, który nie zmienia się w powietrzu.

Czarne grzyby

Ten grzyb jest popularnie nazywany "czarodziejką". Jego maska jest mięsista, mocna, płaska, lekko śluzowa, w końcu nabiera czarnego koloru. Krawędzie są aksamitne, ostro zakrzywione w dół, lżejsze niż środek samego czapka.

Do nogawki są rozciągnięte talerze: białe, potem żółte (jeśli są złamane lub wciśnięte, to są plamki brązowego koloru). Noga jest wystarczająco gruba, staje się wydrążona z czasem. Miąższ jest biały, gruby, przyciemnia przy złamaniu, podkreśla dużo pieczenia i gorzkiego soku.

Zwrócić szczególną uwagę na nieznane grzyby. Zanim zjesz je, musisz sprawdzić 100 razy, jeśli możesz je zjeść i dowiedz się, jak odpowiednio przygotować.