Trwałe i non-morfologiczne cechy zaimki

W bogatym językiem rosyjskim posiada dużą liczbę różnych części mowy. Są to grupy słów połączonych ze sobą za pomocą różnych wspólnych cech. Wśród nich są przymiotniki, zaimki, czasowniki, rzeczowniki, przysłówki i inne. Dla każdego z nich, jak wiele z ich właściwości, powinny być omówione oddzielnie.

Cechy morfologiczne zaimków są bardzo zróżnicowane, ponieważ ta część mowy jest dość ciekawy i nieco odmienny od pozostałych. Więcej informacji na ich temat można znaleźć w tym artykule.

Co to zaimek

Oczywiście, najpierw musimy uporać się z faktem, że w ogólnym zaimkiem. Ta grupa słów jest jednym z niezależnych części mowy. Ona nie zadzwonić bezpośrednio atrybuty obiektów, ich liczby lub samych obiektów.

Tak więc, w zaimkiem propozycji można wymienić niektóre inne niezależne części mowy: rzeczowniki, cyfr i przymiotników.

Pytania, na które odpowiedzi udzielone zaimki są różne. Mogą być stosowane do rzeczowników ( „co”, „kto?”), a do nazw liczebnika ( „jak?”) i przymiotników ( „co?”).

Jakie znaki są w zaimków

Każda część mowy, która istnieje w języku rosyjskim ma szereg cech wyróżniających. Oczywiście, mają zaimki, too. Znaki te są podzielone na dwa główne rodzaje:

– składnia, które określają rolę części mowy w zdaniu;

– cechy morfologiczne zaimków, które po prostu daje nam zrozumienie, że w danym przypadku mamy do czynienia z zaimkiem raczej niż z jakiejkolwiek innej części mowy.

funkcje składniowe

Rola zaimków w zdaniu jest inny, to może być cokolwiek. Powodem tej różnorodności jest to, że te słowa mogą służyć jako substytut przymiotników i rzeczowników i cyframi. W zależności od tego jaka część mowy zostaną zastąpione przez zaimek, będzie podlegać, definicja, orzeczenie lub inny członek zdaniu.

cechy morfologiczne

Ta cecha tej grupy słów jest bardzo obszerna, ponieważ zależy to również od celów, dla których część mowy zaimkiem wykonuje zastępstwo w konkretnej sytuacji.

W każdym razie, język rosyjski istnieją następujące cechy morfologiczne zaimków: stałych i niestałych. Pierwsza kategoria obejmuje wszystkie te cechy, które różnią się od reszty zaimkowych wieloma częściami mowy. Druga kategoria zawiera listę atrybutów, które w jakiś sposób się różnić w zależności od różnych okoliczności.

znaki stałe

Pomówmy najpierw o cechach, które są unikalne dla tej kategorii słów. Stałe cechy morfologiczne obejmują zaimki takie jak podstawowe pojęcia rozładowania. Specyficzne wydzielina może mieć dowolne słowo, które jest zaimek. Jednak istnieją dwa główne klasyfikacje tej części mowy. Nie wyładowań pogrupowane według wartości, w zależności od zestawu cech gramatycznych.

Także stałe cechy morfologiczne zaimków mogą być reprezentowane przez takie pojęcia, jak człowiek, płeć i liczbę. Jednakże dane stałe cechy ma tylko jedną grupę części mowy, który zostanie opisany poniżej.

Bity zaimki sensownie

Istnieje aż dziewięć różnych kategoriach, które są podzielone na wyrazy związane z zaimków. Przypisanie do jednej z grup opiera się na wartości, która niesie w sobie zaimka.

Do pierwszej grupy lub kategorii zaimków – osobowych, wskazując na bezpośrednich uczestników rozmowy (na przykład, „ty” lub „I”), do tych, którzy go nie uczestniczy, a różne przedmioty (takie jak „oni” lub „ona”) ,

Druga grupa zaimków – wymianie. Ta kategoria ma tylko jedno słowo – „ja”. Jest oznaką tożsamości przedmiotu lub osoby będącej przedmiotem (Ona sama nie dbać).

Trzecia grupa zaimków – badawczy. Obejmuje to słowo na pytania, które mogą wskazywać na liczbę lub innych oznak obiektów i osób. Na przykład słowa „ile”, „ktoś”, „co jest”.

Czwarta grupa zaimków – względne. Oto te same słowa, jak w poprzedniej grupie, ale znajdują się one w złożonych zdań i działać jako łącznik między ich składnikami. Jednak są one nazywane sprzymierzone słowa.

Piąta grupa zaimków – dopełniacz. Powiązane słowa tu mówić o konkretnego przedmiotu należącego do jakiegoś innego przedmiotu lub osoby. Przedstawiciele tej kategorii są na przykład słowo „my”, „ich”, „on”, „Twój”.

Szósta grupa zaimków – nieokreślony. Te słowa są sposobem wyrażania nieokreślony charakter, wielkość, znaki lub z tematem rozmowy. Stanowią one połączenie zaimków pytających z przedrostkami „coś” i „nie” lub przyrostki „a”, „a”, „the”. Grupa ta, na przykład, zawiera słowa „cudzego”, „jakiś”, „ile coś”.

Siódma grupa zaimków – ujemny. W przemówieniu następujące słowa są stosowane w przypadkach, gdy przedmiotem rozmowy lub jest nieobecny. Powstają z zaimków pytających, do którego są przyłączone przedrostek „nie” i „nie”. W tej grupie można znaleźć, na przykład zaimki „Nikt”, „nikt”, „nie”.

Ósma grupa zaimków jest nazywany indeksem. Są to słowa, którymi by opisać lub podać numer lub żadnych oznak obiektu. Przykłady tych zaimków są następujące: „jeden”, „wiele”, „ten”, „ta”.

Dziewiąta grupa zaimków – atrybutywnych, wskazując na znak danego przedmiotu. Są to słowa takie jak „każdy”, „większość”, „inny”, „tak”, „ja” i tak dalej. N.

Bity zaimki w zależności od funkcji gramatycznej

Stałe cechy morfologiczne pronouns obejmują także fragmenty, które charakteryzują się cechami gramatycznych. W zależności od tych zaimków może odpowiadać przymiotników rzeczowniki lub cyframi.

Zaimki, grając rolę przymiotników wskazują atrybutów obiektów. Słowa związane z tej kategorii obejmują:

– wszystko z kategorii zaimków i zaborczej atrybutywny;

– niektóre wskaźnika rozładowania ( „tego”, „tej”, „ten”, „taki” „który”);

– część bitów pytającego i względnej ( „kogoś”, „kto”, „jak”);

– zaimki z szeregów niepewne i negatywne, które mogą być uzyskane z poprzednim ustępie.

Ósma grupa zaimków jest nazywany indeksem. Są to słowa, którymi by opisać lub podać numer lub żadnych oznak obiektu. Przykładami takich zaimków może służyć jako „jeden”, „wiele”, „ten”, „ta”.

Dziewiąta grupa zaimków – atrybutywnych, wskazując na znak danego przedmiotu. Są to słowa takie jak „każdy”, „większość”, „inny”, „tak”, „ja” i tak dalej. N.

Zaimki, grając rolę cyframi, to mała grupa, która zawiera słowa „so much”, „jak”, „każdy”, „stwardnienie” i „tak”. Słowa z tej grupy są skierowane do wielu obiektów.

Zaimki, które działają jako rzeczowniki, może zwrócić się do samego obiektu, o którym mowa. Ta kategoria jest reprezentowana przez następujące słowa:

– wszystkie zaimki osobowe absolutorium;

– zwrot „ja”;

– zaimki z szeregów względne i pytające ( „co” i „kto”);

– zaimki z szeregów niepewne i negatywne, które mogą być uzyskane z poprzednim paragrafie ( „jeden”, „jeden”, „nic”, etc …).

Zwłaszcza zaimki, rzeczowniki

Indywidualne podejście, zaimki, zawarte w kategorii indywidualnej. Ta grupa zawiera w sumie dziewięć słowy, pamiętam je dość proste. wszystkie one mają jedną cechę nie znaleźć w innych typach zaimków.

Stałe cechy morfologiczne zaimków osobowych obejmują nie tylko jedną kategorię pojęcie, do którego należą. Grupa ta charakteryzuje się tym, że nie jest niezmienna cechą twarzy.

W sumie istnieją trzy grupy osób:

– 1 osoba reprezentowana przez słowa „my” i „I”;

– 2 osoby – „ty” i „ty”;

– trzecia osoba – „on”, „oni”, „ona” i „On”

Inną niezmienną cechą zaimków wyładowczych jest rodzaju. Nie zawsze informacje te są przydzielane w źródłach, ale konieczne jest, aby wiedzieć i wziąć pod uwagę. Na przykład wspólny genus zawiera słowa „ty” i „ja”. Słowa w grupie reprezentowanej przez osobę trzecią, w liczbie pojedynczej, „on”, „ona”, „on” jest przeciętny, samiec i samica rodzi się odpowiednio. W tego rodzaju znak nie posiada słów tego wyładowania, w którym liczba mnoga ( „oni”, „ty”, „my”).

Niezmienne zaimki znak należące do kategorii indywidualnej, to numer, który jest nieodłączną w nich.

Jego osobliwością jest i zaimki z szeregów względne i pytający „co” i „kto”. Niezależnie od kontekstu, te słowa odnoszą się do jednego numeru. W tym samym czasie przedstawiciel nijakiego jest „co” i mężczyzn. – „kto” Morfologiczne oznaki zaimków nieokreślonych i zaimków wyładowania negatywnych, które mogą być uzyskane z tych słów, to samo. Tak więc w tej grupie zaimków wraz z zrzutami do których się odnoszą, niezmienne cechy są bardziej ze względu na płeć i numer.

Niewiele lub brak oznak zaimków

Właściwości zmieniają się w zależności od kontekstu posiadają zmienny cechy morfologiczne zaimków. Mieszczą się one również w różnych zaimków należących do różnych klas gramatycznych. Generalnie w tej grupie są znakami pojęć, takich jak płeć, numer sprawy oraz, jeśli w ogóle, w konkretnych słowach.

Na początek porozmawiajmy o zaimków, rzeczowniki wykonywać funkcje. Jak wspomniano powyżej, większość zaimków są częścią wylotowego, ilości i rodzaju są niezmienne cechy. Zaimek „same” nie posiadają tych dwóch cech. Jednak wszystkie te słowa, które są zawarte w tego typu zaimków zwykle różnią się od przypadku. To jest ich główną cechą niestałego.

Jeśli jest to zaimek w roli przymiotników, a następnie zmieniając znaki będą przypadku, płeć i numer zgodnie z rzeczownikiem, do którego się odnoszą. Jedną z cech morfologicznych wystawowa wyposażony zaimki. Ten bit słowa „ich”, „jej” i „go” nie są zmieniane w jakikolwiek sposób. A wśród oznak ich niezmienności jest nieruchomość należy do stałej. Zaimek „taki” i „co” Możliwość zmiany na przypadkach nie posiadają.

Zaimki działające funkcje cyfr nie ma cech obu płci i liczby. To ich własność jest taka sama, jak wszystkich znaczących cyfr. Zatem niestałych cechy morfologiczne zaimków, kardynał przedstawił jedynie zmiany na przypadkach. W ten sposób z rzeczowników współpracują w sposób następujący:

– w mianowniku i bierniku przypadkach działają one rzeczownik w dopełniaczu liczby mnogiej;

– w przypadkach zależnych są zgodne z rzeczowników.

Strukturę morfologiczną analizą zaimków

Cechy morfologiczne zaimków jest ważne, aby wiedzieć do analizy morfologicznej, która jest często niezbędne dla każdej części mowy. To uczynił to w kilku etapach.

W pierwszym etapie pisania nazwy części mowy i wskazuje początkową formę analizowanych słów (czyli prowadzi go w mianowniku liczby pojedynczej).

W drugim etapie zawiera wszystkie cechy morfologiczne, które są nieodłączne w tym zaimkiem. Początkowo wymienione stałe właściwości: Oczywiście wszystkie pronouns jest oczywiście, wyładowanie w zależności od tej wartości. Obok zaimków osobowych na wyładowania określonej osoby, płeć i numer, a po słowie „co”, „kto” i tworzonej przez nich należy wymienić ich liczbę i płeć. Wtedy mówimy o cechach niestałych, jeśli są one obecne w danym słowie.

Końcowy etap wymaga, aby określić sposób członkiem wniosku jest demontować zaimka.