Kot Schrödingera – słynny eksperyment paradoksalne

Kot Schrödingera – słynny eksperyment myślowy. To wprowadził słynny noblista w dziedzinie fizyki – Austriacki naukowiec Erwin Josef Rudolf Alexander Schrödinger.

Istotą eksperymentu był następujący. W zamkniętej komorze (pole) umieszczono kota. Puszka jest wyposażona w mechanizm, który obejmuje radioaktywne jądro i toksyczne gazy. Parametry są tak dobrane, że w ciągu jednej godziny prawdopodobieństwo rozpadu jądrowego jest dokładnie pięćdziesiąt procent. Jeśli jądro rozpada, mechanizm wejdzie w życie i będzie otworzyć pojemnik z trującym gazem. W konsekwencji, kot Schrödingera umiera.

Zgodnie z prawami mechaniki kwantowej, jeśli nie obserwować jądro, jego stan zostaną opisane zgodnie z zasadą superpozycji dwóch podstawowych stanów – jądro rozpadło i zepsute. I tu jest paradoks: Kot Schrödingera, który siedzi w pudełku, może być martwy i żywy jednocześnie. Ale jeśli otworzyć okno, eksperymentator widzi tylko jeden określony stan. Lub „core upadł, a kot jest martwy” lub „rdzeń został podzielony, a kot Schrödingera jest żywy.”

Logicznie rzecz biorąc, wyjście będziemy mieć jedną z dwóch rzeczy: albo żywego kota lub martwego kota. Ale oto potencjał zwierzę jest w obu stanach naraz. Schrodingera próbował w ten sposób udowodnić swoją opinię na temat ograniczeń mechaniki kwantowej.

Według interpretacji kopenhaskiej fizyki kwantowej, a tym eksperymencie, w szczególności, kot w jednym z jego potencjalnym etapie (Martwica mózgu) przejmuje te właściwości dopiero po zewnętrzny obserwator będzie kolidować z procesem. Ale tu aż ten obserwator nie jest obecny (tutaj odnosi się do obecności konkretnej osoby, która ma przewagę w postaci jasności widzenia i świadomości), kot będzie w stanie zawieszenia „między życiem a śmiercią.”

Słynny stare przysłowie, że kot idzie sama, nabywa nowych i ciekawych odcieni kontekście tego eksperymentu.

Według interpretacji wielu światów Everetta, który znacznie różni się od klasycznego Kopenhadze, proces monitorowania nie jest uważany za coś specjalnego. mogą występować oba stany, które mogą być kot Schrodingera w niniejszej interpretacji. Ale decohere ze sobą. Oznacza to, że jedność tych państw zostaną podzielone tak samo w wyniku interakcji ze światem zewnętrznym. Jest obserwatorem, który otwiera okno, a zdenerwowany stan kota.

Uważa się, że ostatnie słowo w tej sprawie należy pozostawić dla takiej istoty jak kot Schrödingera. Sens takiej opinii – akceptacja faktu, jest fakt, że w całym tym doświadczeniu, jest to jedyne zwierzę całkowicie kompetentny obserwator. Na przykład, naukowcy maksymalna Tegmark Bruno Marszałkowskie Hans Morava modyfikacja przedstawiona powyżej eksperymencie, w którym główny punkt widzenia widok kota. W tym przypadku, kot Schrödingera z pewnością przetrwa, ponieważ wyniki mogą być obserwowane jedynie żyjący kot. Ale naukowiec Nadav Katz opublikował swoje wyniki, które udało mu się „powrót” stan cząstki z powrotem po zmianie jej statusu. Tym samym szanse na przeżycie kota zwiększa znacząco.