Ernest Hemingway (Ernest Miller Hemingway): biografia i dzieło (zdjęcia)

Znany na całym świecie amerykański pisarz Ernest Hemingway dał odczyt części świata wiele arcydzieł literackich. Pisał, że dowiedział się, zobaczył, czują się o siebie. Prawdopodobnie, ponieważ dzieła Ernesta Hemingwaya są bogate, żywe i ekscytujące. Podstawą jego powieści i opowiadań było samo życie, w całej jego różnorodności. Prostota, zwięzłość i prezentacji rozmaitych złudzeń w twórczości Hemingwaya przyczyniły się do literatury XX w nowych kolorach i wzbogacili ją. W tym artykule postaramy się rzucić światło na ukryte przed oczyma czytelnika aspektach swojego twórczego życia.

Dzieciństwo i młodość

Ernest Hemingway (dostarczane przez różnych okresach życia pisarza zdjęcia) urodziła się na przełomie XIX i XX wieku: 21 lipca 1899 r. Jego rodzice mieszkali w tym czasie w pobliżu Chicago, w małym miasteczku o nazwie Oak Park. Ojciec Ernest – Clarence Edmond Hemingway – pracował jako lekarz, matka – Grays Holl – całe życie poświęcone wychowywaniu dziecka.

Od wczesnego dzieciństwa, mój ojciec zasadził Ernest miłość natury, mając nadzieję, że będzie on pójść w jego ślady – będzie nauk przyrodniczych i medycyny. Clarence często zabierał syna na ryby, zainicjowany w nim wszystko, co wiedział. Przez osiem lat w małym Ernie znał nazwy wszystkich roślin, zwierząt, ryb, ptaków, które można znaleźć tylko w Midwest. Druga pasja młodego Ernest miał książki – mógł siedzieć godzinami w bibliotece głównej studiując literaturę historyczną i dzieła Darwina.

matka chłopca zbudowała swoje plany na przyszłość syna – ona gwałtownie zmusił go do gry na wiolonczeli i śpiewu w chórze kościelnym, często kosztem szkolnych. sam Ernest Hemingway uważał, że nie miał zdolności wokalne, więc unikać bolesnej muzyczny tortur.

Prawdziwe szczęście było dla młodego przyrodnika letnich podróży do północnej Michigan, gdzie Hemingway był domek „Uindmir”. Chodzenie w cichych niezwykle pięknych miejsc w pobliżu jeziora Vallun, obok którego był dom rodzinny był Ernest rozkoszy. Nikt nie zmusił go, aby grać i śpiewać, był całkowicie wolny od kłopotów spraw wewnętrznych. Zabierał przynętę i iść na cały dzień do jeziora, zapomnieć o czasie, spacery w lesie lub gry z indyjskich chłopców z sąsiedniej wsi.

Zamiłowanie do polowania

Ernest był szczególnie ciepłe relacje z dziadkiem. Chłopiec lubi słuchać opowieści o życiu usta starca, z których wielu później przeniósł się do jego prac. W 1911 roku mój dziadek dał Ernie broń, a jego ojciec wprowadził go do rozrywką starca – polowanie. Od tego czasu, człowiek ma inną pasję w życiu, które później poświęconej jednej z jego pierwszych opowiadań. Większość prac odbędzie się z opisem ojca, którego osobowość i życie zawsze martwi Ernest. Przez długi czas po tragicznej śmierci jednego z rodziców (Clarence Edmond Hemingway popełnił samobójstwo w 1928 roku), pisarz starał się znaleźć wyjaśnienie, ale nie znalazłem.

sensacji

Po ukończeniu szkoły średniej, Ernest nie iść na uniwersytet, podobnie jak rodzice i przeniósł się do Kansas City i dostał pracę korespondenta lokalnej gazety. Powierzył obszar miasta, gdzie znajdowały się dworzec kolejowy, główny szpital i posterunek policji. Często w godzinach pracy Ernest miał do czynienia z zabójców, prostytutek, oszustów, aby być świadkiem pożarów i innych wypadków nie jest bardzo przyjemny. Każdy człowiek w obliczu losu młodego chłopca, on skanowany jak X-ray – obserwował, starając się zrozumieć prawdziwe motywy jego zachowania, złapany gesty, sposób rozmowy. Później wszystkie te doświadczenia i refleksje będą tematami jego prac literackich.

Pracując jako dziennikarz Ernest Hemingway poznał najważniejsze – dokładnie, jasno i konkretnie wyrażać swoje myśli, nie brakuje żadnego szczegółu. Wyrobienia nawyku zawsze być w centrum i tworzą styl literacki by później stać się podstawą jego twórczego sukcesu. Ernest Hemingway biografia pełna jest paradoksów, kochał swoją pracę, ale opuścił go do dobrowolnego opuszczenia wojny.

To jest straszne słowo „wojna”

W 1917 roku w USA ogłosił wejście do pierwszej wojny światowej, amerykańskie gazety poruszony młodzi mężczyźni noszą mundury i przejść do walki. Ernest z romantycznej natury nie może pozostać obojętny i natychmiast chciał być częścią tego wydarzenia, ale spotkał się z oporem ze sztywnym rodziców i lekarzy (facet miał słaby wzrok). Jednak Ernest Hemingway był w stanie dostać się do przodu w 1918 roku, rejestrując się w szeregach wolontariuszy Czerwonego Krzyża. Wszyscy, którzy chcą udać się do Mediolanu, gdzie ich pierwszym zadaniem było rozliczającego obszar fabryki amunicji eksplodowała dzień wcześniej. Na drugi dzień młody Ernest został wysłany do jednostki pierwszego rzutu w miejscowości Sio, ale nawet tam nie mógł świadczyć tę akcję wojskową – karty do gry i baseball, co zrobić, większość żołnierzy, a nie jak do prezentacji Man of War.

Zgłosił się do dostarczania żywności do karetki bezpośrednio do żołnierzy na polu bitwy, w okopach, w końcu osiągnął swój cel Ernesta Hemingwaya. „Pożegnanie z bronią” – autobiograficzna praca, w której pisarz dał wszystkie emocje i obserwacje tego okresu jego życia.

pierwsza miłość

W lipcu 1918 roku młody kierowca w próbie ratowania rannych przez kula snajpera przyszedł pod austriackich armat. Kiedy był w połowie martwy przyniósł do szpitala, nie było przestrzeni życiowej – całe ciało pokryte było ranami. Usuwanie dwadzieścia sześć fragmentów ciała i leczenia wszystkich ran, lekarze wysłany Ernest w Mediolanie, gdzie zastąpił perforowanego aluminium kubek kolana na protezę.

W szpitalu w Mediolanie Ernest Hemingway (biografia z oficjalnych źródeł to potwierdza) spędził ponad trzy miesiące. Tam poznał pielęgniarkę, która bezinteresownie kochać. Ich związek również znalazły odzwierciedlenie w jego powieści „Pożegnanie Arms”.

powrót

W styczniu 1919 roku Ernest wrócił do Stanów Zjednoczonych. Był witany jak bohater, we wszystkich gazetach można było zobaczyć jego imię, król Włoch otrzymał dzielnego American Military Cross i medal „Za Odwagę”.

W ciągu roku Hemingway leczy rany w rodzinie, aw 1920 roku przeniósł się do Kanady, gdzie kontynuował studia korespondent. Gazeta „Toronto Star”, w której pracował, dał swobodę Reporter – Hemingway był wolny napisać coś, ale wynagrodzenia otrzymywanego wyłącznie zatwierdzone i opublikowane materiały. W tej chwili pisarz tworzy swoje pierwsze poważne prace – wojnie zapomnianych i niepotrzebnych weteranów, o głupocie i niezdyscyplinowanie władze.

Paryż

We wrześniu 1921 roku, Hemingway założył rodzinę, jego wybór był młody pianista, Hadley Richardson. Ernest i jego żona przynosi do życia jeszcze jeden sen – przenieść się do Paryża, gdzie w trakcie starannej, celowego studiowania podstaw pisania doskonalił swoje umiejętności literackie. Życie w Paryżu Hemingway opisane w książce „Ruchome święto”, który stał się sławny dopiero po jego śmierci.

Ernest musiał pracować bardzo ciężko, aby zapewnić sobie i swojej żony, więc wysłał tygodniowo w gazecie „Toronto Star” ich pism. Weryfikacja otrzymanych od jej niezależny reporter już co chciałem, – opis życia Europejczyków w szczegółach i bez upiększeń.

W 1923 roku Ernest Hemingway, którego historie już czytane przez tysiące ludzi, przyczynia się do ich doświadczeń z nowych znajomości i doświadczeń, które później dadzą czytelnikowi w jego pracach. Pisarz staje się częstym gościem w księgarni swego przyjaciela Sylvia Beach. Nie bierze wypożyczalnię książek, i spotkał się z wielu pisarzy i artystów. Z niektórymi z nich (Gertrudoy Stayn, James Joyce) Hemingway zaczął długie stosunki ciepły i przyjazny.

uznanie

Pierwsze prace literackie pisarza, który przyniósł mu sławę, zostały napisane przez niego w okresie od 1926 do 1929 roku. „I okazuje się słońce”, „Mężczyźni bez kobiet”, „Zwycięzca otrzymuje nic”, „Zabójca”, „Śniegi Kilimandżaro” i, oczywiście, „Pożegnanie z bronią” podbił serca amerykańskich czytelników. Prawie wszyscy wiedzieli o tym, kto jest Ernest Hemingway. Opinie o jego pracy, choć były niespójne (niektóre uważane ogromnie utalentowany pisarz, inni – przeciętne), ale są one jeszcze bardziej napędzany interesu publicznego w pracach. Jego książki kupić i przeczytać, nawet w czasie kryzysu gospodarczego w USA.

Życie w ruchu

Ernest często przenoszone z miejsca na miejsce, najbardziej w życiu kochał podróżować. Tak więc, w 1930 roku ponownie zmienił swoje miejsce zamieszkania, tym razem do pozostania na Florydzie. Tam kontynuuje pracę, rybołówstwo i polowanie. We wrześniu 1930 roku, Hemingway dostaje się do wypadku samochodowym, po czym w ciągu sześciu miesięcy przywraca zdrowie.

W 1933 roku, zapalony myśliwy idzie na długo planowaną podróż do Afryki Wschodniej. Tam doświadczyła wiele: udaną walkę z dzikimi zwierzętami, a zakażenie poważnymi infekcjami i wyniszczające długotrwałego leczenia. Jego wrażenia z tego okresu swego życia zapisanego w książce „The Green Hills of Africa”.

Nie mogłem siedzieć w jednym miejscu, Ernest Hemingway. Biografia pisarza zawiera informację, że nie może pozostać obojętna wobec hiszpańskiej wojny domowej i poszliśmy tam tak szybko, jak jest szansa. Tam stał się scenarzystą filmu dokumentalnego o walkach w Madrycie pod tytułem „Ziemia Hiszpanii.”

W 1943 roku Ernest Hemingway wrócił do zawodu dziennikarskiego i jedzie do Londynu, by objąć zdarzenia od II wojny światowej. W 1944 roku pisarz bierze udział w misjach bojowych nad Niemcy, poprowadził oddział francuskich partyzantów, którzy dzielnie walczyli na polach bitew w Belgii i Francji.

W 1949 roku Hemingway przeniesiony ponownie – tym razem do Kuby. Tam urodził się jego najlepszą powieść – „Stary człowiek i morze”, do której pisarz otrzymał nagrody Pulitzera i Nobel.

W 1953 roku Ernest ponownie wyrusza w podróż do Afryki, która wpada do poważnego wypadku.

Tragiczny koniec historii

Oprócz bycia pisarzem w ostatnich latach swego życia cierpiał na wiele chorób fizycznych, cierpiał na głęboką depresję. Zawsze myślałem, że agenci FBI oglądając go, że jego telefon był na podsłuchu, listów czytać, a rachunki bankowe są regularnie sprawdzane. Do leczenia Ernest Hemingway został wysłany do szpitala psychiatrycznego, gdzie został przymusowo odbyło się trzynaście sesji terapii elektrowstrząsami. Doprowadziło to do tego, że pisarz stracił pamięć i nie jest już w stanie zrobić nawet bardziej pogarsza jego stan.

Kilka dni po wypisie ze szpitala, w swoim domu w Ketchum, Ernest Hemingway zastrzelił się z pistoletu. 50 lat po jego śmierci odnotowano, że prześladowanie mania nie było bezpodstawne – pisarz naprawdę starannie monitorowane.

Wielki pisarz Ernest Hemingway, który cytuje się teraz znać na pamięć, miliony ludzi na całym świecie, żył trudne, ale jasne i intensywne życie. Jego mądre słowa i dzieła pozostaną na zawsze w sercach i duszach czytelników.