Czym jest libretto: historia tego terminu

Co dziwne, ale jeśli spytaliśmy, co libretto, rezydent z 17-18 stuleci, powiedziałby z pełnym przekonaniem, że jest to książka! W istocie nazwa tego pojęcia muzycznego jest tłumaczona w ten sposób. Wcześniej libretto nazwał literacką podstawą opery, baletu i innych dramatycznych utworów. Ta broszura była rodzajem scenariusza, w którym opisano działanie produkcji scenicznej. Ale nie można było oddzielić odrębnego gatunku literackiego , ponieważ opisany w niej podręcznik był ściśle związany z operą lub muzyką. Już później termin ten zaczął się nazywać oddzielnymi utworami muzycznymi.

Historia libretta

Do połowy XVIII w. Wszystkie spektakle w tym muzycznym kluczu wystawiono, przylegając do pewnego schematu. Wynikało to z faktu, że większość dramatycznych zadań była tego samego typu. Kilku kompozytorów w swoich pracach mogło używać tego samego libretta. Ale w drugiej połowie XVIII wieku pojawił się nawet osobny typ działalności – kompozycja akompaniamentu muzycznego. Libretta musiała wymyślić pojedyncze historie, nie podobne do poprzednich. Ten człowiek doskonale rozumiał, czym jest libretto, i, współpracując z kompozytorem, był gotowy zaoferować odpowiednie opcje. Oczywiście konieczne było zrozumienie i przekazanie oryginalnego pomysłu autora, charakter dramatycznej pracy. Można powiedzieć, że przed librettistami było trudne zadanie – łączenie wierszy, komponentów muzycznych i działań znaków produkcyjnych. Na przykład słynnymi mistrzami tego gatunku byli: R. Calzabiji (Gluck wykorzystywał swoje usługi podczas pracy nad "Orpheus i Eurydice") oraz Dawne (współpracował z Mozartem, Czajkowskim, Rimsky-Korsakowem i innymi wielkimi kompozytorami).

Jaki jest libretto w XIX wieku?

W tamtych czasach profesjonalni kompozytorzy zaczęli zmieniać kompozytorów na pisanie literackie fundamentów oper, balet i operetek. Jednakże, aby zrozumieć, czym jest libretto i jak go uzupełniać, wymagało to dużego potencjału twórczego. Byli też niektórzy kompozytorzy, którzy kontynuowali współpracę z librettistami, ale ufali im, że wykonują inne zadania. Człowiek musiał na przykład przygotować tylko tekst poetycki.

Przykłady produkcji i ich autorów

Podstawą libretto i do dziś są dzieła literackie, które są przetwarzane zgodnie z wymaganiami muzycznymi i teatralnymi. Na przykład ta cecha można zobaczyć przy porównywaniu "Królowej Pik" Puszkina i jego interpretacji Czajkowskiego. Niewiele dzieł tego gatunku można nazwać autonomią, czyli napisaną specjalnie dla określonej produkcji. Wiadomo, że kompozytor Richard Wagner napisał własne libretto dla wszystkich swoich prac. Alexander Serov, rosyjski kompozytor, również posiadał ten sam talent. Jest autorem libretta oper "Judith" i "Rogagna", choć ten drugi jest współautorem z krytykiem teatralnym Dmitrijem Averkievem.

Znaczenie tego gatunku we współczesnych czasach

Współczesny teatr muzyczny nie stoi jeszcze i aktywnie oferuje widzom nowe gatunki i produkcje. Oczywiście, najbardziej uderzającą innowacją była muzyka. Libretta tego gatunku różni się nieco, ponieważ ta produkcja muzyczna jest w rzeczywistości "pochodząca" z amerykańskiej operetki. Muzyk jest w zasadzie także muzycznym interpretowaniem dzieła literackiego. To prawda, że jest bardziej teatralność, uzupełniona choreografią, sytuacjami produkcyjnymi, plastycznością aktorów. I oczywiście odgrywa ona główną rolę w muzyce, co oznacza, że w tym przypadku libretto otrzymuje znacznie większe znaczenie niż w operetce.