Ford Puma – samochód sportowy dla Europy

Amerykański koncern motoryzacyjny koncern Ford, kierując się polityką ciągłej ekspansji produkcji i wydawania nowych modeli, postawił przed inżynierią projektową trudne zadanie, stworzenie samochodu sportowego dla europejskiego konsumenta. Projekt początkowo okazał się trudny w rzeczywistości, ponieważ w Europie od dawna jeździli do Ferrari i Lamborghini, a sportowość tych samochodów o charakterze wyścigowym nie zajmuje. A przecież Ford postanowił spróbować szczęścia w trudnej sprawie uczciwej konkurencji. Amerykanie mieli gotowy atut – po przystępnej cenie jego samochód.

I obliczenia były słuszne, jak Włosi przystojni mężczyźni nie byli po prostu drogie, ale bardzo drogie. A ponieważ każdy młody Europejczyk chce jeździć szybkim samochodem sportowym, można by zrealizować projekt Forda. W 1993 roku rozpoczęto produkcję małego samochodu sportowego, dwudrzwiowego samochodu dostawczego z przednim napędem. Konstruktywny rozwój tego kierunku, jaki miał już Ford, ale po raz pierwszy podjęto próbę wejścia na rynek europejski małym samochodem. I mimo to prace poszły. Przede wszystkim konieczne było określenie platformy dla przyszłego samochodu, a najbardziej odpowiednia była baza Ford Fiesta. Nowy samochód sportowy o nazwie Ford Puma.

Oczywiście ciało było całkowicie przeprojektowane, biegi były zmieniane w rozsądnych granicach, dając przednie zawieszenie bardziej sportowe i znacznie zwiększając boczny stabilizator. Zewnętrzny wygląd nowego samochodu, wizualnie szybki i dynamiczny dzięki nachyleniu szyby przedniej i zwiększonym zwisom nadwozia. Silnik został również dużo uwagi. Wykorzystano standardowy silnik Zetec SE, który w rzeczywistości został zmuszony do wykonania wiercenia cylindrów od 76 do 80 mm. Silnik okazał się bardzo szybki, o mocy 125 KM, dla dwudrzwiowego coupe, czyli Forda Puma, wystarczyło. Samochód został wyposażony w pięciobiegową skrzynię biegów z krótką dźwignią zmiany biegów.

Ford Puma został stworzony pod ścisłą kontrolą symetrii, warunek ten postanowiono przestrzegać w celu zwiększenia stabilności maszyny o dużej prędkości. Przede wszystkim półosiowe przednie napędy były zrównoważone . Inżynierowie spodziewali się znacznego zużycia paliwa przez silnik wymuszony, jednak Ford Puma zużył tylko 7,5 litra na 100 km. Ta okoliczność znacznie zwiększyła europejskie szanse na samochód. System hamulcowy prototypu Ford Fiesta zasadniczo odpowiadał projektantom sportowego coupe o niezawodności i skuteczności hamowania, więc został zainstalowany na samochodzie sportowym bez znaczących modyfikacji.

Pod koniec 1996 r. Ford Puma był całkowicie gotowy, aw 1997 roku został pokazany na Salonie Samochodowym w Genewie. W tym czasie Europa doświadczała rodzaju boomu popytu na małe samochody małe wymiary samochodu. W Ameryce takie żądanie nigdy nie było, a zatem doświadczenie w sprzedaży małych samochodów też nie było. Więc Ford musiał nauczyć się takiej sprzedaży w Europie na przykładzie swojego nowego samochodu sportowego Forda Puma, którego cena była przyzwoita. Cokolwiek to było, ale światowy rozkład amerykańskiego samochodu w Europie nie otrzymał. Wielka Brytania zamówiła 500 egzemplarzy Forda Puma z prawą ręką, a tym samym zakończyła się dostawa samochodu sportowego do sektora europejskiego.