Teokracja, stanu duchownego: opis, klasyfikacja i charakterystyka

Znaczenie słowa „teokracja” w języku greckim można przetłumaczyć mniej więcej jako „bogovlastie”. Ta forma rządu jest słusznie uważany za jeden z najstarszych pisemnej historii ludzkości. Jednak ostatnie badania archeologiczne sugerują, że powstała jeszcze zanim nabył ludzkość koło, alfabet i koncepcji liczb. W południowo-wschodniej Turcji odkryto starożytne kompleksów archeologicznych preliterate kultur, które jednak już mieli kult religijny i wspólnotę kapłanów obsługujących go.

Takie osiedla są rozproszone Wschodniej Anatolii. Największy z nich – to Çatalhöyük i Gebekli Tepe. Najstarsza z nich, ponad 12.000 lat. Prawdopodobnie był to pierwszy teokratyczny stanu duchownego, w którym religia przeniknęła wszystkie sfery ludzkiego życia codziennego.

Nowoczesne stan urzędniczy

Od tej formy jest najstarszym z istniejących, a także przykłady państw ułożone na zasadzie teokratycznego w historii ludzkości można znaleźć wiele.

Jednak, aby zacząć jest określenie terminów. Przede wszystkim konieczne jest, aby odróżnić urzędniczą moc teokratycznego władzy. Uważa się, że świecka stanu duchownego są te, w których równoległe struktury państwa świeckiego i powyżej są mechanizmy, przez które organizacje religijne są w stanie wpływać na politykę, ekonomię i prawo. Przykładem takiego stanu w nowoczesnej mapie politycznej świata może służyć jako Islamskiej Republiki Iranu – stanu duchownego, który ukazał się w 1978 roku w wyniku rewolucji islamskiej.

Obecnie wśród państw pisarskich obejmują wiele krajów islamskich. Nowoczesne urzędniczy państwa, których przykłady można znaleźć na Bliskim Wschodzie, często nieuchronnie nosi piętno tyranii. Te reżimy zaakceptowanych do następujących krajów:

• Zjednoczone Emiraty Arabskie;
• Kuwejt;
• Katar;
• Królestwo Jordanii.

Islamska Republika na mapie świata

Cztery nowoczesne państwa mają słowo „islamski” w oficjalnej nazwy. Pomimo faktu, że niektóre z nich, takie jak Pakistan, zawartych w jego punktach konstytucji sekularyzmu, w rzeczywistości są one kontrolowane przez grupy religijne o różnym stopniu oddziaływania.

Tutaj stanu duchownego, których wykaz zawiera cztery państwa:

• Islamska Republika Afganistanu.
• Islamska Republika Iranu.
• Islamska Republika Pakistanu.
• Islamska Republika Mauretanii.

W rzeczywistości, tylko kwestia zasad, które jednoczy wszystkich tych krajach jest ich system prawny, którego podstawa leży szariatu – zestaw regulacje tworzące przekonania i kontrolowania zachowań muzułmanów.

Irańscy Strażnicy Rewolucji

Z całej republiki islamskiej w Iranie została przeprowadzona najbardziej spójną islamizacji wszystkich sferach życia publicznego i społeczeństwo ustalono całkowitą kontrolę nad przestrzeganiem szariatu wszystkich obywateli.

W celu wzmocnienia władzy przywódców religijnych i propagowania idei islamu poza granicami kraju i wewnątrz Republiki Islamskiej, specjalnej organizacji paramilitarnej powstał, zwany Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej.

Od islamu w kraju jest powszechna, a wpływ organizacja wzrosła niesamowicie. Z biegiem czasu, wysokich rangą funkcjonariuszy Gwardii zaczęli kontrolować największych przedsiębiorstw w kraju, wraz z przedstawicielami duchowieństwa islamskiego.

Jednocześnie, Iran jest klasycznym stanu duchownego, ponieważ oprócz sądów religijnych, jest jeszcze formalnie świecki rząd i prezydent wybierany przez ludzi. Jednak głowa państwa jest nadal uważane ajatollah – duchowy lider i ekspert w dziedzinie prawa wyznaniowego, przysługują uprawnienia do podejmowania decyzji zgodnie z prawem islamskim. Specjalistów panuje przekonanie, że w ostatnich latach między dwoma przywódcami państwowymi coraz częściej pojawiają się konflikty, które zwykle nie podają do publicznej wiadomości.

Dyskryminacja na Pakistanie

Jak wspomniano powyżej, Pakistan jest oficjalnie państwem świeckim, mimo tego, co nazywa się islamska republika. Lider prowadzi kraj, który nie ma edukacji religijnej, a coraz częściej zdarza się w całej armii.

To jednak nie stoi na przeszkodzie, aby dyskryminować innych wspólnot religijnych w kraju. Na poziomie prawnym, istnieje zakaz wyborów prezydenta nie-muzułmańskim kraju.

Cała władza wykonawcza w Pakistanie jest w rękach rządu i prezydenta, ale sądowa i ustawodawcza de facto poważnie ograniczona przez Federalną Shariat Sądu – instytucji, która zajmuje się kontrolą nad przestrzeganiem państwa prawa szariatu. Tak więc wszelkie prawo ustanowione przez Parlament, może być poddana badaniu Trybunału Islamskiej i odrzucone w przypadku konfliktu z prawem islamskim.

W przeciwieństwie do Iranu, Pakistanu nie przeprowadzono całkowitej islamizacji, a młodzi ludzie, mimo znacznej liczby śladów religijnych, ma dostęp do kultury zachodniej.

Smutne konsekwencje podejmowanych w latach osiemdziesiątych prób nawiązania powszechnej dominacji norm religijnych stał się niezwykle niski odsetek osób z wykształceniem średnim. Jest to szczególnie widoczne w populacji kobiet, które tradycyjnie poddany poważnej dyskryminacji.

Watykan: a teokratyczny stan urzędniczy

Być może najbardziej uderzającym przykładem państwa, w którym władza i świeckie i duchowe należą do tej samej osoby, która jest Stolica Apostolska. Ze względu na swoją wyjątkowość to zasługuje na szczególną uwagę.

Powszechnie wiadomo, że papież jest Prymas całego Kościoła rzymskokatolickiego. Poza tym, on prowadzi i Watykan, który działa w imieniu gubernatorem, zawsze wybierany spośród kardynałów siedzących w Kurii Rzymskiej.

Papież jest monarchą, którego konklawe członkowie wybierają życie. Jednak są chwile, gdy zatrzymał swoje uprawnienia dobrowolnie – tak w 2013 roku dołączył do Benedykta XVL, stając się drugim na sześćset lat, papież, dobrowolnie wyrzekł się władzy.

Zgodnie z doktryną Kościoła katolickiego, papież w czasie jego panowania jest nieomylny, a wszystkie decyzje podejmowane przez nich – prawdziwe i wiążące. To jednak nie wyklucza istnienia wewnętrznych intryg kościoła i nie umniejsza roli rządu, zwany Kuria Rzymska.

Arabia Saudyjska: teokracja czy dyktatura

Najtrudniejsze w ustalaniu rodzaju rady dla prawników jest przykład Arabii Saudyjskiej. Podobnie jak w innych krajach o islamskiej większości, w Arabii, działa prawo szariatu, co ogranicza władzę króla, który faktycznie daje władzę monarchy, w oparciu o boskiej instytucji.

Złożoność jest jednak to, że król nie jest przywódcą religijnym, choć niekoniecznie należy do potomków proroka Mahometa. To zachęca naukowców do przekonania, że Arabia Saudyjska jest stanu duchownego, gdzie normy religijne w służbie dynastii rządzącej.

Przedwczesny odrzucenie idei teokracji

Wielu badaczy były szybkie, aby powiedzieć, że świat stał się świeckim, że prawa człowieka i demokratyczne rządy są powszechne i nieuniknione, a postęp posuwa się naprzód, i nic nie może go powstrzymać. Jednak coraz bardziej rośnie radykalizacji wśród niektórych grup ludności pokazuje, że takie nadzieje były przedwczesne. W dzisiejszym świecie świeckim, biurowych, państwo teokratyczne są równie popytu przez obywateli i elit politycznych.