Protokół SIP: Opis

Session Initiation Protocol (SIP) jest protokołem sygnalizacji i zarządzania multimedialnych sesji komunikacyjnych. Najczęstsze zastosowania w telefonii internetowej – głosowe i rozmowy wideo i komunikatorów over IP (Internet Protocol).

definiuje to wiadomości, które są przesyłane między punktami końcowymi i regulujące tworzenie, zakończenia oraz inne istotne elementy rozmowy. Protokół SIP, którego opis przedstawiono powyżej, może być używany do tworzenia, modyfikowania i kończenia sesji, składające się z jednego lub większej liczby strumieni danych multimedialnych. Jest to protokół warstwy aplikacji. Zaprojektowany, aby być niezależnym od podstawowej warstwie transportowej. Innymi słowy, protokół w oparciu o tekst zawiera wiele elementów HTTP (Hypertext Transfer) i Simple Mail Transfer Protocol (SMTP).

Protokół SIP – co to jest?

SIP działa w połączeniu z kilkoma innymi protokołami poziomie aplikacji, które identyfikują i przekazują sesji multimedialnych. nośniki danych identyfikacyjnych i dopasowanie uzyskuje się wraz z Session Description Protocol (SDP). Do przesyłania strumieni multimedialnych – głos, wideo – zwykle używa protokołu transportowego w czasie rzeczywistym (RTP) lub tryb bezpieczny (SRTP). Dla bezpiecznej transmisji komunikatów SIP mogą być szyfrowane za pomocą protokołu Transport Layer Security (TLS).

Historia rozwoju

Protokół SIP został pierwotnie opracowany przez grupę ekspertów w 1996 roku. To był standaryzowany w 2543 w dokumencie RFC 1999 (SIP 1.0). W listopadzie 2000 roku został przyjęty jako protokół 3 GPP sygnalizacji i stałego elementu architektury IP-Multimedia Subsystem (IMS) dla strumieniowania multimedialnych usług opartych na protokole IP w systemach komórkowych. Najnowsza wersja (SIP 2.0) w specyfikacji RFC 3261 został wydany w czerwcu 2002 roku. Z pewnymi rozszerzeniami i udoskonaleniami z nich jest stosowany w naszych czasach.

Pomimo faktu, że oryginalny protokół SIP został opracowany w oparciu o usługi głosowe. Obecnie obsługuje szeroki zakres zastosowań, w tym wideokonferencji, mediów strumieniowych, komunikatorów, transferu plików i Fax over IP oraz gier online.

Protokół SIP – opis i działanie

Session Initiation Protocol jest niezależna od podstawowego protokołu transportowego. To działa na Transmission Control Protocol (TCP), User Datagram Protocol kontroli transmisji (UDP) lub strumień Protocol (SCTP). Może on być stosowany do przekazywania danych pomiędzy dwoma bokami (unicast), oraz sesji transmisji grupowej.

W nim znajdują się elementy konstrukcyjne Podobne modele żądanie transakcji HTTP. Każda taka operacja polega na życzenie klienta, co powoduje szczególną metodę lub funkcję na serwerze i przynajmniej jedną odpowiedź. Protokół SIP ponownie wykorzystuje większość pól nagłówka, zasad kodowania i kodów stanu HTTP, zapewniając czytelny format tekstowy.

Każdy zasób sieciowy Session Initiation Protocol – agent użytkownika lub skrzynki poczty głosowej – ujmuje się za pomocą identyfikatora alokacji zasobów (URI), funkcjonujący w oparciu o wspólną standardowej składni, który jest także wykorzystywany w usługach internetowych i e-mail. schemat URI, który jest używany do SIP, ma formę logicznego łańcucha: użytkownik: hasło @ host: port.

Polityka bezpieczeństwa

Jeśli wymagana bezpieczna transmisja danych system przewiduje, że każdy z elementów sieciowych, do którego wniosek jest przekazywany do domeny docelowej, musi być wyposażony Transport Layer Security (TLS). Ostatnim krokiem serwera proxy do domeny docelowej, gdy jest zobowiązany działać zgodnie z lokalnymi ustawieniami zabezpieczeń. TLS chronić przed intruzami, którzy próbują przechwycić dane w momencie wysyłki. Ale to nie daje prawdziwego bezpieczeństwa do końca i nie może zapobiec kradzieży danych i śledzenia. Jako protokół SIP, które porty powinny być bezpiecznie podłączony, współpracuje z innymi usługami sieciowymi?

To działa w połączeniu z wieloma innymi protokołami i jest zaangażowany jedynie w komunikacie sygnalizacyjnym. SIP-klienci zazwyczaj korzystają z protokołu TCP lub UDP numery portów 5060 lub 5061, aby połączyć się z serwerami SIP SIP i innych punktów końcowych. Port 5060 jest powszechnie stosowany do niezaszyfrowanej sygnału ruchu, natomiast portowych 5061 bliskich „przyjaciół” z Transport Layer Security (TLS).

Jaki jest pożytek?

Aby odpowiedzieć na pytanie bardziej precyzyjnie «protokół SIP – że” należy rozumieć przez co jest ona wykorzystywana. Jest to najczęściej używany do ustawiania i wysłać głosowe lub wideo połączeń. To pozwala na modyfikowanie istniejących wyzwań. Modyfikacja może polegać na zmianie adresów lub portów, zapraszając rozmowy kolejnych uczestników, dodając lub usuwając strumieni multimedialnych. SIP znaleźć również zastosowanie w aplikacjach komunikatorów oraz usługi w subskrypcji zdarzeń i powiadomienia.

Zestaw SIP zasad związanych z Internet Engineering Task Force (IETF), określa instrukcje dla takich zastosowań. Głosowe i wiadomości videopotokovye aplikacja na innym zastosowaniu protokołu w czasie rzeczywistym Transport Protocol (RTP). – Parametry numerów portów, protokoły kodeki – dla tych strumieni mediów są zdefiniowane i dopasowana z wykorzystaniem protokołu opisu sesji (SDP), który przesuwa się w korpusie opakowania Session Initiation Protocol (na przykład protokołu T SIP).

Podstawowym perspektywa protokołu jest to, że powinien on w przyszłości zapewnić sygnalizację i wywołać konfigurację IP dla łączności na fundamentach, które mogą wspierać nadzbiór funkcji przetwarzania połączeń i funkcji obecnych w publicznej sieci telefonicznej (PSTN). On ich nie definiują. Dokładniej, reguluje tylko konfigurację i sygnalizację połączeń. Wszystkie czynności, które są przeznaczone do wykonywania operacji typu telefonicznego (m, E. wybierania halodzwonek odpowiedzi lub sygnał zajętości), wykonywane przez serwer proxy oraz środki użytkownika. Ich wprowadzenie i terminologia jest różna w różnych krajach, ale działają na tej samej zasadzie.

Wartość w telefonie

sieć telefoniczna wspiera SIP może także realizować wiele z bardziej zaawansowanych funkcji przetwarzania połączeń występujących w System Sygnalizacji 7 (SS7). Chociaż oba te protokoły są zupełnie inne. SS7 to scentralizowany protokół. Charakteryzuje się złożonym centralnej architektury sieci i „blunt” punktów końcowych (zwykłe telefony). SIP jest protokołem z „klient-serwer”. Jednak większość urządzeń, które obsługują Session Initiation Protocol można wykonać jako roli klienta i serwera. Na ogół inicjator sesja działa jako klient, a odbiornik wykonuje wywołanie funkcji serwera. Zatem funkcje SIP są realizowane w komunikujących punktów końcowych, w przeciwieństwie do konwencjonalnych zdolności SS7, które są realizowane w sieci.

SIP jest fundamentalnie różni się tym, że technologia rozwija się w nim, a nie w branży telekomunikacyjnej. Protokół SIP jest znormalizowany i jest określana głównie przez IETF, podczas gdy inne (np H.323) są tradycyjnie związane z Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (ITU).

elementy sieciowe

SIP definiuje agentów użytkownika, jak również kilka rodzajów elementów serwera sieciowego. Dwa punkty końcowe SIP może komunikować się bez jakiejkolwiek infrastruktury pośredniej. Niemniej jednak, takie podejście jest często niepraktyczne dla łączności rządowej, co wymaga katalogi usług, aby wyszukać dostępne węzły w sieci. Protokół SIP rejestr nie może zapewnić takiej funkcjonalności.

kliencka

Agenta użytkownika SIP (UA) logiczny końcowych sieci. Są one wykorzystywane w celu wykonywania lub odbierania wiadomości, a tym samym kontrolować SIP sesji. SIP-UA może pełnić rolę klienta agenta użytkownika (UAC), które wysyła żądania SIP oraz jego serwer (UAS), który otrzymuje zapytania i zwraca odpowiedź SIP. Takie rachunki kontrolne i UAS wykonywana jest tylko podczas transakcji SIP.

telefonia

SIP-telefonia, w rzeczywistości jest telefonia IP, który implementuje agenta SIP użytkownika funkcje serwera i klienta. Ponadto oferuje tradycyjne opcje rozmowy telefonicznej – wybieranie numeru, odbieranie, retencja odchylenie / release i przekazywanie połączeń.

SIP-komórkowe mogą być realizowane jako urządzenie sprzętowe lub jako softphone. Ponieważ producenci coraz częściej używają tego protokołu jako standardowej platformy telefonii (w ostatnich latach – przez 4G), różnica między sprzętowych i programowych telefonów SIP fundamenty pozostają zamazane. Ponadto, elementy Session Initiation Protocol realizowane dzisiaj podstawowe funkcje oprogramowania IP wielu urządzeń obsługujących. Przykłady obejmują szereg urządzeń firmy Nokia i BlackBerry oraz protokołu SIP na Androida jest obecnie niezbędne usługi.

W SIP, HTTP, aplikacja kliencka może identyfikować się przez stanowisk polowych nagłówek User-Agent, zawierające opis tekstowy oprogramowania / sprzętu / przedmiotów. User-agent w komunikacie żądania jest przesyłany. Oznacza to, że odbiera serwer SIP można zobaczyć te informacje. Elementy sieci Session Initiation Protocol czasami może przechowywać te informacje. I to może być pomocne w diagnozowaniu problemów z kompatybilnością.