Chrześcijaństwo jako religia świata

Zakłada ona, że świat religii chrześcijaństwa jest zgodne z islamu i buddyzmu, umożliwiają zasięg jego dystrybucji i wpływ na przebieg historii. Jeśli mówimy o innych prądów, że absolutnie nie biorą pod uwagę tego, co siła napędza rozwój ludzkości. Tak więc okazuje się, że zakres ich uwagę całkowicie spada historię. Ale chrześcijaństwo jako religię świata, być może tylko widzi go jako proces nietypowym, jednokierunkowe i sterowane przez Boga od początku (od momentu stworzenia) i do końca, czyli aż do Sądu Ostatecznego.

Jej istota polega na ludzkim dramacie popełnione jesienią i spadł z dala od Boga, ale mając taką możliwość, dzięki Jego łasce, aby znaleźć odkupienie przez Zbawiciela i kościele. Tak, chrześcijaństwo jako religię świata, niemal od pierwszej chwili swojego istnienia była związana z najważniejszych momentach historii, które wpłynęły później na losy ludzkości jako całości.

Pod koniec 20. wieku Oxford University opublikował kilka ciekawych danych. Według nich, w tym czasie o nazwie sami chrześcijanie niemal pół miliarda ludzi na świecie, czyli jedna trzecia populacji. Dla porównania: Islam w czasie wyznawali 720 mln zł, a buddyzm – 270 milionów ludzi ..

W dzisiejszych czasach chrześcijaństwa jako religii świata – to wspólne określenie, które obejmuje trzy obszary: protestantyzm, prawosławie i katolicyzm. W nich było dużo związków wyznaniowych od ponad dwóch tysięcy lat historii. Wszyscy zwolennicy tego nurtu wierzą w Jezusa Chrystusa. Dla nich jest on człowiekiem, a Bóg w tym samym czasie. Są one w pełni akceptuje jego nauki i spróbować dopasować go przez swoje zachowanie i życia.

Podobnie jak w przypadku każdej innej religii, w tym też ma swój własny kult książki – chrześcijańską Biblię. Składa się z dwóch Testamentów: Starego, uważany jest za święte i wyznawcy judaizmu oraz nowa napisane po śmierci Jezusa i opowiada o swoim życiu i naukach. Ten ostatni składa się z czterech Ewangelii, pozostawione naśladowcami Chrystusa, Apostoł na świecie istniejące zbiorowiska Dziejów Apostolskich i Apokalipsy, czyli Objawienia. Wszystkie te części są uważane za święte, ponieważ zostały one napisane przez ludzi, a nie przez siebie, ale za natchnieniem Ducha Świętego. Chrześcijanie wierzą, że Jezus jest naszym zmartwychwstaniem pokonał śmierć samą i wszyscy ludzie dali nadzieję na nowego, wiecznego życia. W ten sposób, jest pojednanie ludzkości z Bogiem.

Chrześcijaństwo powstało, gdy Cesarstwo Rzymskie – cywilizacja oparta na niewolnictwie, był już na skraju upadku. Wreszcie, w dolnym dojrzałego potępienia bogatych i dominującego, było dążenie do przemiany życia. W takich okolicznościach, chrześcijaństwo ze swoją wiarą przyszedł na odpowiedni moment. Pierwsi wyznawcy Jezusa bez wątpienia uważał, że Bóg bardzo szybko i osobiście interweniować w sprawach, które mają miejsce na Ziemi, zniszczyć istniejący świat i ustawić własne. Chrześcijaństwo przyciąga również obietnicę zbawienia. I jest nadzieja dla wszystkich tych, którzy cierpią, w tym ubogich.

Chociaż było kilka wspólnot, w którym stał się dla wielu sekt i herezji. Na czele każdego z nich był prezbiter, pojawiają się nowe pozycje: diakon, biskup.

Pod koniec 4 wieku Cesarstwa Rzymskiego po wiekach wrogości ze względu na podziały religijne i polityczne podzielona na części wschodnią i zachodnią. Dzięki temu nastąpił rozdział kościoły. Na czele stali patriarchów wschodnich i zachodu – biskupa rzymskiego (papieża). Chrześcijaństwo zapomniał Odtąd okresie prześladowań, a wręcz przeciwnie, stał się religią państwową. A nawet całkowite zerwanie (w połowie 11 wieku) między dwoma gałęziami nie przyczynił się do jego zniszczenia. Tylko w południowo-wschodniej i wschodniej Europy, głównie założona ortodoksję wynikającą z Bizancjum, a na Zachodzie – katolicyzmu.

W dzisiejszych czasach chrześcijaństwa jako religii świata stał się jeszcze większy, jego pozycja jako silny jak nigdy dotąd. Teraz liczba jego zwolenników ponad 2 mld .. Największy na świecie, że religia i geograficzne raprostranennosti. Po tym wszystkim, nie ma praktycznie żaden kraj, w którym nie byłoby przynajmniej jeden kościół chrześcijański.