Wierzący – Kto to jest? Staroobrzędowców i konserwatyści: różnica

Dziś w Rosji jest około 2.000.000 staroobrzędowców. Istnieją całe wsie zamieszkane przez wyznawców starej wiary. Wielu żyje za granicą: w krajach bliskiej zagranicy, południowej Europie oraz w krajach na kontynencie Ameryki Południowej anglojęzycznych. Pomimo niewielkich ilościach, nowoczesne staroobrzędowców pozostać wytrwali w swoich przekonań, unikać kontaktu z nikoniantsami zachować tradycje swoich przodków i mocno oprzeć „zachodnie wpływy”.

reformy Nikona i pojawienie się „separatyzmem”

Różne ruchy religijne, które mogą być zjednoczeni „staroobryadstvo” Term, mają długą i tragiczną historię. W połowie 17 wieku, patriarcha Nikon , przy wsparciu króla przeprowadzono reformę religijną, której zadaniem było doprowadzenie usługi procesu i niektóre obrzędy zgodnie z „standardów” przyjętych przez Kościół Konstantynopola. Reformy powinny być do zwiększenia prestiżu i rosyjską Cerkiew i państwo rosyjskie na arenie międzynarodowej. Ale nie wszystko zgromadzenie przyjęło innowacyjność pozytywnie. Wierzący – to są ludzie, którzy znaleźli „Książka z prawej” (książki Montaż kościelne) i zjednoczenie liturgicznego rankingu bluźnierstwo.

Co dokładnie zostało zrobione w ramach reformy?

Zmiany zatwierdzone przez rad kościelnych w 1656 i 1667 roku, odpowiednio, niewierzący mogą wydawać się nieistotne. Na przykład, został stworzony przez „Credo”: dla królestwa Bożego zostali poinstruowani, aby mówić w czas przyszły, tekst Pana kontrastowej i unii zostały usunięte. Ponadto słowo „Jezus” został zamówiony od teraz napisać dwa „i” (w nowoczesnym próbki greckiej). Staroobrzędowców nie jest doceniana. Co do kultu, a potem odwołany Nikon małe Pokłony ( „rzucanie”), tradycyjne „dvuperstie” zastąpiono „troeperstiem” i „czysto” Hallelujah – „Tregub” procesja religijna nikoniantsy zaczął przeprowadzać słońce. Niektóre zmiany w obrzęd Eucharystii (kolacja) zostały również wykonane. Reforma wywołała również stopniową zmianę w tradycji muzyki kościelnej i ikonografii.

„Wierzący”, „staroobrzędowców” i „konserwatystów”: różnica

W rzeczywistości, wszystkie z tych terminów w różnych okresach wyznaczonych przez te same osoby. Jednak nazwy te nie są równoważne: Każdy ma specyficzny odcień znaczeniowy.

Reformatorzy nikoniantsy, oskarżając swoich ideologicznych przeciwników w rozłamu Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, użył określenia „schizmatycki”. Jest ona utożsamiana z pojęciem „heretyka” i uznane za obraźliwe. Zwolennicy tradycyjnej wiary tak nie nazywają siebie, woleli termin „Starożytne prawosławni” lub „konserwatystów”. „Staroobrzędowców” – jest to termin kompromis, wszedł do użytku w 19 wieku świeckich autorów. Wierzący sami nie uznają to wyczerpująca jak wiemy, wiara nie ogranicza się do obrzędów. Ale tak się złożyło, że to właśnie on, który otrzymał największą dystrybucji.

Należy zauważyć, że niektóre z tych źródeł „staroobrzędowców” odnosił do tych, którzy wyznają religię przedchrześcijańskich (pogańskiej). To jest złe. Staroobrzędowców – jest bez wątpienia chrześcijanie.

Rosyjskich staroobrzędowców: los ruchu

Jak niezadowolenie z konserwatystami podważył fundamenty państwa, władze kościelne i świeckie i poddano prześladowania opozycji. Ich przywódca, ksiądz Habakuk, został wygnany, a następnie spalono żywcem. Taki sam los spotkał wielu swoich zwolenników. Ponadto protest staroobrzędowców wystawił masy samospalenia. Ale, oczywiście, nie wszyscy byli tak Gung-ho.

Z centralnymi regionami rosyjskich staroobrzędowców uciekli w rejonie Wołgi, Uralu, na północy, a także w Polsce i na Litwie. Pod Piotra I, pozycja staroobrzędowców nieznacznej poprawie. Zostały one ograniczone w swoich prawach, musieli płacić podatki podwójne, ale nie mogli jawnie praktykować swoją religię. Pod Katarzyny II staroobrzędowców mogli wrócić do Moskwy i Petersburga, gdzie stanowiły największą społeczność. Na początku „dokręcić śruby” w 19 wieku, rząd po raz kolejny, aby zaakceptować. Pomimo represji rosyjskich staroobrzędowców obfitują. Najbogatsze i najbardziej udanych kupcy i przemysłowcy, najbardziej zamożnych i oszczędni chłopi zostali wychowani w tradycji prawosławnej „starożytnego„wiary.

Życie i kultura

Bolszewicy nie widzi różnicy między Novo i staroobrzędowców. Wierzący musieli emigrować ponownie, tym razem głównie w Nowym Świecie. Ale nawet nie udało im się zachować swoją tożsamość narodową. Staroobrzędowców kultura raczej archaiczne. Oni nie golą brody, nie pić alkoholu i nie palić. Wiele z nich noszą tradycyjne stroje. Konserwatyści zebrać starożytne ikony przepisywania ksiąg kościelnych uczyć dzieci słowiańskiego pisanie i śpiewanie sztandar.

Mimo odmowy postępu, konserwatyści często odnieść sukces w biznesie i rolnictwie. Ich myślenie nie można nazwać obojętny. Staroobrzędowców – jest bardzo uparty, uporczywe i celowe ludzie. Organy ścigania jedynie wzmocniła ich wiara i duch hartowanego.