Rhyme. metody rifmovok

Słowo „wierszyk” ma złożoną etymologię. To idzie z powrotem do starego francuskiego pojęcia oznaczającego „sekwencji”. Ale, być może, bardzo francuskie słowo jest korupcja zapożyczone z łaciny i Łacińskiej tokena z kolei sięga starożytnego języka greckiego.

Nowoczesne pokoje studenci są wprowadzane do pojęć, takich jak wierszyk, rymowanych sposoby, jednak ten temat stihovedcheskaya znacznie bogatsza i dużo jej pytania są interesujące dla szkoły i uczniów.

Z historii rymu

W każdym razie, pierwotne znaczenie tego terminu nie było tak, jak jest teraz. To nie chodziło o podobieństwa fonetycznego linii końcowych poezji i rytmiczną regularnością. W przeciwnym razie nie mógłby być tak dawnej poezji, w zasadzie, nie rymowane, rifmovok sposoby pojawiły się tylko spontanicznie, na przykład, często wsunąć do poezji Katullusa.

Ale do teoretycznego zrozumienia i odpowiednio do wymogów rymu było jeszcze bardzo daleko. Poezja, w tym rosyjskim, przyszedł do rymu stopniowo, płynnie rosnąca liczba rymowane wiersze.

Rhyme w nowoczesnej poezji rosyjskiej

Dzisiaj rym jest uznanym atrybutem poetyckiego słowa, jednak w poezji, zwłaszcza zachodnioeuropejskich, wyraźnie widoczne i bucking trend – odrzucenie rymowane werset. Trudno jest przewidzieć, jak będzie ona silna, jeśli wziąć pod uwagę, że obecnie jesteśmy świadkami walki zwolenników i przeciwników „klasycznej” rymowane werset.

W nowoczesnej poezji rosyjskiej, on jeszcze dominuje używane, klasyczny, a zmodyfikowane metody rifmovok i literackie dziedzictwo minionych wieków w sensie ilościowym wersetu z korzyścią rymów nad White była przytłaczająca.

Kryteria oceny rymów

Kiedy mówimy o rym prostu trzeba unikać kilka typowych błędów. Po pierwsze, konieczne jest, aby porzucić taką negatywną definicję, jako „zły rym”. Sama w sobie nie jest ani dobre, ani złe, wszystko zależy od tego poematu zadań i kontekstów kultury. Na przykład, w XVIII wieku Trediakovskii zażądał od poetów wyłącznie rym żeński (akcent na przedostatniej sylabie w linii), a mężczyźni z rymu (akcent na ostatniej sylabie) jest uważane za oznakę złego smaku.

Dziś to kryterium, delikatnie mówiąc, nie działa, a klauzula, jak również oceny formalnej, co rifmovok metod stosowanych przez autora, nie jest parametrem określającym skupia się na głębokości pracy.

Pod koniec XVIII wieku „dobry” były uważane niemal wyłącznie rymy gramatyczne, który jest używany tylko te same części mowy i form gramatycznych. A dziś, wielu poetów unikają go jako oznaka słabej słownictwa poetyckiego. To, nawiasem mówiąc, jest również błędem, ponieważ w niektórych przypadkach jest to zwyczajność rymu jest warunkiem koniecznym dla efektu estetycznego. Na przykład, w poezji dziecięcej nieoczekiwane i spektakularne kombinacje często nie potrzebują umysł dziecka do postrzegania ich nie jest gotowy, czuje lepsze metody standardowe i proste. I to nie jest poezja zaledwie zabaw.

W słynnej ballady Anna Achmatowa „szarooki Króla” tragedia utraty kogoś bliskiego jest wyłączony przez szarej, co się dzieje. I ważne jest nie tylko do działań i reakcji innych, ale standardowe rymy gramatyczne (znaleziono – zniknęła, obudź się – zajrzyj, etc.) i jak rifmovok.

Majakowski jednak upierał się, że wierszyk powinien być nieoczekiwane, aby przyciągnąć uwagę czytelnika, ale nie jest to bezwzględny wymóg. Jest to prawdziwe w odniesieniu do poezji Majakowskiego i jego podobnie myślących ludzi, którzy mają bardzo silne korzenie w konstruktywistycznym wersów, odpowiednio, rola celowym spożyciu.

Ale ta teza jest błędna w odniesieniu do poezji jako całości. Wszystko zależy od zadania artystycznego. Na przykład droga do rymu „złoty gaj” S.Yesenin tradycyjny, jest to klasyczny cross-rym, pierwszy i trzeci wiersz – kobiety, a druga i czwarta – mężczyźni.

Na ogół, wiersz nie ma żadnych jasnych rymy. Ale w tym samym czasie, to jest niezaprzeczalne poetycki arcydzieło.

Granice odczucia rymować

Rosyjskie postrzeganie kulturowe rym realizowany jest, co do zasady, gdy ten sam ostatni podkreślił samogłoski i stojący obok niego gotowi. W języku angielskim i niemieckim tradycji wystarczająco podkreślić samogłoskę. Oznacza to, że nie czujemy się wierszyk, na przykład słowo „okno” i „wiadro”, ale postrzegają jako rym „okno – spot” lub nazwa „Oknov. – wiadro” Jednak w rzeczywistości istnieje poezja i znacznie bardziej skomplikowane przypadki dopasowania końca linii. Na przykład, może być zatem stosowany Dissonant rymy gdy zakończeń linii meczu nie są przypadkowe, ale ostatni podkreślił samogłoska po prostu inna. Oznacza to, na przykład, A. ironiczny wiersz Czebyszewa charakterystyczną nazwę „dysonansu” jednoznacznie wskazujący przypadkowość recepcji:

Kohl walcowane naprzód dla ciebie skruchy,

Zwłaszcza, gdy księżyc w pełni –

Będziesz grzeszyć przebłagania,

I pochodzą wielkie przygnębienie.

Wszystko żona natychmiast zalaskat,

Jej piersi zableskany łzy.

Bezsenność książka zalistany …

Nawet nasiona są zaluzgany.

I wtedy dusza Ott,

Chociaż, oczywiście, dość ryzykiem,

Bo, być może, pot,

I zdarzy ci się anginy.

Możemy nazwać ten wiersz rymowania? Pod względem standardowej definicji wierszyk – nie, ponieważ kryteria rym zostały naruszone. Z punktu widzenia „kraesoglasiya”, jak zwykło się nazywać ten wierszyk, – nie ma wątpliwości, ponieważ przed nami jest wyraźnie zamyślony odbiór nieprzypadkowy jednolitość zakończeń linii.

klauzula

Generalnie, zgodnie z przyjętą „standardowe” Klasyfikacja rym zwykle opisane dla różnych powodów. Po pierwsze, charakter klauzuli (EOL). Innymi słowy, na drodze, gdzie nie jest to ostatni akcent. Jeśli ostatnia pozycja, wierszyk zwany męski (ponownie – krew), jeśli na przedostatnim – kobieta (narόdy – svobόdy), jeśli na trzeciej sylabie od końca – daktyliczny (hόlodno – gόlodno). Bardzo rzadko, ale są też tzw giperdaktilicheskie rym, gdy ostatni akcent położony jest na czwartym i dalszego sylabie od końca (chłodzenie – uroczy).

Pozycja w strofie

Ma to miejsce w wersecie jest w zasadzie mówiąc uczniów w klasie studiując temat „Rhyme. rymowania „sposoby. 5 klasy szkoły średniej obejmuje nie tylko badania, ale również praktyczne lekcje.

Przez pozycję w strofy (najczęściej jest to kwestia czterowiersze) rym może być stały (AAAA), poprzecznie (ABAB) – cross drodze rymowy najbardziej oczywiste w odniesieniu do praktyki na analizie rymów pary (AABB) i pierścień (AWA).

W bardziej złożonych wierszy rym inne kombinacje, na przykład, klasycznym oktawy znaki budowie będzie: AVAVAVSS.

Inne przyczyny klasyfikacji

Często rymy są klasyfikowane i inne powody (fonetycznie bogaty, to znaczy, dźwięczny i fonetycznie ubogich; dokładne i przybliżone; monosyllabic i podzespoły, które składa się z kombinacji dwóch słów, takich jak „sto lat zestarzeć bez nas”).

Pojedyncze obowiązkowe kryterium rym nie istnieje klasyfikacje są opisane tylko najpopularniejszą bazę.