Mitologiczny światopogląd, jego cechy, struktura i specyfika

Mit jest najwcześniejszym typem i formą świadomości i eksponowaniem w otaczającym świecie. Specyfika mitologicznego poglądu na świecie polega na tym, że sam mit jest najwcześniejszą historyczną formą świadomości otaczającej rzeczywistości przez jednostkę. W mitach początkowa wiedza człowieka, normy myślenia indywidualnego i społecznego oraz zachowania, a także kryteria artystyczne i estetyczne, formuły emocjonalne i kryteria oceny aktywności człowieka są ze sobą powiązane i dziwacznie splecione.

Mitologia, zdaniem wielu naukowców, pojawia się przed współczesnym człowiekiem, nie tylko jako rodzaj doustnej kreatywności, której źródłem jest ludzka wyobraźnia. Mitologia ma również motyw nie tylko do prostej satysfakcji ludzkiej ciekawości i poszukiwania odpowiedzi na palące pytania życia. Mitologiczny światopogląd pełni rolę integralnego mechanizmu społecznej regulacji społeczeństwa i obiektywnego mechanizmu, ponieważ na pewnym etapie jego rozwoju społeczeństwo zaczyna odczuwać silną potrzebę takiego regulatora. W tej sytuacji mitologiczny światopogląd przejawia się jako sposób na zachowanie naturalnej i ludzkiej harmonii i psychologicznej jedności ludzi.

Specyfika mitologicznego światopoglądu w tym sensie polega na tym, że jest generowana i odtwarzana w nowych generacjach, a nie przez racjonalną logikę i historyczne doświadczenia poprzednich pokoleń, ale przez fragmentaryczne obrazy świata, które mają charakter wyłącznie indywidualny i wymyślny. W ramach takiego obrazu natura, zjawiska społeczne są odzwierciedlane i motywowane do takiej refleksji tylko w takim zakresie, w jakim jest to konieczne dla samych ludzi w tej refleksji.

Mitologiczny światopogląd na tym etapie kształtowania się społeczeństwa charakteryzuje przede wszystkim ignorowanie metod efektu przyczynowo-skutkowego opisywania rzeczywistości, w wyniku czego obraz świata pojawia się tylko w jego przestrzenno-czasowym projekcie (na przykład w nierealnych okresach ludzkiego życia, ich regeneracji i zmartwychwstania w innej jakości itp.), .).

Najważniejszą rzeczą w świadomości mitologicznej jest wizerunek, który w rzeczywistości różni mitologię od filozofii, gdzie racjonalne myślenie przeważa już. Niemniej jednak, mit przedstawia światu człowiekowi nie tylko w formie baśni, ale w miejscu, gdzie pewna najwyższa władza jest niewątpliwie obecna . Czynnik ten następnie staje się podstawą do tworzenia "czystych" religii, wyróżniających się od mitologii.

Mitologiczny światopogląd ma jeszcze jedną cechę – w mitach zawsze obecna jest niepodzielna reprezentacja między substancją naturalną a osobą. Społeczne znaczenie tej jedności znajduje swoje ucieleśnienie w zasadach kolektywizmu, które utrzymują, że wszystko na tym świecie podlega decyzji, jeśli problem jest rozwiązany zbiorowo.

Opierając się na ich specyfice, można dowieść, że główna funkcja mitycznej świadomości i światopoglądu nie leży w płaszczyźnie czynności poznawczych, jest praktycznie praktyczna, a jej głównym celem jest umocnienie monolitycznej natury społeczeństwa lub jego części. Mit, w przeciwieństwie do filozofii, nie generuje pytań i problemów, nie wymaga od osoby do świadomego świadomego postrzegania środowiska.

Ale wraz z gromadzeniem wiedzy praktycznej obiektywna potrzeba ich systematyzacji już na poziomie racjonalnej działalności, a tym samym również teoretycznej. Dlatego świadomość mitologiczna najpierw "rozpuszcza" się w zakonach, a następnie daje do filozoficznego priorytetu, pozostając jednakże w świadomości każdej osoby w postaci umysłowych reprezentacji zwykłego poziomu.