Howard Carter: biografia, zdjęcia, wkład do badań nad historią. Howard Carter i Grób Tutanchamona

Pomimo faktu, że od dnia, kiedy Howard Carter odnalazł grobowiec Tutanchamona został niemal wieku, zainteresowanie otwarciem brytyjskiego archeologa nie zniknął. Dowodem na to jest w niekończących się kolejkach eksponatów słynnych grobów, cyklicznie odbywających się w najważniejszych muzeach na całym świecie. Nie jest to zaskakujące, ponieważ mówimy o najbardziej znaczącym odkryciem wszystkich, jakie kiedykolwiek powstały w Egipcie.

Howard Carter, biografia naukowca przyszłości

W 1874 roku, w dużej rodziny znanej w czasie angielskiej zwierząt malarz Samuel Carter, który mieszka w Norfolk, syna, któremu dano imię Howarda. Kiedy dziecko dorastałem, mój ojciec dołożył wszelkich starań, aby dać mu naukę w domu, co pozwala podjąć godne miejsce w społeczeństwie. Znalezienie syn mój prezent dla rysunku, Samuel próbował zaszczepić w nim umiejętności w tej dziedzinie.

W związku z połączeniami ojca w świecie naukowym, siedemnaście Howard Carter pierwszy wziął udział w wyprawie archeologicznej do Egiptu pod wodzą prowadzącej egiptolog Flinders Petrie tym czasie. To zostało powierzone obowiązki malarza, co pozwoliło młody człowiek styka się z obiektów minionych wieków, i przeżyć ekscytujące poczucie odkrycia. Ta podróż była doskonała szkoła i dla przyszłego archeologa.

Początek kariery naukowej

Od tego czasu życie Cartera był całkowicie oddany do badania starożytności, ukryte w piaskach Doliny Nilu. Dwa lata po debiucie w ekspedycji naukowej Petri staje się uczestnikiem innego dużego projektu realizowanego przez Fundację egipskiej archeologii. Badania przeprowadzono w tarasowym pamiątkową świątyni królowej Hatszepsut, w zachodniej części Teb. To oni przynieśli młody naukowiec pierwszy chwałę.

Sława, nabył je w środowisku naukowym, niech Cartera w 1899 roku, aby zrobić całkiem przyzwoity miejsce w społeczeństwie, stając inspektor generalny Departamentu Starożytności egipskich. Okres ten jest serią odkryć dokonanych przez niego, wśród których najbardziej znane można nazwać grób Saint-Nef w Gurna.

Takie wysokie stanowisko piastował do 1905 roku, kiedy został zmuszony do dymisji – według jednej z wersji, w wyniku konfliktu z jednym z najbardziej wpływowych przedstawicieli prasy, z drugiej strony, po znakomicie wyciszone towarzystwo pijanych Francuzów, którzy zorganizowali zamieszek na terytorium jednego z historycznych kompleksy. Przerwanie działań administracyjnych, archeolog Howard Carter nie powstrzymało badań naukowych i jest zaangażowana w malarstwie.

Rozpoczęcie współpracy z Lord Carnarvon

Nowy, 1906, nastąpiło zdarzenie będzie w dużej mierze zależy los Carter i określona najważniejszego odkrycia swojego życia. Na spotkaniu brytyjskiego towarzystwa naukowego Howard prezentowane amatorskie archeolog i starocie kolektora Lord Carnarvon, który stał przez wiele lat jego przyjaciel i sponsor.

Oficjalne pozwolenie na wykopie nowych przyjaciół otrzymały tylko w 1919 roku, gdy termin ważności koncesji byłego producenta badań naukowych w obszarze T. Davis. W tym czasie w Dolinie Dziewic musieliśmy wykopać kilka pokoleń archeologów i wierzono, że jego zasoby są wyczerpane. Jednak sceptycy argumenty nie przekonały Carter. Szczegółowe badania wykazały dolinę że nadal posiadał wystarczającą miejsca nietknięte przez naukowców. Były to głównie obszary pokryte warstwą gruzu pozostały z poprzednich wykopów.

Hipotezy naukowe Carter

Porównując wyniki poprzednich mumii odkrytych w Dolinie Dziewic, informacje dotyczące możliwych miejsc pochówku tutaj, co znajduje naukowców, Howard Carter doszedł do wniosku, że ziemia jest jeszcze jedna mumia, nieodkryte i, najwyraźniej, największy odsetek naukowców. Jako astronom, przed teleskopem odkryć nową gwiazdę, teoretycznie na papierze dowodzi jego istnienia, a Carter, na podstawie dotychczas zgromadzonej wiedzy doszła wierzyć w istnienie grobu tutaj nieznane. Mówiąc prosto, przed znalezieniem grobowca Tutanchamona, Carter zdobione.

Jednak ten argument, nawet jeśli najbardziej przekonujące, zamienił się w prawdziwy namacalnych rezultatów, zrobił wielką pracę, ze to głównie służył Carter. Jego towarzysz był ograniczony do ogólnego nadzoru prowadzonych wykopów i finansowania nimi. Konieczne jest hołd dla niego – bez jego pieniędzy, a nie energii Carter świecie przez długi czas nie widział skarby Tutanchamona.

Zacznij praktykę

Dodał złożoność naukowca, a wkrótce rozpoczął wojny światowej. Wykopaliska w tym okresie, chociaż prowadzone, ale czasami w dużych odstępach czasu. Jako osoby zobowiązanej do służby wojskowej, Carter nie mógł poświęcić cały swój czas na jego ulubionym zajęciem. Większość zakłóceń do create zintensyfikowane wysiłki złodziei w latach wojennych. Wykorzystując fakt, że ze względu na działania wojskowe osłabioną kontrolę państwa nad ochrony zabytków, ich bezceremonialnie gospodarzem im zagraża życiu i bezpieczeństwu badaczy.

Dopiero w 1917 roku udało się rozpocząć czyszczenie dna Dolinie Dziewic warstw gruzu, które nagromadziły się tam w ciągu wieków czasu. Do wykopu wybranego trzech określonych grobach: Ramzes II, VI i Mernept Ramzes. W ciągu najbliższych czterech lat pracy, prowadzone z dużym stresem i zajęło wiele tysięcy funtów, nie przyniosły żadnych konkretnych rezultatów.

Ostatnia próba

Awarie że zawzięty archeologów w ciągu ostatnich lat, prowadzone przez Pana Carnarvon w rozpaczy. Zapraszanie towarzysza w lecie 1922 roku w jego rodzinnej posiadłości, ogłosił swój zamiar zakończyć swoją pracę, a nie sulivshie, jak widać, nic oprócz kosztów. Tylko gorące przekonanie Carter był w stanie zaoszczędzić od Carnarvon tchórzliwego aktu i przekonać go, aby przedłużyć koncesję na kolejny sezon.

Pod koniec października 1922 Govard Karter (zdjęcie z okresu przedstawionego na początku artykułu) wznowił pracę. Aby całkowicie oczyścić dno Dolinie Dziewic, musiał usunąć resztki chat robotników, którzy pracowali tu w dawnych czasach budowy grobowca Ramzesa VI. Ich fundamenty zostały wykonane z piasku na dużym obszarze. Prace te trwały kilka dni, ale po jej zakończeniu, w miejscu jednego z budynków zostały znalezione kamiennych schodach, które wykraczają w głąb ziemi, i, oczywiście, nigdy nie podniósł wykopów.

tajemnicze schody

Wszystko wskazywało na to, że stoją ich wejście do jakiegoś nieznanego wcześniej pochówku. W oczekiwaniu dalszego szczęście do pracy z nową energią. Wkrótce czyszcząc całą górną część schodów, archeolodzy obliczu zapieczętowanej wejście do grobu. Carter zobaczył, że drzwi są wyraźnie widoczne powłoka każdy wytłoczony druk, przedstawiających bogów balsamowania w formie smoków, i związał jeńców, co było oznaką grobów królewskich.

Interesujące jest to, aby pamiętać, że w poprzednich latach, Carter był dwukrotnie blisko tej tajemniczej drzwi, ale za każdym razem brakowało mu szansę. Po raz pierwszy stało się, gdy skomponował wyprawę T. Davis prowadzone wykopaliska tutaj, a on nie chciał zadzierać z pozostałości kamiennych chat, nakazał przenieść do innego miejsca pracy. Następnym razem, gdy to się stało, kiedy pięć lat temu bardzo Carter nie chciała ich nosić, gdyż pozbawia najczęściej fotografowanych możliwości turystycznych w tych malowniczych ruin.

Pierwszy radość z odkrycia

Złapany w tajemniczej drzwi z nienaruszonymi pieczęciami, Carter złamał mały otwór w nim i włożył do środka latarką, przekonany, że przejście wypełnił wielowiekową warstwę gruzu i szczątków. To okazało się, że nie udało się znaleźć złodziei, a być może pojawią się grób przed nimi w ich oryginalnej postaci.

Pomimo wszystkich rosnących emocji – radości z odkrycia, niecierpliwa dostać się do środka, a poczucie odkrywania intymności – Carter tak jak zażądał od niego prawdziwą edukację angielskiego dżentelmena. Jak jego towarzysz, lord Carnarvon był w tym czasie w Anglii, Howard Carter nie odważył się przeniknąć do grobu bez kogoś, kto finansowanego przez te wszystkie lata pracy. Nakazał ponowne wypełnienie wejście do grobu, a Anglia wysłała pilny telegram, który poinformował jego przyjaciel o długo oczekiwany odkrycia.

Oczekiwanie na Pana Carnarvon

Na wieść o otwarciu uprzednio nieznanego pochówku szybko wiał się i doprowadziła do problemu, który przed przybyciem Pana opuścił w twarz się Govard Karter. Grób – miejsce, gdzie nie tylko mama, ale także skarby pochowanym z nią. Oczywiście wartości te stają się przynęta dla złodziei, zdolny do posiadania do popełnienia żadnego przestępstwa. Dlatego też, najbardziej dotkliwie pojawiło się pytanie, w jaki sposób chronić kosztowności i się od niechcianego gościa. W tym celu, klatka schodowa prowadząca do drzwi, nie tylko wypełnione, ale wypełniony górny ciężkiego gruzu, a następnie umieścić bezpieczeństwo zegara.

Wreszcie w dniu 23 listopada przybył lord Carnarvon, a jego obecność w klatce schodowej została ponownie zwolniona z gruzów. Dwa dni później, gdy wszystkie przygotowania zostały zakończone, a prasa, którzy byli przy drzwiach, naszkicował i sfotografowane, zaczęli demontaż uszczelnione wejście do grobu. W tym momencie stało się jasne, że coś się stało, co przez lata marzył Howarda Cartera – grobowiec Tutanchamona było przed nim. Zostało to potwierdzone przez napis na jednej z pieczęci.

Drugie drzwi, które Howard Carter odkrył

Tutanchamon marzenia stały się rzeczywistością. Przed nim było tylko kilka kroków. Kiedy się przeszkodą na ich drodze zostały usunięte, w świetle latarni, naukowcy zobaczył spadzistym, wąski korytarz, także zaśmiecone gruzem i prowadzi bezpośrednio do komory grobowej. Arabowie zatrudnieni do wykonywania wykopów, uwolnił go, przynosząc gleby w wiklinowych koszach. Wreszcie przyszedł główny punkt. Rankiem 26 listopada, archeolodzy stały przed drugimi drzwiami, również zapisać na siebie starożytny druk Tutanchamona.

Kiedy ostatni kosz gruzu została wydana, Carter zrobiła w górnej części otworu drzwiowego, co pozwoliło mu przesunąć w sondzie. Kontrola wykazała, że przestrzeń za drzwiami jest całkowicie darmowe. Korzystanie z pochodnią, Carter zajrzał do środka. Co widział ja przekroczyła wszelkie oczekiwania. Zanim otworzył salę niczym sali muzealnej. Była wypełniona najbardziej niezwykłych obiektów, z których wiele naukowcy widzieli po raz pierwszy.

skarbnicą Tutanchamona

Przede wszystkim, w archeologa okularków rzucili trzy masywne złote łóżko, lśniące tępo w świetle latarni. Za nimi widać było czarne, wykonane pełnometrażowy postać faraona, ozdobioną złotym wykończeniem. Cała reszta przestrzeni pokój był wypełniony różnego rodzaju skrzyń pełnych klejnotów, najlepszych prac alabastrowe wazony i różne ozdoby ze złota i kamieni szlachetnych. W tym skarbcu brakuje tylko jednej rzeczy – nie było to mumia sarkofag lub do kogo należały te wszystkie bogactwa.

Na następny dzień grób był prąd i otworzył drugie drzwi z jego światła. Teraz naukowcy obliczu poważnego i żmudnej pracy – wszystkie rzeczy, które są za nim, miały być fotografowane, a ich pozycja zarysowane precyzyjnie wskazane na planie pomieszczenia. Wkrótce stało się jasne, że w ramach jednego z dwóch pól ukrytych tajne wejście do innego małego pomieszczenia bocznego, również wypełnione cennymi przedmiotami.

Praca z obiektami znalezione w grobie

Wszystko, Howard Carter odkrył, wymagające przetwarzania naukowych i systematyzacji. Dlatego po 29 listopada 1922 roku, w obecności funkcjonariuszy dokonał uroczystego otwarcia grobu, aby pracować z odkrytych wykazuje zaproszono czołowych specjalistów z wielu ośrodków naukowych na świecie. W Dolinie Dziewic zebrane dobrze znanych archeologów epigrafików, chemików, konserwatorów, artystów i fotografów.

Zaledwie trzy miesiące później, gdy wszystkie elementy zostały z odpowiednich środków ostrożności podjętych z grobu znaleziono zaczęliśmy otwierając trzeci odkryta w procesie drzwi. Kiedy została wciągnięta za nią był fakt, że przewidywane przez Howarda Cartera – grobowiec Tutanchamona, a dokładniej, jego pogrzeb reszta.

Mamusiu, gdzie trzy tysiące lat

Prawie cała objętość zajmowana przestrzeń pozłacanej długość arki 5,08 m, szerokość 3,3 m i wysokości 2,75 m. Wewnątrz niego, jak lalki, jedna wewnątrz drugiej są trzy inne mniejsze arka. Kiedy naukowcy starannie analizować je i przeprowadzono ich oczy miały sarkofagu kwarcytu. Gdy pokrywa jest podniesiona w środku antropoidalnego piły (w kształcie trumny postać ludzka) pokryty złotem. Jej cover pokazał bardzo Tutanchamon leżącego ze skrzyżowanymi rękami.

Wewnątrz były dwa więcej tego samego trumny, dokładnie dopasowane do siebie tak, aby oddzielić je mają wielkie złożoności. Gdy wszystkie środki ostrożności zostały one wyodrębnione w ostatnim z nich, który zmarł ponad trzy tysiące lat temu, odkrył zawinięte w lniane ubrania mumia faraona. Jego twarz była pokryta złotą maskę, wykonane z niezwykłą doskonałości i vesivshaya dziewięciu kilogramów.

Co zrobił Howard Carter przyznaje największe odkrycie w historii archeologii. Władca Egiptu, który zmarł w młodym wieku i odpoczynku w otwartym grobie uczonego natychmiast stał się obiektem zainteresowania milionów ludzi. Zyskał światową sławę i sam Howard Carter. Wkład w badania historii starożytnego Egiptu, wprowadza się przez nich była tak wielka, że pozwolono zupełnie nowy sposób, aby obraz obrzędów pogrzebowych z okresu Średniego Państwa.