Szczepienie przeciwko błonicy niezawodnej gwarancji bezpieczeństwa od śmiertelnej infekcji

Błonica jest patogenem choroba, która nosi nazwę łacińską Corynebakterium diphtheriae i błonicy prątki. Przeciwko niemu i wykonane szczepienia przeciwko błonicy. Choroba jest niebezpieczna, ponieważ powoduje poważne zatrucie całego ciała szybko prowadzącą do utraty wytrzymałości chorych i umierają. Ale nawet wcześniej może wystąpić zamartwicy, spowodowanej rozwojem tak zwanej „błonicy zad”, kiedy film jest wykonany w gardle i towarzyszące toksycznego obrzęku całkowicie pokryć dostęp powietrza do płuc, a człowiek po prostu dusi. Cechą charakterystyczną tego patogenu, które mogą znajdować się na skórze i błonach śluzowych, z nosogardzieli nie ma jednostki, które w tym przypadku pełni funkcję nośnika. Podczas kaszlu lub kichaniu można trzymać w powietrzu transmitowany do pobliskich ludzi i je nazwać progresji choroby. Zanim opracowano szczepionkę przeciwko błonicy, to infekcja była bardzo powszechne i prawie 80% pacjentów zmarło. Najbardziej dotknięte chorobą były niemowlęta, ale choroba śmiertelna oszczędził i dorosłych. Po zaszczepieniu masy błonicy podawać częstotliwość błonicy choroby, a nawet bardziej toksyczny błonicy zad praktycznie zniknął.

W ostatniej dekadzie ubiegłego wieku (około początku lat 90-tych) w kraju, fala plotek paniki, że szczepionka przeciwko błonicy często powoduje komplikacje w postaci choroby ze skutkiem śmiertelnym. W rezultacie, wielu rodziców zaczęło odmówić szczepienia, a pod koniec lat 90, ona dała «gorzkie owoce». W Rosji rekordowym wzrostem błonicy został nagrany. Jedynym środkiem szczepienia interwencyjne wszystkie wcześniej nieszczepionych dorosłych, jak również dzieci i przywróceniu uszczuplone warstwę odpornościowy populacji i zatrzymać epidemię. Było to smutne doświadczenie, pokazane w tym przykładzie, potrzeba szczepień jako zjawisko w ogóle.

Obecnie szczepienie przeciwko błonicy zawarte w krajowym kalendarzu szczepień i pierwszego szczepienia przeprowadza się, poczynając od 3-miesięcy. Następny, drugi w 4,5 miesiąca i 6 miesięcy. W przyszłości utrzymywane tylko ponowne zaszczepienie w 7 i 14 lat. Biorąc pod uwagę, że błonicy, niestety nie Chorobą zabójca zwykle prowadzi się szczepienie szczepionką skojarzoną. Na przykład, szczepionka przeciw błonicy i tężcowi, które są często dodawane coraz protivokoklyushevy składnik. W efekcie okazuje szczepionki AKDC (mieszanina składników zawierających błonicy, koklyuschny i błonicy) anatoksyny .Slovo oznacza, że są silnie tłumiona i niezdolne do wywoływania choroby, ale wytwarzają przeciwciała i utworzone odporności na choroby. Ważne jest, aby zrozumieć, że w niektórych przypadkach choroba jest nadal możliwe, ale w prosty sposób, z wyjątkiem śmiertelności, podczas szczepienia nie umierają 8 z 10 przypadków (patrz procent powyżej). Ponadto, brak odporności na całe życie, i jest w związku z tym szczepionka przeciwko błonicy dorosłych, zwykle nie zawiera składnik krztuścowy (DT lub TD), które muszą być ponownie zaszczepione co 10 lat.

Sam proces szczepienia ma swoje specyficzne cechy, które trzeba wiedzieć, przede wszystkim rodzice dzieci, które weszły szczepienia przeciwko błonicy. Pierwsze 2-3 dni może być ból i reakcje zapalne w miejscu zaszczepienia, które jest zazwyczaj wtryskiwany do przednio-boczną część uda. To może towarzyszyć wzrost temperatury do 38-39 grad.v tym przypadku konieczne jest, aby dać przeciwgorączkowe i zasięgnąć porady lekarza – może wymagać odczulania termin (alergii) fundusze. Nie powinno to być powodem do odrzucenia przeszczepu, ponieważ możliwe chwilowy dyskomfort to niewielka cena za w porównaniu do zakupu ochrony przed zakażeniami zagrażającymi życiu.