Jakie są Figury mowy

„Tak, to jest ten pies zjadł”, „ale czas ucieka”, „tu całe miasto razem” … Jesteśmy tak przyzwyczajeni do takich zwrotów w mowie i piśmie języka, nawet nie zauważyć figury mowy używane tu i szlaków. Co więcej, wiele osób nawet nie wie o ich istnieniu. I byłoby dość trudne szlaki i między postaciami mowy zajmują w naszym życiu jest tak ważne i trwałe miejsce, które prezentujemy nawet normalną codzienną rozmowę bez nich …

Figury mowy – to wszystko używamy składniowe i leksykalne narzędzi, które są potrzebne, aby jasność tekstu i ekspresji.

Przez składniowych obejmują te figury mowy, które używają manipulacji słów, zdań i znaków interpunkcyjnych:

– Inversion (naruszenie klasycznego szyku wyrazów). „Szwajcaria przez on strzałka”;

– antyteza (obrót głos za pomocą opozycji). „Miałem czarną chustę, a jej siostra Masza – biały”;

– Zeugma (łącznie z użyciem homogenicznych względem elementów, rozpraszające z ogólnej liczby znaczenia). „Minęło trzy tygodnie odpoczynku i powrotu w Menton”;

– anaforę i łzawienie (odbiór powtarzanie tej samej strukturze na początku lub na końcu kilku zdaniach z rzędu). „W dolinie słońce w dolinie szczęścia czekania.” „W lesie nie jest – nie Bush – Drozd źle!”;

– Graduation (układ o stopniu rosnącym lub malejącym znaczenie). „Przybyłem, zobaczyłem, że przejęta” ;

– wielokropek (pominięcie członek, który rozumie się w kontekście predlazheniya). „Z dworca jest tu” (czasownik brakuje);

– pytania retoryczne i leczenie okrzyki. „Czy jest jakiś sens w naszym życiu?” „Chodź sprężynę, chodź szybko!”;

– parcelacji (zerwania wniosku na części, z których każda jest wykonana jako oddzielny dostawy). „A tutaj. Wróciłem do domu. Tam. Gdzie jestem. Młody”.

Leksykalne figury stylistyczne obejmują te, które korzystają z „Gra” semantyczne znaczenie słów:

– synonimy i antonimy (słowa, które są podobne / naprzeciwko wartości semantycznej). „Czerwony, czerwony, purpurowy farba”, „On jest szczęśliwy czy smutny?”;

– hiperbola i litotes (artystyczny przesadą / niedomówienie). „Cały świat stanął w oczekiwaniu”, „cudowny pies, a nie naparstek”;

– occasionalisms (słowo, autor po raz pierwszy wprowadzony). „Priknopkay mi zdjęcie”;

– metafora (utajone porównanie na podstawie dając różne właściwości jednego przedmiotu). „komórki wosku pszczelego much dla cześć do pola”;

– oxymoron (połączenie wzajemnie wyłącznej znaczenie słów). „Młoda babcia, kim jesteś?”;

– personifikacja (dając nieożywione obiekty żywe cechy). „Przyszła zima, a las zasnął być budzony tylko ze słońcem wiosennym”;

– parafraza (podstawienie słowa osądu lub opis). „Wracam do mojego ulubionego miasta nad rzeką Newą”;

– epithet (Graficzny rozdzielczości). "Jego przyjście – il pusty, ciemny il".

Figury wypowiedzi ilustrują bogactwo języka rosyjskiego i pomóc nie tylko wyrazić swoje indywidualne podejście do tematu, ale także, aby pokazać je w nowy sposób. przywiązują oni tekst żywiołowość i spontaniczność, a także pomóc w identyfikacji autora punktu widzenia. Dlatego trzeba być w stanie rozpoznawać i wykorzystywać dane mowy, bo bez nich nasz język może stać się suche i bezduszne.