Austriacki imperium. Austriacki imperium

Austriacki imperium została ogłoszona jako państwa monarchicznego w 1804 roku i trwała do 1867 roku, a następnie został przekształcony w Austro-Węgrzech. W przeciwnym razie, był nazywany Imperium Habsburgów, nazwisko jednego z Habsburgów, Francji, który, jak Napoleon też ogłosił się cesarzem.

dziedzictwo

Austriacki imperium w 19 wieku, jeśli spojrzeć na mapę, to wygląda jak kołdra patchwork. Od razu widać, że jest to państwo wieloetniczne. I, najprawdopodobniej, to jest, jak to często bywa, pozbawione stabilności. Patrząc przez karty historii, widzimy, że stało się to tutaj. Maleńkie kolorowe plamki zebrane pod jednym granicy – to Austria Habsburgów. Mapa pokazuje szczególnie dobrze jak ziemia została podzielona imperium. Dziedziczne posiadaniu Habsburgów – małe obszary regionalne, zaludnione przez zupełnie innych ludzi. Austriacki Imperium tworzy się takie.

• Słowacja, Węgry, Czechy.
• Zakarpate (Karpatska R).
• Siedmiogród, Chorwacja, Vojvodina (Banat).
• Galicja, Bukowina.
• Północnych Włoszech (Lombardia, Wenecja).

Nie tylko źródłem wszystkich narodów była inna, ale religia nie pokrywają się. Ludy austriackiego cesarstwa (trzydzieści cztery miliony), pół byli Słowianie (Słowaków, Czechów, Chorwatów, Polaków, Ukraińców, Serbów. Magyar (Węgrów) były około pięć milionów, o tej samej liczbie Włochów.

Na skrzyżowaniu historii

Feudalizm, że czas jeszcze nie dobiegł końca, ale austriackich i czeskich rzemieślników już dobrze mógłby nazywać się pracując jako branży w tych obszarach jest dość dobrze rozwinięte do kapitalisty.

Habsburgowie i otaczający ich szlachta była dominującą potęgą imperium, zabrali wszystkie najbardziej wysokich stanowiskach – zarówno wojskowych jak i biurokratyczne. Absolutyzm, dominacja dowolności – biurokratycznego i władzy w obliczu policji nakazy Kościoła Katolickiego, najbogatsza instytucja w imperium – to wszystko jakoś uciskane małe narody, połączone razem jako nie do pogodzenia nawet w oleju miksera i wody.

Austriacki imperium w przeddzień rewolucji

Czech germanizacji szybko, zwłaszcza burżuazję i arystokrację. Ziemianie z Węgier zakrztusił miliony chłopów słowiańskich, ale są również bardzo zależne od rządu Austriaków. Austriacki Imperium naciskając mocno na swoich włoskich prowincji. Nawet trudno odróżnić od rodzaju ucisku, który był: walkę feudalizm, kapitalizm różnic, lub czysto krajowych.

Metternich, premier i zdeklarowanym reakcyjne, trzydzieści lat zabronił jakiegokolwiek innego języka niż niemiecki we wszystkich instytucjach, w tym sądów i szkół. Ludność była głównie chłop. Uważany za darmo, osoby te są całkowicie zależne od właścicieli nieruchomości, płacąc składki, praktykowane poboru przypominający pańszczyznę.

Nie tylko rzesze ludzi jęczał pod jarzmem systemu feudalnego i pozostały władzy absolutnej z jego dowolności. Burżuazja był również niezadowolony, i oczywiście pcha ludzi do buntu. Rewolucja w cesarskich na powyższych powodów było po prostu nieuniknione.

narodowy samostanowienie

Wszystkie narody miłujące wolność iz niepokojem odnoszą się do rozwoju i zachowania kultury narodowej. Szczególnie słowiańskich. Następnie, pod ciężarem austriackiego startowego, Czesi, Słowacy, Węgrzy i Włosi próbowali samorządzie, rozwój literatury i sztuki, poszukiwane instrukcje w rodzimych szkołach językowych. Pisarzy, naukowców łączy jedna idea – narodowego samostanowienia.

Te same procesy byli Serbowie, Chorwaci. Im cięższy stał się warunków życia, tym jaśniejszy rozkwit marzenie o wolności, co znajduje odzwierciedlenie w dziełach artystów, poetów i muzyków. Kultura narodowa wzrosła powyżej rzeczywistości i inspiruje rodaków na zdecydowane kroki do wolności, równości, braterstwa – na przykładzie Rewolucji Francuskiej.

Powstanie w Wiedniu

W 1847 roku Cesarstwo Austriackie „nabył” dość rewolucyjnej sytuacji. Ostrość dodała ogólnego kryzysu gospodarczego i dwa lata słabych zbiorów i push było obalenie monarchii we Francji. Już w marcu 1848 rewolucja w cesarskich dojrzał i złamał.

Robotnicy, studenci, rzemieślnicy budowali barykady na ulicach Wiednia i zażądał dymisji rządu, nie boi się wojsk cesarskich, nominowany do tłumienia zamieszek. Rząd ustępstwa, oddalając Metternich i niektórych ministrów. Został on obiecał nawet konstytucję.

Publiczność jednak szybko uzbrojeniu: pracownicy w żadnym wypadku nie dostał nic – nawet prawo głosu. Studenci stworzony Academic Legion i burżuazję – Gwardię Narodową. I oni stawiali opór, kiedy te nielegalne grupy zbrojne próbowano rozpuścić niż cesarza i zmusiły rząd do ucieczki z Wiednia.

Chłopi, jak zwykle, w rewolucja wzięła udział nie miał czasu. Miejsca spontanicznie zbuntował się, nie chcąc płacić czynsz a właściciel nielegalnie wycinanie drzew. Świadomość i organizowanie klasy robotniczej było oczywiście więcej. nie dodaje fragmentacja i indywidualizm solidarności pracy.

niekompletność

Jak wszystkich niemieckich, austriackich rewolucja nie została zakończona, chociaż burżuazyjno-demokratyczna nazwać jest już możliwe. Klasa robotnicza nie jest jeszcze wystarczająco dojrzała, burżuazję, jak zawsze, liberalny i zachowywał się podstępnie, plus był dostępny dla krajowego walki i wojskowej kontrrewolucji.

nie mógł wygrać. Monarchia została odnowiona i wzmocniona triumfalny ucisk biednych i pozbawionych praw narodów. Jest przekonany, że niektóre reformy miały miejsce, i najważniejsze – rewolucja w końcu zabity system feudalny. Dobry i że kraj utrzymuje swoje terytorium, ponieważ po tym wybuchła rewolucja i bardziej jednorodna kraju niż Austria. Imperium Karta nie uległa zmianie.

władcy

W pierwszej połowie XIX wieku, aż do roku 1835, wszystkie sprawy państwowe administrować cesarz Franciszek I. kanclerz Metternich był sprytny i miał wielką wagę w polityce, ale aby przekonać cesarz był często niemożliwe. Po przykrych następstw rewolucji francuskiej w Austrii, wszystkie okropności wojen napoleońskich, Metternich najbardziej pragnął doprowadzić ten porządek w kraju w spokoju.

Ale Metternich udało się stworzyć parlamentu z przedstawicielami wszystkich narodów imperium, dietach wojewódzkie nie otrzymała żadnych realnych uprawnień. Jednakże dość gospodarczo zacofane Austria, z feudalnego reakcyjnego reżimu trzydzieści lat Metternich zagrał najsilniejszym państwem w Europie. Wielka jest jego rola w tworzeniu kontrrewolucyjnej Świętego Przymierza w 1915 r.

W celu utrzymania imperium ze skrawków całkowitego załamania, wojska austriackie krwawo stłumione powstanie w Neapolu i Piemoncie w 1821 roku, zachowując całkowitą dominację w kraju Austriaków nad neavstriytsami. Bardzo często tłumione zamieszki poza Austrią, dzięki którym armia tego kraju zyskała renomę niefortunne wśród zwolenników narodowego samostanowienia.

Doskonały dyplomata Metternich został zatrudniony przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych, a cesarz Franz administrować wewnętrzne sprawy państwa. W sprawie kontroli śledzi cały ruch w obszarze edukacji: urzędnicy ściśle kontrolowane wszystko, co mogłoby być badane i czytać. Cenzura była brutalna. Dziennikarze nie mogli nawet zapamiętać słowo „konstytucja”.

W religii, to było stosunkowo cicho, jest jakaś tolerancja. Reaktywowana zakon jezuitów, katolików nadzorował edukację, a nie pozostawić nikogo bez zgody cesarza z kościoła. Żydzi zwolniony z getta, a nawet w Wiedniu wybudowano synagogę. Następnie pojawiły się wśród bankierów Salomon Rothschild, zaprzyjaźnił się z Metternicha. A nawet otrzymał Baronial tytuł. W tych dniach – niesamowitej imprezy.

Koniec wielkiej mocy

Polityka zagraniczna Austrii w drugiej połowie wieku jest pełen niepowodzeń. Ciągłe porażka w wojnie.

• Wojny krymskiej (1853/56).
• Wojna prusko-austriacka (1866).
• Najpierw włoski wojny o niepodległość (1866).
• Wojna z Sardynii i Francji (1859).

W tym czasie nastąpił gwałtowny przerwa w stosunkach z Rosją, a następnie utworzenie North Związku Niemieckiego. Wszystko to doprowadziło do tego, że Habsburgowie stracili wpływ na rząd, nie tylko w Niemczech, ale także w całej Europie. I – w rezultacie – statusu wielkiego mocarstwa.