Kocham jako wartość

Kocham jako wartość (Miłość jako wyceny). Ten rodzaj miłości jest podzielony na dwa podtypy:

1) przedmiotem kochających wartościach sobie miłości, a miłość jest rozumiane jako oceny jakości przedmiotu miłości w stosunku do kochania;

2) przedmiot staje się cenny dla miłośnika powodu jej miłości do niego, t. E. W tym przypadku miłość rozumiana jako jakość, że przedmiot daje (prezenty) sympatię.

Pierwsza wersja przylega J. David Wellman, uzasadniając swoją logikę Kanta, który wyraźnie różni się od godności cenie (w rzeczywistości, Kant zwrócił uwagę na różnicę między środkami i celami w miłości). Używając metafory gospodarczego, możemy założyć, że cena mieć znaczy mieć wartość, która może być w porównaniu z kosztem innych rzeczy przez cenę. Oznacza to, że ulubionym mogą być zmieniane bez utraty wartości. Natomiast mając godności znaczy mieć wartość, która jest bez znaczenia w porównaniu do innych wartości. Innymi słowy, produkty mają cenach, a ludziom godność, które nie mogą być porównywane. Według Kanta, nasza godność człowieka jest zakorzeniona w naszej rozumnej natury, nasza zdolność do motywowane powodów, które są automatycznie uwzględniane w definicji naszych celów i odpowiadających wartościom, przyswajane przez nas w świecie. Zgodnie z tym, jednym z przejawów naszej rozumnej natury jest szacunek dla godności reakcji na inne osoby.

Co zmusza nas do przestrzegania osobę? Wellman powiedział, że „powstrzymuje egoizm”, a tym samym uniemożliwia nam stosunku do przedmiotu miłości jako środka do osiągnięcia naszych celów. Uważa on, że miłość przypomina odpowiedź do godności jednostki, tj mianowicie godność jest przedmiotem naszej miłości, jak również jego źródło. Ale miłość i szacunek, istnieją różne typy reakcji na tę samą wartość. Miłość nie jest powstrzymując naszej miłości własnej. Raczej ogranicza nasze emocje, to znaczy, To pozbawia nas emocjonalnej samoobrony przed innymi, a tym samym osłabia nas. Oznacza to, że odsetki, fascynacja, współczucie itp, które są zwykle związane z miłością, nie kochać, ale są raczej wynikiem normalnego i miłość może być bez nich.

Wellman nie przeszkadzało reagować, powodując w nich wymienione są reakcje (zainteresowania, etc.) i czym jest miłość? (Z jakiegoś powodu, czuję się tak, jakby powiedzieć: z nosa!) Najważniejsze, że ma jeszcze jedną miłość – to wszystko jest takie same odpowiedzi do meritum, ale nie każdy człowiek. ( „Miłość jest najlepszą odpowiedzią na maksymalną korzyść drugiego.”) Dlaczego jest taka odpowiedź nie jest przyznawana dla wszystkich? Gdzie przebiega granica z wyboru? Wellman uważa, że wybór pojawia się, gdy niektórzy ludzie wykazują zdolność do wyrażania ich godności jako osoby, podczas gdy inni są w stanie docenić tę zaletę, która jednak z jakiegoś powodu, zamienia emocjonalną wrażliwość. Tak więc istnieje zgodność pomiędzy zachowaniem się „przedmiotem miłości” oraz „oceny” tematu miłości.