Kościół Przemienienia miasto Białym Kościele

Budowa niezwykle piękny i majestatyczny śnieżny Spaso-Preobrazhensky katedra, która jest klejnotem miasta Białym Kościele (Ukraina), związanego z nazwą właściciela gruntu prawosławnego Aleksandry Vasilevny Branitskoy. W starszym wieku, stał się znany jako hrabiny-hramoizdatelnitsey, jest to zaznaczone w dokumentach archiwalnych, gdyż zobowiązał się zbudować dwanaście cerkwie.

Kościół Przemienienia

Jest jeszcze inny mężczyzna, dość dobrze znana w tym czasie i który uczestniczy w budowie tego miejskim sanktuarium – metropolita Kijowa i Galicji Eugene (Bolkhovitinov). W 1833 roku, jego nazwa pochodzi apel, który przyniósł posłaniec Aleksandra von Engelhardt. W swoim liście do hrabiny zapytał błogosławieństwo na budowę Białym Kościele kamiennego kościoła.

Według petycji kościoła Świętego Przemienienia powinien mieć trzy Stolicy Apostolskiej: pierwsza – na cześć Zbawicielowi, pozostałe dwie – na cześć św Nikolaya Chudotvortsa i Aleksandra Newskiego. Hrabina zamierza zbudować świątynię całkowicie na własny koszt. Pozwolenie zostało udzielone, razem z księdzem dziekanem wsi Grebinok Yevstafy Durdukovskomu kazano poświęcić miejsce pod budowę świątyni. Na wiosnę 1833 Eustace ojca uświęcone miejsce w Cathedral Square miasta, a następnie budowa rozpoczęła się praca, która trwała przez sześć lat w okresie to było zupełnie nieistotne.

Opat, archiprezbiter Peter Lebedintsev

Hrabina mecenasem nadzieję jeszcze zobaczyć swoje dziecko w trakcie jego trwania, a jej życzenie zostało spełnione. Zmarła przed Panem w wieku 84 lat w 1838 roku. Rok później, 24 września 1839 novopostroennnaya Hrabina Przemienienia Kościół został konsekrowany metropolita Kijowa i Galich Filaret (Amfiteatrov).

Jeden z najbardziej znanych rektora od 1851 do 1860 roku był archiprezbiter Peter Gavrilovic Lebedintsev. Ten ksiądz był bardzo wykształconym i dobrze znane całego rosyjskiego naukowca-historyka, etnografa, członek wielu towarzystw naukowych, autor wielu projektów reform w życiu Kościoła w rejonie Kijowa. Dla takiej działalności płodny ojciec Piotr otrzymał największą liczbę nagród wśród kapłanów Kijowszczyźnie XIX wieku. Ma stan Orderu St. Anne II i III stopień komunikacji. Stopień Vladimir IV. Korespondował z patriarchy ekumenicznego i otrzymali nagrody od królów zagranicznych.

Ojciec Piotr, będąc rektorem kościoła Przemienienia, był pierwszym, aby otworzyć w sieci parafiyalnyh rosyjskiego imperium szkół i włożył wiele wysiłku, aby pomyślności powierzonym mu Kościele.

Nadrose

Według inwentaryzacji nieruchomości w 1852 roku Kościół Przemienienia było naibogateyshey w Nadrose w kategoriach rzeczy kościelnych. Główne sanktuaria są kawałek Prawdziwego Krzyża, Ewangelia o wydaniu (1600) i wileńskiego Ewangelii czerwonym aksamitem i srebro złocone ramy publikacji Lwy w 1636 roku.

Świątynia była jedną wadę. Opat Ojciec Fiodor Gankevich poinformował Metropolitan że tutaj w zimie jest bardzo zimno z powodu projektu wpadające przez okna i drzwi. W związku z powyższym, w 1884-1887 roku okazało prace izolacyjne, podwójne okna i drzwi zostały dostarczone na początku XX wieku, piece, grzejniki zostały zainstalowane.

czas testowania

Prawie każdy rektor kościoła zrobił wiele dobrych rzeczy, które pomnożone sanktuariów dobrostanu Belotserkovskaya. Ale wraz z nadejściem władzy radzieckiej Kościół Przemienienia opuszczony, niektóre relikwie zostały wysłane do muzeum, a większość z nich topi się w dół dla potrzeb publicznych i na potrzeby głodnych. Grunt (143 akrów) również skonfiskowane.

Na terenie świątyni znajduje się grób hrabiny Aleksandry Vasilevny Branitskoy że zbezcześcili i wyrzucane do śmieci. Stopniowo kościół został zniszczony i zamknięty, a następnie otworzył archiwa NKWD. A potem siły bezpieczeństwa zaczęły fizycznego zniszczenia pastorów. W 1938 roku, między innymi pastorami aresztowano i zastrzelił ojca Aleksandra Rudskoy, który od dawna rektor.

Podczas Wielkiej Ojczyźnianej Przemienienia Kościół został poważnie uszkodzony przez bombardowania, archiwa zostały spalone i naczynia, ale potężne mury świątyni zachowały się nawet pod naporem tym strasznym pożarze.

W swoim czasie wojny otworzył i zaczął działać po to został przeniesiony do nowo utworzonej Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (UAOC), ale parafianie były nieliczne.

I już w 1944 roku, po złagodzenie terroru ateistycznych wierzących wrócił do świątyni miasta, w UOC MP. Parafiyalny świątynia działa od 1962 roku. Następnie władze lokalne zamknął je, odnosząc się do stanu alarmowego. Pomimo faktu, że budynek był w latach 70-tych, o których mowa pomniki, hala sportowa została umieszczona w nim.

Świątynia została ponownie odkryta w 1989 roku i został mianowany rektor archiprezbiter Ilya Krawczenko, który natychmiast rozpoczął odbudowę i rekultywację zniszczonej katedry.

opaci

W 1994 roku kościół stał się głównym sanktuarium nowoutworzonej diecezji Belotserkovskaya, otrzymała status i nazwę katedrze Zbawiciela-Przemienienia.

Pierwszy biskup biskupa Serafina (Zaliznitsky) został powołany na przewodniczącego Belotserkovsky, który spędził wiele pracy w domu, on zainstalowany nowy ikonostas i wykonane malowidła świątyni.

W dniu 31 maja 2007 decyzją Świętego Synodu Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego pod przewodnictwem Jego Eminencji Arcybiskupa Belotserkovsky krześle Mitrofan (YURCHUK), pod jego kierownictwem, dalsze ożywienie centralnego kościoła diecezji. System punktacji został zainstalowany, zaktualizowane graniczną Serafima Sarovskogo, uszlachetniał Związek kościół, itp

20 lipca 2012 przez arcybiskupa Belotserkovsky i Boguslavsky mianowany Augustyna (Markevitch). Dziś, pod jego kierownictwem, Katedra Spaso-Preobrazhensky przeżywa nową fazę rozkwitu.

Na terenie kościoła Przemienienia jest św Mikołaja, którego początki sięgają 1706 roku.