Bitwa pod Poitiers w 1356 roku. Błyskotliwe zwycięstwo Czarnego Księcia

Dla więcej niż jednego wieku Poitiers był areną krwawych walk. Średniowieczna Europa nie jest zaskakujące, częste wojny, ale ciekawy fakt, że była to walka z tego miasta zmieniła losy państw, linijki, bieg historii. Pierwsza znacząca bitwa pod Poitiers nastąpiło w roku 486, kiedy Frankowie pokonał rzymskiego władcę Galii i stworzyli własne państwo. 732 mieszkańcy byli w stanie bronić atak Arabów i zachować region południowo-zachodni. Ale najbardziej imponująca walka miała miejsce podczas wojny stuletniej między francuskiego króla Jana II i Czarnego Księcia, syna króla angielskiego.

Wymagania do krwawej bitwy

Brytyjczycy mieli jeden – pełną kontrolę nad południowo-zachodniej Akwitanii, ale król Francji nie chciał poddać się wrogowi ziemię, ponieważ w takiej sytuacji państwo nie może stać się silny i niezależny. Edward III postanowił umieścić w miejscu Jan II i planowanych ofensywy na trzech frontach. Gubernator Akwitanii był Black Prince, syn Edwarda III, musi być zapamiętany przez współczesnych jako nieustraszony wojownik, inteligentnych strategii. To jest izolowana całkowicie czarny Dekoracja: czarną tarczę, hełm, pancerz, pióra tego samego koloru, czarny koń.

W roku bitwy pod Poitiers Czarnego Księcia przeszedł przez ogień i mieczem Aquitaine, oswajania niesfornych mieszkańców. Tych, którzy stawiali opór, wziął do niewoli i zabity. Pod koniec lata, John II postanowił spróbować szczęścia i rozbić armię brytyjską. Zebrał ogromną armię, liczbę żołnierzy wroga superior double, i udał się w kierunku południowo-zachodnim. Black Prince zaczął szybko się wycofać, ale nagle wpadł w pułapkę. Bitwa pod Poitiers było nieuniknione, ponieważ armia brytyjska pojawił się otoczony przez Francuzów ze wszystkich stron.

Próbując pokojowego rozwiązania konfliktu

Black Prince natychmiast zrozumiał, że jego armia jest skazany, więc starał się rozwiązać konflikt pokojowo. Od jego imienia Johna II mówił papież, kardynał, negocjuje rozejm. Książę zaproponował 100.000 złotych florenów, powrót wszystkich twierdz i zamków, które zdobył w ciągu trzech lat. Ponadto, syna Edwarda III ofiarował się jako zakładnik, pod warunkiem, że jego żołnierze będą mogli swobodnie wrócić do domu. Ale Jan II, w oczekiwaniu na genialny zwycięstwo nad wrogiem, odmówił wszystkie warunki.

Najgroźniejszych bitwa wojny stuletniej

Bitwa pod Poitiers w 1356 roku jest uważana za jedną z najbardziej krwawa i nieprzewidywalne. Black Prince sobie sprawę, że będzie musiał walczyć do ostatniego, więc to wszystko przemyślane, osobiście udał się do wszystkich żołnierzy i kibicować im pożegnalną mowę. Brytyjski osiadł na polu pagórkowaty z winnic, otoczony ogrodzeniem. Z lewej flanki, były chronione przez potoku i bagna wzdłuż ogrodzenia umieszczone łuczników za ogrodzeniem ciężkich jeźdźców.

Wszystko wskazywało na to, że walka z Poitiers byłyby katastrofalne dla Brytyjczyków, ale Francuzi popełnił fatalny błąd. Jego armia, zbudowano na czterech firm, przesuwając jedną po drugiej. Ponadto król odmówił pomocy mieszczan, obawiając się, że będzie zmniejszać chwałę swego zwycięstwa. W rezultacie pierwszy atak przyszedł marszałków, ale oderwał się od głównej armii, które nagle zostały pokonany i wzięty do niewoli. Następnie udałem się do księcia Normandii, ale jego ludzie byli w chmurze strzałkami.

Francuzi uciekali we wszystkich kierunkach, niektóre oddziały nie były nawet ostrzegł króla do odwrotu, więc Jan II stracił kawalerii pod kontrolą księcia Orleanu. Bitwa pod Poitiers był prawdziwy wstyd dla Francuzów. Król walczył do ostatniego, jego jednostka najbardziej ucierpiała z łuczników angielskich. Kiedy cała armia uciekła, Jan II poddał.