Jasny graficzny definicja – to … Co przymiotników, personifikacja, porównań i metafor

Każda szkoła w klasie literatury dziecięcej uczy , że takie epitety uosobienie, porównanie, metafora. Jest to główny definicja graficznego, które tworzą artystyczny obraz rzeczywistości w literaturze. Możliwość wyraźnie odróżnić te definicje zapewniają dokładniejsze zrozumienie tekstów literackich.

definicje Natura kształcie

Samo pojęcie literatury przewiduje istnienie pewnych narzędzi, które tworzą żywe obrazy, czynią pracę tekst sztuki. W muzyce, dźwięki w malarstwie – farba, w wierszu i powieść – słowo.

Zatem jasne graficzny definicja – jest figuratywne, ekspresyjne środki w fikcji, w którym słowa jasnym rzeczywistości jest tworzony.

Kilka różnych typów definicji twórczych. Najczęstszym – to epitety, metafory, personifikacje i porównanie. Istnieje hiperbola i litotes, anaforę i łzawienie. Ale ich zastosowanie ma głębszy sens i są mniej podatne na prostej analizy.

definicja artystyczny

Najprostsze i prosty sposób sztuki w literaturze są epitety. Są one stosowane w praktycznie dowolny produkt i dodać go do obrazów i trójwymiarowość.

Epitet – jasna definicja graficzny, co oznacza dodatkową jakość charakteryzujący ich wizerunku. Z reguły są one wyrażone za pomocą przymiotników: jasnym słońcu, nadszedł czas, aby tępy, szarooki króla.

Warto zauważyć, że przymiotniki nie zawsze działają jako epitet w tekście literackim. Na przykład: zielonej trawie – jest to standardowa rozdzielczość, która nie daje charakterystykę bardziej figuratywne. Zielona trawa jest zawsze w warunkach normalnych. Ale spalony jesień trawa – to epitety, które dodają masę do ogólnego postrzegania rytmicznej w tekście.

Epitety może być stałe i dorywczo. Stała znaleźć w sztuce ludowej: czarny koń, targi panieńskie. Random – jest wynikiem indywidualnych autorów twórczych. Czasami takie epitety w innych pracach nie znaleziono.

Ożywienie zmarłych w literaturze

Teksty artystyczne mają tendencję, aby pokazać nieożywione obiekty poprzez ich żywej manifestacji. Nazywa się to personifikacja. Takie żywe graficzny definicja – to sposób na ożywienie otaczającą rzeczywistość, aby uczynić go bardziej wyraziste: pęknięcie mróz, wycie wiatru, drzew śpiewać.

Opis przyrody nieożywionej, jakby była żywa, umożliwia dokładniejsze tworzą obraz rzeczywistości artystycznej. Tu przebiega w następujący sposób: osoba bardziej otwarci emocjonalny nastrój, jeśli potrafi wczuć się w niego. W tym celu podmioty przypisany do ludzkich cech.

Od liczby awatarów w tekście zależy jaki efekt autor chce. Jeśli cała ta praca jest wypełniona graficznego definicji, wydaje się nierealny obraz tego, co się dzieje. Jest to typowe dla mistycznych i surrealistycznych dzieł.

W bajkach, personifikacji również odgrywają ważną rolę. Małe dzieci są bardziej prawdopodobne, aby poznać świat, gdyby bohaterowie nie byli ludzie, ale ożywione i nieożywione charakter.

Porównaj lepiej reprezentować

Na podstawie porównania różnych lub podobnych lub podobnych przedmiotów stworzonych kolejną jasną definicję graficznego. Porównanie – jest stworzenie obraz świata, w którym na tle zjawiska pojawiają drugiej jakości. Słynne słowa – „Biała brzoza pod moim oknem priukrylas śniegu jak srebro” – będzie służyć jako doskonały przykład tego artystycznych środków wyrazu. Tutaj świeży śnieg lśniący w słońcu porównaniu z metalu szlachetnego. Z tego obrazu nabiera patyny szlachetności i powagą.

Porównania mogą być z kilku typów. Na podstawie podobnych wyrobów jest jasne graficzny definicja większości elementarne: ciemnokasztanowy jak czekolada; Świeże jak piórko śniegu. Ale porównanie może być stosowany w prawdziwym życiu trochę podobna do siebie tematów naciskiem i kontrastu: zatrzymany, jak pszczoła w syropie; Biały, jak sadza na kominiarza. Technika ta może być wywołana jeszcze bardziej imponujące, ponieważ niesie znacznie więcej ładunek emocjonalny.

Porównaj bez porównania

Dla literatury żywy graficznego definicji – jest środkiem artystycznej transformacji rzeczywistości. Szczyt doskonałości w tym procesie jest uważany za metaforą.

Pokrótce, że środki są wyrażone w słowach – porównanie bez porównania. Jej istota polega na tym, że nazwa zjawisk rzeczywistości zostaje zastąpiona przez inną na podstawie ich podobieństwa lub przyległości „z ulicy są buty” zamiast „są ludzie w butach”, „zjeść miskę” zamiast „jeść całe jedzenie z talerza” „czekolada dziewczyna” zamiast „dziewczyna z czekoladowo-kolorowy tan”.

Metafory są z kilku rodzajów, ale wszystkie one mają jedną wspólną cechę – pewne podobieństwo do rzeczywistości czy przynależności do porównywania obiektów.

Złożoność analizy metafor nie zawsze jest przejrzyste i wyraźne powody do takich porównań. Czasami wydaje się, że kompleks metafora tekstu nie jest uzasadnione, ale w rzeczywistości nie może po prostu mają wystarczającej wiedzy faktycznej do odkrycia istoty wyobraźni autora.

Zdolność do ujawnienia wewnętrzne znaczenie metafory – to najwyższe umiejętności analizy tekstów literackich.

Rola środków wyrazu artystycznego

Mamy już zorientowali się, że takie epitety, uosobienie, porównanie, metafora. Pozostaje nie do końca jasne, dlaczego jest to tekst tak mylące, a następnie usiąść i przeanalizować, co rozumie się przez te definicje, autora?

W rzeczywistości, głębokość analizy zaangażowany tylko profesjonalny krytyk literacki. Działają one po prostu w większości przypadków czytelników nie znających.

Analiza definicji artystycznych w życiu codziennym występuje na poziomie intuicyjnym, a poziomem percepcji tekstu. W szkole dzieci uczą się, jak czytać pracę, wiedząc, że z prostego porównania leży o wiele większe znaczenie niż na powierzchni pojawia.

Doświadczony czytelnik – osoba z dobrą wyobraźnię, którą można odtworzyć w swoim umyśle obraz, jak to opisano w produkcie. Aby uczynić go bardziej szczegółowe i emocjonalne, a autorzy korzystać z tych narzędzi.

Istnieje kilka synonimów dla słowa „graficznego definicji”, z których większość można nazwać środki figuratywne, ekspresyjne. Ustawianie metafor i epitetów – przedstawiać rzeczywistość jako co autor widzi go i wyrazić swój stosunek do niej w taki sposób, że czytelnik jest również realizowany.

Historia

Rozwój literatury wywodzi się oszroniony starożytności. Trudno powiedzieć dokładnie, kiedy fundusze były wyraziste słownictwo: epitet, porównanie, metafora. Wiadomym jest, że ludzie są zawsze uwagę na piękno, więc chcieli ozdobić nawet proste obrazy życia codziennego.

W zależności od złożoności analizy, możemy założyć, że w pierwszej kolejności było najprostszą definicję kształcie epitetem i personifikacji. Porównanie wymaga pewnego doświadczenia życiowego narratora i słuchacza, więc może to pojawiło się trochę później.

Oczywiście, metafora – to szczyt artyzmu. Jest to dość skomplikowany i w ten sposób dużą objętość, a w procesie jego formowania. Metafora jest bardziej charakterystyczna ma do literatury współczesnej. W czasach starożytnych, było zastąpienie alegoria, która obecnie występuje znacznie rzadziej.

Sposoby oznaczania obrazowe środki ekspresji

Wszelkie prace graficznego wyrazu rozpoczyna się ich definicji w tekście. Następnie, należy zrozumieć, co one oznaczają i co wskazują.

Kolejny etap – określenie celów autora. Tworząc taką ekspresją, chciał osiągnąć pewien efekt emocjonalny. Wreszcie, to pomaga zrozumieć dokładnie, jak to metafora lub epitet odpowiedzi na to, co autor chciał powiedzieć.

W praktyce, jasny graficzny definicja – jest złożonym zjawiskiem wielopoziomowym który objawia się jako całkowicie miarę doświadczenia czytelnika osoby, która postrzega tekst literacki.