Kryzysu kubańskiego

Kryzysu kubańskiego – trudna sytuacja na arenie międzynarodowej, panujących w 1962 roku i składa się szczególnie twardej konfrontacji między ZSRR i USA. W tej sytuacji, po raz pierwszy na ludzkość zbliża się niebezpieczeństwo wojny z udziałem broni jądrowej. Kryzysu kubańskiego w 1962 roku stał się ponurym przypomnieniem faktu, że wraz z nadejściem wojny nuklearnej może doprowadzić do zniszczenia całej ludzkości. To wydarzenie jest jednym z najjaśniejszych wydarzeń zimnej wojny.
Kryzysu kubańskiego, przyczyny, które są ukryte w konfrontacji między tymi dwoma systemami (kapitalistycznych i socjalistycznych), imperialistyczna polityka USA, walce narodowo-wyzwoleńczej narodów Ameryki Łacińskiej, miał swoją prehistorię. W 1959 roku ruch rewolucyjny na Kubie triumfował. Batista – dyktator którzy posiadali politykę pro-amerykańskiego, został obalony, a do władzy doszedł patriotycznego rządu kierowanego przez Fidela Castro. Wśród zwolenników Castro było wielu komunistów, na przykład, legendarny Che Guevara. W 1960 roku rząd Castro przeprowadził nacjonalizację amerykańskich przedsiębiorstw. Naturalnie, rząd USA był bardzo niezadowolony z nowego reżimu na Kubie. Fidel Castro powiedział, że był komunistą, a ustalone stosunki z ZSRR.

Teraz Związek Radziecki był sojusznikiem, który znajduje się w bliskiej odległości od swojego głównego wroga. Na Kubie socjalistyczne reformy zostały przeprowadzone. Zaczęło współpracy gospodarczej i politycznej między ZSRR i Kuby. W 1961 roku rząd USA o Zatoce Świń lądowania sił, składający się z przeciwnikami Castro, którzy wyemigrowali z Kuby po zwycięstwie rewolucji. Założono, że kurs pójdzie US Air Force, ale w USA nie korzystać z niego, USA w zasadzie rzucił wojska sami sobie. W rezultacie wojska lądowe zostały pokonane. Po tym incydencie, Kuba zwrócił się do Związku Radzieckiego.
Na czele Związku Radzieckiego w tym czasie był N. S. Hruschev.

Dowiedziawszy się, że Stany Zjednoczone chcą siłą obalić rząd kubański, był gotowy do drastycznych środków. Chruszczow zaproponował Castro umieszczone pocisków nuklearnych. Castro zgodził się na to. W 1962 roku radzieckie pociski nuklearne zostały potajemnie rozmieszczone na Kubie. Amerykańskie samoloty wojskowe statki zwiadowcze latające nad Kubą, zauważył rakiety. Chruszczow początkowo odmawia ich obecność na Kubie, ale kryzysu kubańskiego rosła. Samolot rozpoznawczy przygotowanej rakiety zdjęcia, te zdjęcia zostały zaprezentowane w społeczności światowej. Z pocisków nuklearnych na Kubie mógł dotrzeć do Stanów Zjednoczonych. 22 października rząd USA ogłosił blokadę morską Kuby. W ZSRR i USA pracują nad opcji użycia broni jądrowej. Świat jest niemal na krawędzi wojny. Wszelkie nagłe i wysypka działania mogłyby prowadzić do strasznych konsekwencji. W tej sytuacji, Kennedy i Chruszczow byli w stanie się zgodzić.
ZSRR usuwa pociski nuklearne z Kuby, Stanów Zjednoczonych usuwa swoje pociski nuklearne z Turcji (Turcja osiadł w USA: Następujące warunki zostały zaakceptowane broni jądrowej, który był w stanie dotrzeć do Związku Radzieckiego) i opuścić Kubę sam. Na ten kryzys kubański zakończył. Pociski zostały zabrane, blokada US zniesione. Kryzysu kubańskiego miała poważne konsekwencje. Pokazał, jak niebezpieczne może być trochę eskalacja konfliktu zbrojnego. Ludzkość została zrozumiałe niemożliwość obecności zwycięzców w wojnie nuklearnej. W przyszłości, Związek Radziecki i Stany Zjednoczone będą unikać bezpośredniej konfrontacji zbrojnej, preferując dźwignie ekonomiczne, ideologiczne i inne. Państwa, które są zależne od Stanów Zjednoczonych są teraz świadomi możliwości zwycięstwa w walce o wyzwolenie narodowe. Dla Stanów Zjednoczonych, obecnie stało się trudne do przeprowadzenia rażące interwencji w kraju, którego rząd nie koordynuje ich interesów z interesami USA.