Fabuła "Mumu" Turgeneva I. S.

Iwan Siergiejewicz Turgieniew „Mumu” został napisany zgodnie z jego siostrą Barbarą, w oparciu o prawdziwy dramat odbyła się przed ich oczami. Twierdziła, że prototyp pani była ich matka, a Gerasimos – jej woźny Andrew, zbyt głupi, jak w pracy.

Fabuła „Mumu” Turgieniew: znajomość Gerasim

W jednym ze starych domów na obrzeżach Moskwy, niegdyś żyła pani. W świetle poszła bardzo rzadko, jej synowie służyli w Petersburgu, córka wyszła za mąż, jej mąż zmarł. Mistrzyni w otoczeniu licznych sług. Najciekawszym jej sług był woźny Gerasim, głuchy od urodzenia. Dawno, dawno temu żył we wsi, w osobnej kabinie z braci. Miał wysoki bohater niezwykłą moc, miło było zobaczyć, jak twierdzą każdą pracę w dłoniach. Jeśli to nie była jego wina, każda dziewczyna pójdzie na rękę. Ale tutaj zostały zabrane do Moskwy Gerasimos, ubrany, obuty w butach i zdeterminowany, aby służyć jako dozorca. Nowe życie nie lubił, ale jak każdy człowiek, stopniowo przyzwyczaili się.

Fabuła „Mumu” Turgieniew: ślub Tatiana

W rok po przeprowadzce do miasta stało się z nim jeden incydent. Pani zdecydowała się przestraszyć swoją szewca Kapitona Klímová wino przez małżeństwa. Przy wyborze narzeczoną dla niego, zatrzymała się na praczka Tatiana. To było dwadzieścia osiem nieśmiały, trochę chuda kobieta. Więcej niż ktokolwiek inny boi Tatiana Shulga, chociaż był z nią czule, czasem nawet dałem taśmy lub lizaka. Po ślubie, stał się jeszcze bardziej ponury i przestał zwracać uwagę na to. Małżeństwo nie pomogło Kapiton. Dokładnie rok później wziął całkowicie pić. Pani kazała mu wysłać żonę do odległej wsi. Gerasim dał czerwony Chusteczka, Tatiana pożegnanie, a niektóre ich towarzyszy.

Fabuła „Mumu” Turgieniew: zbawienie psa

Kiedy wrócił wieczorem do domu wzdłuż rzeki, zauważyłem, jak blisko brzegu, że coś jest brnąc. Gerasim schylił się i zobaczył wodę puppy białego z czarnymi plamami. Pies nie może dostać się na suchy ląd. Gerasim wyciągnął go umieścić w jego łonie i poszedł do domu. Oglądając szczeniaka łapczywie, zadławienia, picie mleka, głuchy nawet śmiał. Gerasim opieką pies jest lepszy niż inne matki do dziecka. Początkowo, było to brzydko i słabe. Ale gdy dorósł, okazało się w ładnej, hiszpańskiej rasy psów. Gerasim nazwał ją mumu. Ona jest tak przywiązany do swego pana, który poszedł za nim. Wszystko w domu lubił mumu, nie wspominając woźnego.

Fabuła „Mumu” Turgieniew nienawiść pani

Kolejny rok minął. Pani była w dobrym nastroju, ale przestraszony sługi, jak to zostało zastąpione przez bardzo złym nastroju. Wyjrzała przez okno na podwórko i zobaczył mumu, który leżał pod krzakiem róż. Pani była zaskoczona i polecił przynieść jej psa. Kiedy chciała ją pogłaskać, przestraszony Mumu warknął. Pani, oczywiście, cofnęła rękę i zły. Zadzwoniła do niej Gawriło, lokaja i powiedział, że w duchu posiadłości i nie miał tego psa. Kiedy Gerasim był zajęty Mumu złapany i sprzedany za pięćdziesiąt dolarów na rynku. Głuchy długo szukał swojego faworyta, ale bezskutecznie. Następnego dnia, pracował z kamienną twarzą. Jednak kilka dni znowu prowadził mumu domu: uciekła z nowych właścicieli. Po tym Gerasim był dniem wydarzeń, aby ukryć go w swoim pokoju, a na ulicy wyprowadzone tylko w nocy. Pewnego dnia, podczas spaceru Mumu szczekał pijanego przechodnia, a więc obudził panią, która dopiero rozpoczęła się zasnąć. Ona rozgniewał i kazał utopić psa. Porter prawie wyjaśnione zamówienia. Aby zrozumieć, co sprawa, że stało się jasne, że zrobi to sam.

Krótka opowieść o „Mumu” Turgieniewa: wykonanie zlecenia

Gerasim ubrana na wakacje i poszedł do pubu z mumu. Jest on podawany jej zupę z mięsem i udał się do rzeki. Gerasim wskoczył do pierwszej łodzi i popłynął do niej w środku rzeki. Mumu dozorca podniósł się i spojrzał na nią po raz ostatni. Wciąż mu ufał, nie bał. Gerasim zamknął oczy, odwrócił się i otworzył ramiona. Jest oczywiste, że nie słychać plusk wody lub psa piskiem. Nocny portier zebrał swoje rzeczy do torby, rzucił go na ramiona i ruszył wzdłuż drogi poza miastem. Gerasim bez patrząc z powrotem do domu do swojej wsi.