Mowa monologiczna: jej cechy i cechy charakterystyczne

Mowa monologiczna lub monolog – jest formą mowy, gdy jedna osoba mówi, inni po prostu słuchają. Jej znakami są długość wypowiedzi, która często ma inną objętość i strukturę tekstu, a temat monologu może zmienić się w procesie wypowiedzi.

Połączona mowa monologiczna dzieli się na dwa główne typy. Pierwszy to odwołanie do słuchacza. Może to być wiadomość, którą należy przeczytać wielu osobom, odwołanie się do słuchacza lub wielu słuchaczy. Przykładami takiego monologu mogą być wykłady, wykłady, przemówienie publiczne, mowa sądowa.

Mową monologiczną drugiego rodzaju jest rozmowa z samym sobą. Taki monolog wysyłany jest do nieokreślonego słuchacza, a zatem nie zakłada odpowiedzi.

Z punktu widzenia językoznawstwa istnieje kilka rodzajów monologów. Są one uzależnione od komunikatywnej funkcji mowy i wszystkie są badane w szkolnym kursu: opis, wiadomość, narracja.

Narracja charakteryzuje się obecnością fabuły, najczęściej początku i wyniku. W tym przypadku najczęściej używany jest monologiczny mowę. Typowy dla tego komunikatu jest wyraźny porządek chronologiczny. I tak ten rodzaj mowy jest używany do opisania – trzeba mieć fakty najbardziej wyraźnie charakteryzujące opisany obiekt.

Mowa monologiczna wymaga, aby mówca prawidłowo wyraŜał i kompletował własne myśli, łączył róŜne frazy, uzupełniał i modyfikował juŜ nabyte struktury mowy i dostosowywał je zgodnie z ich celami, dyskutował o faktach i ujawniał znane przyczyny wydarzeń.

Szkolenie mowy monologicznej – jest to ukształtowanie specyficznych umiejętności i umiejętności wyrażania swoich myśli przy pomocy struktur mowy. Oznacza to, że ludzie uczą się prawidłowo z punktu widzenia konstruktów mowy i interesujące jest użycie już nabytych materiałów tego języka i wyrażanie myśli w rozsądny sposób.

Dla zadowalającego poziomu opanowania kompetentnej mowy monologicznej uczniowie powinni rozwijać następujące umiejętności i umiejętności:

1. Budowanie komunikatów narracyjnych i opisowych w znanym temacie można polegać na obrazach, plikach, prezentacjach.
2. Korzystając z asymilowanych propozycji modelu , sporządź kolejne wiadomości, łącząc je ze sobą.
3. Pisanie tekstów opisowych wyrażających swoją opinię, zgodnie z planem sporządzonym lub bez niego. Tekst może opisywać wydarzenie, charakteryzować osoby obecne, wyrażać własne wrażenia.

Mowa monologiczna jest ulepszana poprzez ćwiczenia, które różnią się podporami.

1. Ćwiczenie w oparciu o plan lub sytuację.
2. Ćwicz z pomocą na gotowym materiale, na przykład odpowiedzi na pytania lub opis pracy lub filmu.
3. Ćwiczenia z poparciem gotowego tekstu.
4. Ćwiczenia oparte na wizualnej sytuacji, na przykład opis przedmiotu przed studentem.
5. Ćwiczenia ze wsparciem na gotowej konstrukcji lub logice. Na przykład "Kocham" lub "Robię dobrze".