Obraz Lopakina w sztuce "Wiśnia Orchard" (kompozycja)

W dramacie Antoniego Czechowa była ostatnia sztuka o losie wiśniowego ogrodu. Ta praca przebija niepokojące myśli autora o przyszłości Rosji. Obraz Łopakina w sztuce "Wiśnia Sadzonka" wraz z innymi postaciami stworzenia wielkiego dramatopisarza służy ujawnieniu jednego z aktualnych tematów społecznych w życiu narodu rosyjskiego z początku XX wieku.

Człowiek nowej formacji

Kupiec Lopakhin jest ucieleśnieniem teraźniejszości. Jest przedstawicielem nowego społeczeństwa burżuazyjnego. Obraz Łopakina w sztuce "Wiśnia Orchard" jest kontrastowany z byłymi właścicielami majątku, a także nauczycielem i wiecznym uczniem Trofimovem, który jest w idealistycznych marzeniach o wychowaniu nowego pokolenia.

Ciekawe jest to, że Lopakin gra w "The Cherry Orchard". Pisanie na ten temat jest jednym z najczęstszych zadań w literaturze. Kupiec w słynnej pracy rosyjskiego dramaturga jest złożonym i sprzecznym człowiekiem. Ujawnia się w swoich działaniach bardziej niż w rozmowach z innymi postaciami. Ważną rolę w tej sztuce odgrywa postawa wobec innych wokół niego.

Chłopski syn

Ermolai Alekseevich, jak już wspomniano, należy do klasy handlowej. Jednak ojciec był chłopem. Pochodzenie tego człowieka, jak również fakty z jego biografii przybliżają opis.

Jego ojciec był prostym chłopem, po reformie nagle stał się bogatą i zamienił się w małego kupca. Ermolai Lopakhin wspomina swoje dzieciństwo w rozmowie z Ranevskaya, że jego rodzic nie ma wykształcenia, ale stosował podejście pedagogiczne w stosunku do swojego syna. Z reguły jego wychowanie ograniczało się do mankietów pijackiego zatrucia.

Obraz Łopakina w sztuce "Wiśnia Sadzonka" to personifikacja nowego, nie-duchowego świata. Ten bohater, choć świadomy głupoty zmarłego ojca, ale poziom jego wychowania i przysmak pozostawia wiele do życzenia. Oglądając produkcję teatralną śmieje się, gdzie trzeba myśleć. I czyta książkę, a w ogóle nie może zrozumieć, o co chodzi.

Nie wykształcony chłop

Ale wie o swoich lukach w edukacji kulturalnej i stara się wypełnić je w jak największym stopniu. Nie jest wyrafinowany, a nie inteligentny, a fakt ten jest dla niego bardzo przygnębiający, a on sam przyznaje, że za swoim zewnętrznym połyskiem leży dusza prostego niewiedznego chłopa.

Wielka osoba

Wizerunek Lopakina w sztuce "Cherry Orchard" ma wiele atrakcyjnych właściwości. Ten odważny syn chłopa jest bardzo przyzwoity, miły. Jest szczodry i ma zwyczaj pożyczania pieniędzy, zdając sobie sprawę z tego, że w najbliższym czasie nie są mu zwracane. Jego letni projekt został zaprojektowany dokładnie tak, aby Gaev i Ranevskaya, którym cenił szczere uczucia, mogłyby zostać uratowani z całkowitej ruiny. Aktywne Lopakin w porównaniu z właścicielami nieruchomości podkreśla ich frywolność i niepraktyczność.

Inni bohaterowie

Z charakterystyką innych postaci, obraz Łopakina w sztuce "Wiśnia Orchard" jest nierozerwalnie związany. Krótki opis takich bohaterów, jak Ranevskaya, Gayev, – infantylizm, spokój, frywolność. Ci ludzie są przyzwyczajeni do życia kosztem kogoś innego. Są pozbawieni teraźniejszości.

Ścieżka Lopakina, aby osiągnąć dobrobyt, nie była łatwa. Ale nawet osiągając swoje cele, nie przestaje. Działalność komercyjna go zdobyła i stała się sposobem na życie. Ranevskaya i Gayev prowadzą bezcelowe, bezczynne życie. Lopajin, wręcz przeciwnie, działa od rana do wieczora.

Petya Trofimov

Jednak obraz Łopakina w sztuce "Czereśnia" w Czechowiu tylko na tle właścicieli wiśniowego sadu daje wrażenie aktora. Petya Trofimov uważa, że plany kupca dotyczące kwestii dachu są niewypłacalne, zastrzeżone. Dla dobra intencji Lopakina osoba ta widzi tylko drapieżny, ograniczony cel. On nie bez sarkazmu mówi do Ermolaja Aleksejewicza: "… jesteś bogatym człowiekiem, a wkrótce będziesz milionerem".

Ale drapieżna bestia jest konieczna, jest ważnym ogniwem w systemie wymiany. Oto pomysł Petit Trofimov dotyczący roli Lopakina w społeczeństwie. Zdaniem wiecznego studenta, praca jest podstawową normą ludzkiej egzystencji. Jednak w przeciwieństwie do Lopakina, Trofimov uważa, że praca nie powinna stanowić osobistego zysku, ale korzyść dla Ojczyzny, najlepiej dla całej ludzkości. Trofimov żyje w przyszłości, która w jego wyobraźni jest jasna, czysta.

Nie popiera planów Lopakina na restrukturyzację rosyjskiego życia w sposób przedsiębiorczy. W ocenie kupiec student-idealista ma raczej ostre słowa. Lupakin, według jego oświadczenia, jest bogaty, ale biedny. I w tych słowach jest trochę prawdy. Kupiec jest świadczony, stał się właścicielem luksusowej posiadłości i pięknym wiśniowym sadem. Ale jego wewnętrzny świat jest słaby. Duchowa strona życia jest dla niego niezrozumiała tak samo jak książka, którą próbował przeczytać na początku gry.

Wizerunek ogrodu

Wiśnia nie jest jego własnością. Kupuje tylko ląd i wiśnie. Piękno i harmonia świata dla niego są nieosiągalne. Lopakin potrafi tylko wyciąć ogród, co robi. Kupiec zdaje sobie sprawę z jego niedoskonałości i uważa, że dobrobyt materialny nie chroni go przed trudnościami i dysonansem, które przeżywają życie. I prawdziwe znaczenie ludzkiej egzystencji dla niego jest wciąż nieznane.

Ten postać nie jest w stanie wyjść poza otaczającą go rzeczywistość i przezwyciężyć w swoich myślach granice własnych egoistycznych aspiracji. W jego słowach jest tylko pęd do ideału.

W duszy tego człowieka żyje tylko ciepłe uczucie dla Ranevskaya. Przypomina o głębokim poczuciu łaski, jaką kiedyś mu pokazała. Ale nie zna głębokiego uczucia miłości. Bezinteresownie i bezinteresownie nie potrafi kochać.

Rosyjski dramaturg traktował swoich bohaterów z wysokim moralnym rygorem. W pracach Czechowa nie było bohaterów pozytywnych i negatywnych. Autor obrazu Ermolai Lopakhin w sztuce "Cherry Orchard", autor wykazał obiektywizm i kompleksowe podejście. Ten bohater różni się od Gaeva i Ranevskaya energią, aktywnością i przedsiębiorczością. Jego myślenie odzwierciedla postępujące zmiany w społeczeństwie rosyjskim.

Wycięcie drzewa

W końcu jest ważny szczegół. Wybaczenie topora jest usłyszane z wiśni. Na prośbę Ranevskaya kupiec rozkazuje chwilę przerwać ogród. Ale tylko dawni właściciele opuścili teren, pukanie topora się wznowiło. Nowy właściciel w pośpiechu …

Ostatnie zdanie Lopakhin, w którym twierdzi, że może zapłacić za wszystko, może być postrzegana tylko z ironią. Nigdy nie kupuje piękna i duchowości. "Cherry Orchard" jest niedostępny dla niego, ponieważ biznesmen staje się zwycięzcą "delikatnej i delikatnej duszy".