Akademik Logunov AA. Biografia i odkrycie

Akademik Logunov AA (1926-2015) – wybitny fizyk teoretyczny naszego czasu. Jednym z niewielu radzieckich naukowców, którzy otwarcie skrytykował zasady Einsteina, dowodząc „w liczbach” rozbieżności szeregu ustaleń geniusza z Niemiec. Prace akademika, Bohater Związku Radzieckiego weszła złoty fundusz fizyki światowej. Równolegle z pracą naukową Anatolij ponad 15 lat prowadził MSU. Łomonosowa.

początku drogi

Urodzony przyszłość akademik Logunov w 1926 roku w miejscowości Obsharovki (powiat Vezenchuksky regionu Samara). Po ukończeniu w Kuznetsk (Penza regionu.) High School, wszedł do Kujbyszewie Aviation Institute, później przeniesiona do Instytutu Lotnictwa w Moskwie. Następnie Anatolij „chory” kwestie fundamentalne fizyki, najwyraźniej pod wpływem odkryć Einsteina.

Pragnienie nauki było duże zainteresowanie w prestiżowym podczas samolotu. Pozostawienie Mai, przyszłość akademik przeniesiony do Wydziału Fizyki Uniwersytetu Moskiewskiego w 1951 roku genialny wykończeń. Po studiach Anatolij chroniony w 1953 pracy magisterskiej na temat fizyki promieniowania kosmicznego.

działalność naukowa

Logunov jest dzisiaj – naukowiec z dużej litery. Na początku kariery naukowej (1953-1956) był zwykłym pracownikiem Wydziału Fizyki Teoretycznej na Uniwersytecie Moskiewskim. Anatolij Alekseevich szczęście spotkać N. N. Bogolyubova – nie mniej niż wybitny naukowiec i nauczyciel.

Bliski dialog naukowy z Bogolyubov miał decydujący wpływ na kształtowanie Logunov jako badacz. Tworzą styl jego pracy naukowej, która charakteryzuje się poprzez odniesienie do najczęściej, najważniejszych problemów fizyki i tworzenia rozwiązań dla ich odpowiednich metod matematycznych.

badania jądrowe

W 1956 roku, w Dubna Zjednoczony Instytut Badań Jądrowych został zorganizowany. Bogolyubov, który kierował Laboratorium Fizyki Teoretycznej (LTP), zaprosił Logunov na stanowisko jego zastępcy. Wspólnie pracowali ciężko, aby stworzyć LTP ZIBJ, a dziś utrzymuje pozycję lidera w fizyce światowej.

Praca w Dubnej, przyszłość akademik Logunov okazała relacje dyspersyjne dla procesów mezonem photoproduction i używać ich w celu uzyskania układu równań opisujących te procesy dla małych i średnich energiach. Badania te stały się podstawą pracy doktorskiej obronionej w 1959 roku. W 1961 Anatolij Alekseevich otrzymał tytuł profesora.

Academician Logunov o charakterze ciężkości

W 1963 roku, razem z uczniami i współpracownikami stworzył nowego podejścia profesora quasipotential dostając w ramach kwantowej teorii pola jest relatywistyczna uogólnienie równania Schrödingera, obecnie znany pod nazwą „równania Logunov-Tavkhelidze”.

Następnie Anatoly Aleksiejewicz zlecenie zbudować niesłychanie silne na tym czasie akceleratora cząstek naładowanych. Udany start (11.07.1967) największy na świecie Synchrotron protonowy, który może przyspieszać protony do nagrywania energie 70 miliardów elektronowoltów, podburzyli społeczność fizyków. Z pomocą akademik Logunov byłem w stanie zrozumieć i zweryfikować wiele z tego, co myślał ciężko, patrząc na jego formuły. niesamowite fundamentalne odkrycia w fizyce wysokich energii zostały przeprowadzone wspólnie z pracownikami CERN.

uznanie naukowe

Jako dyrektor IHEP, AA Logunov pomógł zaprojektować i zbudować kompleks akceleratora i rozwijać eksperymentalnych podstaw Instytutu, wokół której miasto rozrastało Protvino naukowców. Meritum oceniano: Logunov został wybrany członkiem korespondentem, a następnie wzrośnie do pełnego członka Akademii Nauk ZSRR. Następnie, to będzie jego wiceprezesem. Jednak akademik Logunov – MSU rektorem.

Jego biografia nie kończy. Były tam wszystkie rodzaje i najbardziej prestiżowe wyróżnienia, nagrody państwowe, stopnie honorowe. Wywiady w gazetach i czasopismach. Wydawałoby się, o większym uznaniu zasług można pomarzyć? Jednakże, jako naukowiec, akademik Logunov nie miał zamiaru spoczywa na laurach, choć trzykrotnie uhonorowana i nie uważają, że ogromna praca organizacyjna i administracyjna zwalnia go z jego własnej twórczości. W przeciwnym razie, to nie może być – w poszukiwaniu całego swojego życia, swojego głównego znaczenia.

Akademik Logunov przed Einsteinem

Przeszkodą dla współczesnej fizyki jest problem pole siłowe, że wysiłki M. Faradaya, która urodziła się tego pomysłu w XIX wieku, jest to „duży ból głowy” fizyków XX wieku. Teoria względności, wyznaczony przez Einsteina, podkreśla znaczenie pól definiujących. Ale sformułować pojęcie czystej dziedzinie fizyki aż do skutku. Naukowcy dzielą się na dwa obozy nierówne:

• „Classics” – rozwijać idee Einsteina.
• „Alternatywny serwis” – krytykuje teorię klasyczną, jednocześnie przedstawiając własną, racjonalną teorię pola.

Logunov odnosi się do drugiego. W 1976 roku zaskoczył kolegów i całą społeczność fizyki, mówiąc nagle radykalnie nowych pomysłów w dziedzinie teorii grawitacji. Przez dziesięciolecia uważano, że teoria grawitacji zasadzie już ustalone słynny Einstein nazwał „ogólnej teorii względności.” Wrzawa „ekspert” spowodowane publicznej krytyki teorii Einsteina w pierwszym artykule A. A. Logunova grawitacyjnie. Ale z całym szacunkiem dla osiągnięć władz, Anatolij wiernie zachować przymierza Kartezjusza wątpić we wszystko!”, Wystawiając krytyczną analizę, pozornie niezmienne prawdy.

MSU odbyło się żywą debatę publiczną między dwoma naukowcami – Logunov i sławy fizyk Zel'dovich. Apologeci ogólnej teorii względności staraliśmy się znaleźć argumentu polemizuje Logunov, złapać go w błąd, istnienie których nie ma wątpliwości. Ale wycofał się po jego merytorycznych odpowiedzi.

Okazało się, że Logunov – akademik odważny, zdolny przeciwstawić obiegowej. To właśnie te osoby są bardzo brakuje nowoczesnej nauki w ogóle, a zwłaszcza fizyki. Podjąwszy na tej konkluzji, akademik Logunov zapłacił bardzo wysoką cenę, co skłoniło gniew zwolenników ortodoksyjnej interpretacji teorii względności. Istotne jest, że wybitny akademik powrócił samo w ogólnej teorii względności, grawitacja w fizycznym polu grawitacyjnym.

działalność edukacyjna

Akademik Logunov – Rektor Uniwersytetu Moskiewskiego od 1972 do 1992 roku. W tej dziedzinie Anatolij działa i świetny organizator i pedagog. On konsekwentnie i agresywnie bronił idei pewnej autonomii uczelni, aby być mniej zależny od rozporządzeń, dyrektyw, instrukcji wyższych władz, nie mają żadnego związku z nauką i pedagogiki. Zaskakujące jest to, że w burzliwych falach takiego aktywnego życia naukowego człowieka przez chwilę nie pozwolił na oczach ich potomstwa – IHEP.

Niestety, Logunov Anatolij Alekseevich zmarł 1 marca 2015, po 89 roku życia.