Obrzęk limfatyczny kończyn: leczenie

Z obrzękiem stóp i dłoni, przynajmniej raz w życiu, natknęła się każda osoba. Nadmierne stres, niewygodne lub nowe buty – wszystko to może prowadzić do tymczasowego "obrzęku" kończyn. Zwykle takie objawy nie trwają dłużej niż 12 godzin. Inną rzeczą jest, jeśli nogi są stale w obrzęk stanu. W tym przypadku jest to już patologiczny obrzęk limfatyczny – chłoniak limfatyczny.

Co to jest złe samopoczucie?

Lymphostasis jest nadmiarem płynu, który gromadzi się w tkankach tkanki podskórnej i nie jest wydalany w normalnym trybie (nie występuje odpływ). Obrzęk może pojawić się na obu kończynach dolnych i górnych, ale najczęściej nogi są dotknięte.

Limfoterazy należą do kategorii postępującego schorzenia. Niemniej jednak nie oznacza to, że gdy pojawi się obrzęk, należy go zignorować. Jeśli wpływają na naczynia limfatyczne , to spowoduje minimalną szkodę dla organizmu, ale w przypadku problemów w dużych kanałach, tkanki zaczną się deformować. W zaniedbanych przypadkach lekarze diagnozują rozwój chłoniaka u pacjentów (ta dolegliwość wymaga bardziej skomplikowanego leczenia).

Obrzęk limfatyczny rąk jest bardzo rzadki, a zazwyczaj ma to wpływ na uczciwy płeć w wieku 35 lat.

Przyczyny

Najczęściej dochodzi do rozwoju chłoniaka limfatycznego na tle żylaków, zakrzepicy żylnej, zakrzepicy żylnej i wrzodzie troficznego. Ponadto u osób w podeszłym wieku oraz u osób prowadzących siedzący tryb życia siedzącego zdiagnozowano patologię. Obrzęk limfatyczny nóg często występuje u osób niepełnosprawnych. Ponadto, ta choroba może prowadzić do długiego odpoczynku łóżka i złamania krążenia krwi.

Ponadto osoby zagrożone są osobami, które cierpią z powodu:

• Wrodzona niewydolność naczyń limfatycznych;
• Nowotwory nowotworowe;
• Niewydolność serca;
• Urazy i oparzenia górnych i dolnych kończyn;
• Niewydolność żylna przewlekłego typu;
• Przetoki tętnicze i żylne;
• Uszkodzeniami Streptococcus;
• Zapalenie skóry rąk i stóp;
• Poważne patologie nerek;
• Zakłócenia w układzie endokrynologicznym.

Dodatkowo obrzęk limfatyczny kończyn może rozwinąć się z powodu sesji terapii promieniowaniem.

Limfosadyzm rąk najczęściej pojawia się po zabiegu. Ta dolegliwość występuje głównie u kobiet, które przeszły zabieg usunięcia części mięśni piersiowych.

Objawy i etapy rozwoju

Istnieją 3 stopnie przejawu limfopatasu:

1. Odwracalny spontaniczny obrzęk (obrzęk limfatyczny). Jest to najłatwiejszy etap choroby, ukazujący się w wieczornym obrzęku stopy. Z reguły wszystkie objawy przechodzą po nocnym odpoczynku. Edemy tego typu są dobrze oznakowane i zwykle pojawiają się po ciężkim wysiłku fizycznym na kończynach. Obrzmiałe miejsce jest łatwo dostrzegalne. Na początkowym etapie rozwoju dolegliwość jest leczona metodami konserwatywnymi i nie ma destrukcyjnego wpływu na organizm.
2. Nieodwracalny spontaniczny obrzęk (fibryderma). Środkowy etap limfopatasu charakteryzuje się twardnieniem skóry. Wynika to ze wzrostu tkanki łącznej. Taki obrzęk jest łatwo widoczny gołym okiem. Są bardzo twarde, gdy są naciskane na zapalony obszar, pacjent cierpi na silny ból w wyniku rozciągnięcia skóry. Obrzęk tego typu uważa się za zaniedbywany. Nie znika po spoczynku. Ze względu na zamrożone w naczyniach na obwodzie, pojawiają się nowe objawy – konwulsje i szybka zmęczenie dotkniętych kończyn.
3. Obrzęk nieodwracalny (słoniak). Ten etap limfosady jest najtrudniejszy. Ze względu na poważne uszkodzenia tkanek, kończyna jest zdeformowana, cięższa i staje się praktycznie nieruchoma. Wypływ limfy jest całkowicie zakłócony. W chorej tkankach pojawiają się ogniska zmian fibrocystycznych. Słoń nie reaguje na leczenie iw niektórych przypadkach prowadzi do śmierci.

Czy limfotaza jest niebezpieczna

Pierwsze etapy choroby nie stwarzają wysokiego ryzyka. Należy jednak pamiętać, że obrzęk limfatyczny wpływa na jakość życia pacjenta. Skuteczne kończyny są dość bolesne, śpiączkę tego, na tle choroby rozwijają się choroby zakaźne. Jeśli skóra na obrzęk nogi pęknie, a następnie przez rany w organizmie może wejść w niebezpieczne bakterie, które prowadzą do "bukietu" nowych schorzeń.

Jeśli występuje przewlekły obrzęk, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.

Diagnostyka

Przede wszystkim lekarz bada kończynę z obrzękiem limfatycznym i określa stopień rozwoju patologii. Po kilku dniach wyznacza się wiele metod diagnostycznych, które pozwalają na bardziej dokładne określenie stopnia uszkodzenia tkanek, ognisk zapalnych i możliwych komplikacji:

• Próbki moczu i krwi;
• Skanowanie żył;
• Ultrasonografia;
• Lymphografia.

W niektórych przypadkach wykonuje się CT lub MRI. Na podstawie uzyskanych danych lekarz przepisuje przebieg leków i procedur.

Obrzęk limfatyczny: leczenie

Aby wyleczyć chorobę, konieczne jest przywrócenie odpływu limfy z kończyn. Najczęściej obrzęki usuwa się metodą nie chirurgiczną, leczenie kompresją, masaż i leki. W bardziej zaawansowanych etapach wymagana jest interwencja chirurgiczna – odbudowa szlaków drenażowych limfocytów.

Niezależnie od stopnia zaawansowania choroby, pacjent powinien regularnie odwiedzać angiochirurga i odpowiednio leczyć choroby nerek, serca i naczyń żylnych.

Przygotowania

Z obrzęku limfatycznego nóg, istnieje wiele różnych leków, które mogą być agresywne i bardziej konserwatywne. Aby przywrócić normalny obieg limfatyczny, zmniejszyć przepuszczalność naczyń i zwiększyć ich sprężystość, zaleca się przyjmowanie następujących tabletek:

• "Troxevasin" i "Detralex" to leki bolesne, które pobudzają wypływ płynu z krwi i tkanek.

• "Wobenzym" i "Flobenzim" należą do kategorii preparatów enzymatycznych, które zwiększają odporność i zmniejszają obrzęk.
• "Kumarin" to benzopiran, który zmniejsza obrzęki i rozrzedza krew.
• "Lymphomyazot" jest lekiem homeopatycznym, który przywraca odpływ płynów. Ponadto, gdy zostanie podjęte, przyspieszona jest eliminacja toksyn z krwi ludzkiej. Ten lek jest uważany za najbardziej nieszkodliwy. Można go bezpiecznie stosować w leczeniu obrzęku limfatycznego nóg osób starszych i ciężarnych.

Oprócz tych leków lekarze przepisują leki moczopędne, środki przeciwzakrzepowe i immunomodulatory. Nie jest konieczne zbieranie kompleksów witaminowych (P, PP i E), które zmniejszają przepuszczalność naczyń.

Lekarze nie sprzeciwiają się środkom zaradczym na obrzęk, jeśli są przyjmowane razem z określonym rodzajem leczenia.

Medycyna tradycyjna

W celu usunięcia obrzęku limfatycznego w domu, można przygotować proste odmiany i zastosować kompresy. Oto kilka skutecznych przepisów:

• Kompresuj z miodu i cebuli. Aby to zrobić, trzeba zmielić jedną cebulę i dodać 1 łyżkę smoły do powstałej masy. Potem wlewa się miodu do mieszaniny. Ten kompres powinien być stosowany w nocy.
• Nalewka miodowo-czosnkowa. Aby to zrobić, musisz zmielić 250 g czosnku. Po tym, otrzymaną masę miesza się z 300 ml płynnego miodu i poddaje infuzji w ciemno-chłodnym miejscu przez 7 dni. Wlew należy przyjmować raz dziennie przed posiłkiem przez 1 łyżkę stołową. Przebieg zabiegu wynosi 2 miesiące.
• Odbarwienie nasady. Do jego przygotowania należy wypić 1 łyżeczkę trawy szklanką wrzącej wody. Przebieg zabiegu wynosi 2 miesiące. Każdego dnia przed posiłkiem przyjmuje się wywar 70 ml.
• Galaretka królewska. Z tego naturalnego produktu można sprasować lub wypić w czystej formie. Jeśli wymieszasz w równych proporcjach mleczko pszczele i miód, zwiększy to skuteczność produktu.

Jeśli nogi są stale spuchnięte wieczorami, zaleca się wykonywanie tac z zakrętem. 6 łyżek suchych ziół dodaje się w 2-3 litrach wrzącej wody. Potem trzeba poczekać, aż ciecz zgaśnie, a sznurek pęcherzy. Gdy temperatura wody maleje, należy obniżyć stopioną stopę w kąpieli przez 20 minut. Wykonywanie takich procedur może trwać 3 razy dziennie, ale nie dłużej niż 3 tygodnie.

Fizjoterapia

Oprócz leków i medycyny tradycyjnej, obrzęk limfatyczny jest dobrze wspomagany przez procedury fizjoterapeutyczne, obejmujące:

• Masaże;
• Bandaże kompresyjne;
• Ćwiczenia terapii.

Procedury masażu – jest to jedna z najskuteczniejszych metod, które pozbawiają dyskomfortu. Aby wykonać tę procedurę, nie trzeba odwiedzać kosmetologii ani ośrodków medycznych. Możesz usunąć mały obrzęk w domu. W tym celu należy rytmicznie masować skórę spęcznionego obszaru. Ruchy powinny być sprawne, nie więcej niż 12 kliknięć na minutę. Często nie zaleca się wykonywania masażu. Kończyny powinny być masowane nie więcej niż 1 godzinę dziennie.

Nie należy jednak angażować się w samoleczenie, ponieważ nieprzyjemne objawy mogą być objawami bardziej niebezpiecznych chorób. Dlatego warto konsultować się z lekarzem i wyjaśnić, czy ta patologia jest niebezpieczna.