Kolyada (święto): Historia i tradycja

Większość ludzi wierzy, że Boże Narodzenie i Kolyada są ze sobą nierozerwalnie związane. W rzeczywistości, nawet z pogańskich czasów, kiedy chrześcijaństwo nie było nawet akceptowane w Rosji, a ludzie wierzyli w różne bogów, istniała już taka tradycja jak Kolyada. To święto poświęcone był niebieskiemu bogu Dazhbogowi.

Starożytni ludzie wierzyli, że po przesileniach zimowych niebo bóg budzi się, a czas trwania dnia zaczyna się zwiększać, a noce zaczynają spadać. Nasi przodkowie byli wdzięczni Dazhbogowi i zaczęli go chwalić z pomocą rytualnych pieśni – kolędy.

Od tego czasu wiele zwyczajów zapomniało i zmieniło, ale wciąż trzymamy się wielu tradycji, choć nieco inaczej.

Istota wakacji

Kolyada to festiwal Słowian, narodowej nazwy Bożego Narodzenia i Bożego Narodzenia, który trwa od 7 do 19 stycznia (Epiphany).

Głównym celem Kolyady jest wykonywanie rytuałów poświęconych Wigilii. Główne tradycje, które przetrwały do pewnego stopnia w naszych czasach to:

– szaty w różnych strojach, w szczególności wykonane z skór zwierzęcych i rogowych, użycie masek;

– Caroling, wykonanie kolęd;

– Dzięki karolistom i dając im słodycze, jedzenie, monety i inne rzeczy;

– Gry dla młodych ludzi;

– Wróżby niezamężnych dziewcząt.

Kolyada to święto, które było największe i najważniejsze w zimie od czasów pogan, tak jak teraz jest Narodzenie Chrystusa dla wszystkich chrześcijan.

Po świętowaniu kolęd

Kolyada jest festiwalem Słowian, datą rozpoczęcia wigilii (25 grudnia jest dzień przesilenia zimowego) i trwały do 6 stycznia. Tak więc, nawet przed przyjęciem chrześcijaństwa, ludzie przeprowadzili ceremonie Kolyady, pochwalił boga nieba – Dazhdbog.

Na jakiej daty Kolyada świętował po przyjęciu chrześcijaństwa? Obchody Pogaństwa połączyły się z urodzinami Jezusa Chrystusa i świątecznymi obchodzonymi od 6 do 19 grudnia, tj. Od Bożego Narodzenia aż do Epiphany. Tradycje świąteczne przetrwały do dziś.

Interferencja Solstice i Kolyada

Festiwal Kolyada obchodzony był na cześć ożywienia słońca w dniu przesilenia zimowego. 25 grudnia ludzie nie tylko świętowali Nowy Rok – wierzyli, że dzieje się tu narodziny nowej aktywności luminescencyjnej i rolniczej.

AS Famintsyn w książce zatytułowanej "Bóstwa starożytnych Słowian", napisanej w 1884 r., Zwrócił uwagę, że w starożytnych pismach nawiązuje się do dwóch bogów – Kupali (boga przesilenia letniego) i Kolyady (bosiada przesilenia zimowego).

AN Afanaszejew w książce "Poetyckie poglądy na Słowian o naturze" wspomniał, że słońce jest ucieleśnieniem szczęśliwego i boskiego życia. Bóstwo słoneczne uważano za najbardziej lśniące, miłe i miłosierne; To stymuluje wszystkie żyjące organizmy do życia, daje jedzenie i pomaga ludziom.

Uważano, że światło jest nieodłącznie związane z losem, więc osoba poprosiła o pomoc od niego, gdy prześladowano jego trudności i porażki. Także słońce musiało oprzeć się złu, ciemności i zimna.

Tak więc słowiańskie święto Kolyady i spektakl kolędy to rytuały poświęcone boga słońca, które wykazują szczególną postawę naszych przodków na światło.

Interpretacja nazwy wakacji

Kolyada jest święto pogańskie, a jego nazwa sięga starożytności.

Jedna z wersji pochodzenia słowa "Kolyada" mówi, że przeszła z "colo" – "słońce". Chroniła ludzi przed ciemnością, a 25 grudnia urodził się nowy i młody luminator, który pomógł zwiększyć lekki dzień i zmniejszyć noc.

Inna opinia została przeprowadzona przez Dmitrija Szchepkina, a to polega na tym, że słowo "Kolyada" oznacza "okrągłą żywność lub okrągłe naczynia", "wokół". Wynika to z faktu, że towarzystwa chodzące ze stołem chodzili ze stołem, tańczyli i śpiewali kolędy świąteczne, otrzymali nagrody za to, a przecież jedli razem.

Ponadto istnieją opinie, że "Kolyada" pochodzi od słów:

– "pokład" – oświetlony palec;

– "colo" – okrągły, kołowy;

– od łacińskiego słowa "kalendarze", tj. "Pierwszego dnia miesiąca".

W słowniku etymologicznym rozumie się słowo "zwyczaj, który jest związany z początkiem roku", który jest charakterystyczny nawet w czasach przedchrześcijańskich, a po przyjęciu chrześcijaństwa słowiańskie święto Kolyady zostało przywiązane do urodzin Jezusa Chrystusa.

Według słownika ethnolinguistycznego (słowiańscy antyki), słowo ma pogańskie korzenie. Strachow twierdzi, że w Kolyadzie nie ma nic słowiańskiego i pogańskiego, a termin ten został przyjęty jako wyraz duchownych (dosłownie: "prezenty lub ofiara zgromadzona przez duchowieństwo" lub "treść na Nowy Rok").

Jak Kolyady przygotowywał się na wakacje?

Kolyada – święto, które było największe i najważniejsze dla ludzi. Na tej podstawie można argumentować, że przygotowali się na to z wyprzedzeniem i starannie. Proste osoby (nawet z najuboższych rodzin):

– gotował dużą ilość naczyń, zwłaszcza mięsa, a na to świnia została pobita;

– dokładnie wyczyścić w całym domu;

– dobrze para w kąpieli;

– Przygotowali nowe ubrania, w szczególności dla carolingu.

Jedna rzecz pozostała bez zmian: jak dawno temu, a teraz dążymy do spełnienia obchodów Nowego Roku, czyszczonych zarówno fizycznie, jak i duchowo.

Jak długo świętowano Kolyadę?

Większość etnografów zgadza się, że nawet w czasach przedchrześcijańskich był taki zwyczaj, jak Kolyada. Historia wakacji jest interesująca i fascynująca, wiele tradycji i rytuałów przetrwało do naszych czasów, ale niektóre straciły życie i zostały zmienione.

Obchody i ceremonie Kolędy świąteczne odbyły się w następującej kolejności:

1. Pierwsza część uroczystości polegała na tym, że wiele osób przybyło do pogańskich świątyń (kapischam), aby wykonać rytuał poświęcenia i komunikować się z bogami, aby stać się bliżej nich.

Jak twierdzą legendy, ludzie zebrali się w pobliżu rzek, w lesie, w pobliżu ognia, podziękowali i chwalili swoich bogów, poprosili o nawrócenie i przyszłe błogosławieństwo. Były ich twarze w tym samym czasie zdobione, w maskach, były ubierane w skórki i inne stroje, trzymały włócznie, tarcze i rogi zwierząt, wykonały ofiary i zgadywały.

Do rytuału ofiary i wróżbiarstwa potrzebny był czarnoksiężnik – człowiek, który zapewniał komunikację z bogami. W rodzinie rolę tę pełnił starszy mężczyzna. Przed wróżbiarstwem ptaków lub zwierząt były zazwyczaj poświęcane. W tym przypadku krew została rozlana i posypana, aby odeprzeć złe duchy. Części zwierząt, nieprzeznaczone do spożycia, pochowane w ziemi, spalone w ogniu lub zapchane w rzece.

Starsi zabili zwierzaka, wzywając bogów. W tej chwili młode dziewczyny i chłopcy zastanawiali się i wykonują kolędy, które chwaliły Kolyadę, boga młodego Słońca.

2. Druga część Kolyady poświęcona była ogólnemu posiłkowi. Ludzie jedli jedzenie, które zostało ofiarowane, piliśmy z kolei z miski, która została przekazana w kręgu. W tym samym czasie wykonano kolędy, pochwalił bogów Navi i władców i prosił o pomoc dla dobra ludzi.

3. W trzecim części obchodów odbywały się tak zwane "wesołe święto": ludzie wykonali różne pieśni, tańczyli na słowiańskie instrumenty ludowe.

Święto Kolyady (Solntsevorot) miało własne zwyczaje i cechy charakterystyczne, a następnego dnia:

– Po pierwsze, dzieci poszły na kolędę dla kilku osób. Zabrali ze sobą 2 ciasta, które podzielono między wszystkich i spożywane po kolędach.

– potem były młode dziewczyny (przyszłe narzeczony) i śpiewały rytualne pieśni. Dali im wszystkie bułki i ciasta.

– W końcu kobiety i mężczyźni są caroling, otrzymali również kalachi i piernik.

Scenariusz urlopowy Kolyada

A dzisiaj jak świętują wakacje? Kolyada przechodzi w wirze uroczystości uroczystości. Scenariusz był i pozostaje następny, mimo dodatków i zmian dokonanych przez różne narody:

1. W wigilię (6 stycznia) ludzie nie jedli nic do wieczora. Ale gdy tylko pierwsza gwiazda pojawiła się na niebie, usiedli na kolacji z całą rodziną. Na stole wieczorem powinno być 12 dań, z których kutya i dzbanek suszonych owoców (jabłka i gruszki) są obowiązkowe, a także potrawy z mięsa (naleśniki, bułeczki z kapusty, wareniki, kiełbasa domowej roboty).

Od dawna zwyczajowo nasi przodkowie umieścić siano pod obrusem, który powinien był tam do 14 stycznia – Shchedreets.

2. Następnego dnia rano – 7 stycznia – jest największe zimowe święto Narodzenia Chrystusa. W tym konkretnym dniu zwyczajowo chodzić do dzieci chrztu i dać im prezenty.

Po obiedzie, młode dziewczęta i chłopcy ubierają się w różne zwierzęta, a Cyganowie i grupy 10-15 osób idą z kolędami. Jedna z firm carol graczy powinna ubierać się jak kozę. W niektórych regionach (w szczególności na Ukrainie Zachodniej) zwyczajowo chodzić z dużą gwiazdą domowej roboty. Śpiewacy Carol śpiewają piosenki gloryfikujące ziemię, proszą o dobrą przyszłość, tańcząc i bawiąc się. W tym celu właściciele serdecznie dziękują im i dają im różne przysmaki i pieniądze.

Uważano, że jeśli właściciele nie otworzyli drzwi z carolers, to może to powodować kłopoty dla rodziny i ubóstwa.

3. Następnego dnia po Narodzeniu Chrystusa był dzień św. Szczepana. To było w tym dniu, że właściciel musiał w pełni opłacać swoich pracowników, a oni z kolei mogli wyrazić wszystko, co zgromadziło w ciągu ostatniego roku. Potem zdecydowali, czy zawrzeć nową umowę, aby kontynuować współpracę lub nie zgodzić się.

Nieco inaczej obchodzone miasta mieszkańców tego słowiańskiego święta (Kolyada). Jego scenariusz był następujący:

– organizowanie świątecznego programu i uroczystości w parku oraz w centrum miasta;

– organizowanie targów;

– piłka i taniec (zorganizowane dla bogatych obywateli).

Dzieci, jak dzisiaj, mogłyby bawić się choinką, prezentami, chodzić do programów do spektakli i tańca.

4. Święta obchodzone 14 stycznia. Tego dnia nie tylko śpiewał i tańczył, ale także wybrał najpiękniejszą dziewczynę we wsi. Ona była ubrana, nosiła wieniec, wstążki, kierowała zespołem pięknych, którzy chodzili po dziedzińcu i byli szczodry. Gospodarze i na dzień dzisiejszy próbowali jak najlepiej i dać większą hojność na nadchodzący rok był udany i bogaty.

Miejsce kutya podczas kolęd

Wakacje Kolyady wśród starożytnych Słowian nie przebiegały bez kutyi. Były tam 3 specjalne święte wieczory, z których każda przygotowywano rytualną owsiankę i różne:

1. Wielkanoc z orzechami, suszonymi owocami, makiem i Uzvar przygotowywano w pierwszy wigilijny wieczór – 6 stycznia. Taki bałagan był nazywany wielkim kutya.

2. 13 stycznia – w przeddzień Nowego Roku na starym stylu – przygotował drugi kutyu nazywany bogatym lub hojnym. Tego dnia na stole serwowane były wszystkie dość obfite potrawy, a nawet owsianka była przyprawiona tłuszczem, smalcem, masłem i chlebem.

3. Trzeci kutya – w przeddzień Świętego Objawienia 18 stycznia – był nazywany głodnym i jako pierwszy, chudy, gotował się na wodzie. Trafiano, że głowa rodziny wychodziła na tą ulicę, i ciągnęła krzyże na wszystkie bramy, bramę i drzwi, aby ochronić mieszkańców domu i rodziny przed złymi siłami, kłopotami i niesprawiedliwością.

Wakacje w Kolyadzie w Rosji prawie nie doczekały się podczas ZSRR, ale w latach sześćdziesiątych słowiańskie tradycje zaczęły ożywić, aw latach 90. zaczęli powracać do rodzin rosyjskich z pełną prędkością. Dzisiaj śpiewają w Wielki Wieczór – od 6 do 7 stycznia, z wieloma zwyczajami powracającymi: dzieci i młodzi ludzie zmieniają się w ubrania wakacyjne, zabierają ze sobą gwiazdę i uczą się pieśni rytualnych. Gospodarze z kolei starają się hojnie zwrócić karoling, aby rok był udany i bogaty.

Miejsce wróżek na święta Kolyada

Wróżbiarze świąteczni Kolyady zajęli specjalne miejsce, zazwyczaj odbywali się wieczorem przed Bożym Narodzeniem i do 14 stycznia (Nowy Rok w starym stylu). Uważano, że w tamtych czasach dziewczyny potrafią odkryć swoje przeznaczenie i ujawnić tajemnicę przyszłości, zobaczyć młodego, a nawet przewidzieć datę wesela. Było wiele rytuałów. Najbardziej popularne z nich to:

1. Dziewczyna musiała wyjść na podwórze i rzucić but z lewej stopy za ogrodzenie. Potem obserwuj, jak upadnie. Jeśli skarpetka do domu, w tym roku nie wyjdzie za mąż, a jeśli odwrotnie, popatrz, w którą stronę wskaże but – powiedz, a stamtąd i musisz poczekać na współlokatora.

2. Weź 2 igły, rozłóż je tłuszczem lub tłuszczem i zanurz je w wodzie. Gdyby tonęli natychmiast, rok był przepowiedziony nieudanym, a jeśli pozostaną na powierzchni, a nawet dołączyli, warto było czekać na bogaty rok i wczesne małżeństwo.

3. Zastanawiałeś się nad logiem. Młoda dziewczyna z drewna-logger przyciągnęła oślepiając kikut i spojrzał na to ostrożnie. Jeśli był szorstki, to obcięcie będzie z niedowierzającym wyglądem, jeśli gładkie i gładkie, przyszły mąż będzie przystojny i przystojny. Wiele węzłów na kikucie wskazywało na to, że facet pochodził z rodziny z wieloma siostrami i braćmi. Jeśli napotkano zakrzywiony i skręcony kłód, pan młody będzie z wadami zewnętrznymi (krzywa, ząbkowany itp.)

4. Zgadnij na pierścieniach. Składało się z tego, że jakikolwiek ząb lub żyto, pszenica wlewa się do sita, tutaj umieszczono cztery rodzaje pierścieni: metal, srebro, żwir i złoto, i całość wszystko miksowało. Dla tej wróżby zebrano firmę z niezamężnych dziewcząt, z których każda zbierała jedną garść treści:

– gdyby było tylko ziarno, wtedy w tym roku dziewczyna się w ogóle nie ożenić;

– Jeśli prosty metalowy pierścionek, wtedy poślubi biednego faceta;

– jeśli pierścień jest srebrny, pan młody będzie prosty;

– pierścień z kamyczkami przepowiedział życie rodzinne z chłopcem;

– złoty pierścień – znak, że dziewczyna poślubi kupca.

5. Jest też opowieść o fortunę, za którą trzeba wziąć miskę i napełnić ją kukurydzą, przygotować kawałki papieru, z których jedna ma napisać pożądane nazwisko potępionych, reszta pozostawiła pusta. Weź garść zboża i obserwuj od jakiego czasu pożądany liść spadnie:

– Jeśli od pierwszego, to dziewczyna powinna poczekać na szybkie połączenie;

– Z drugiej – oznacza, że będziesz musiał stawić czoła pewnym trudnościom;

– od trzeciego, młody człowiek zwodzi cię, lepiej nie wierzyć w jego słowa;

– od czwartej – facet jest zupełnie obojętny dla ciebie.

Również młode dziewczyny zastanawiały się:

– o północy w wannie;

– z lustrem, oczekując, że zobaczy go jako konkurenta;

– na wodzie i świecach.

Jedną z głównych tradycji była jazda. W tym celu na ogniu zapalił się duży drewniany okrąg, zwinięty w górę i z góry. Tutaj można wyraźnie dostrzec połączenie tradycji słowiańskich i ceremonii Kolyady, ponieważ palące koło, oczywiście, symbolizowało słońce, a przez to, że został zwinięty w górę, pomogły nam dodać światło dziennie.

Historia caroling

Kolędy zwykle śpiewały nie w domu, ale bezpośrednio pod oknami. Młode dziewczęta poprosiły o pozwolenie na wejście, a następnie śpiewały "winogrona", rozpowszechnione na północy. Tutaj, caroling ludzi nie były prezentowane nie z ciasta lub słodyczy, ale z rytuałami cookies w formie zwierząt, ptaków. Te skorupy były wykonane z długotrwałego ciasta, były cenne i drogie dla każdej rodziny, ponieważ były trzymane przez cały rok, więc przybory kuchenne nie zgubiły się w drodze do domu i rozmnażały się. Zrobili takie ciasteczka wcześniej, ale z obrazami symboli, które były skierowane do bogów (znak rodzaju lub słońca).

Caroling obrzęd przeprowadzono na tydzień, począwszy od 25 grudnia (Boże Narodzenie na kalendarza juliańskiego). Główne cechy tego procesu były następujące:

1. Gwiazda. Zrobili go z mocnego papieru – w większej wielkości jardów (około 0,7 m) – i zapalił świecę. Gwiazda była ośmiokątna, malowane w jasnych kolorach.

2. Den. Został wyjęty z pudełka z dwóch warstw, w których znajdowały się figurki z drewna, przedstawiający historię narodzin Jezusa Chrystusa.

Pod oknami kolyadovschiki wykonywanych krótkiej pieśni nabożne, i tylko jedna z grup, aby rozwiązać ten gospodarz mógł przyjść i dostać smakołyki i trochę pieniędzy.

Kolyada – wakacje, podczas których duże wsie Rosja jeden jard widział grupy 5-10 z gwiazdą, a każdy z nich starał się właścicielami hojnie obdarzone.

Pogańskie korzenie wakacje

Więc co Kolyada? Istotą święta jest następująca: jest to lista starożytnych obrzędów, wielbiąc i wysławiając młodego pogańskiego boga słońca. Według wielu źródeł, Kolyada był jeszcze bóg wesołej biesiady.

Głównym wersja pochodzenia wakacje jest to, że chwali świeci w przesilenia zimowego. Istnieje nawet legenda o tym fakcie. Korotun węże pożera słońce i bogini Kolyada pomagać ludziom i dać początek nowej, młodej gwiazdy – Božić. Ludzie starają się pomóc boginię i chronić noworodka z węża przez śpiew i głośnymi okrzykami, ubieranie się w przerażające kostiumy ze skór zwierząt i wykorzystywania rogów. Z kolęd młodzież idzie na całej stoczni ogłosić, że nowy młody słońce urodził się na świat.

Po przyjęciu chrześcijaństwa, Kościół stanowczo zabronione zwyczaje kolędowania i kult bogów, ale to nie było możliwe, aby całkowicie wykorzenić dawne tradycje i rytuały. Dlatego stocznie zaczęły chodzić kapłanów i wiernych, pozwalając że Iisus Hristos urodził się i chwaląc go. Te zwyczaje i przetrwał do naszych czasów. Chociaż lubi kolęd właściciele często nie prezenty przeciwnie, staraliśmy się unikać. wierzący Polesie kolyadovschikov nie zostały dopuszczone do domu, jak sądzono, że nie będzie żniwa proso, a te kolędowania według dawnego zwyczaju, hojnie wynagrodzony i podziękował.