Grecka wódka: imię, gatunek, zdjęcia

Grecja kojarzy nam się z kraju wina. Ale produkt winorośli – jest nie tylko lekkie napoje alkoholowe. Odkąd ludzkość wynalazła alembic, okazało się raki. Wiele osób uważa ten rodzaj destylatu tureckiego krajowego napoju. Ale to nie jest przypadek. W rzeczywistości, w Imperium Osmańskim, alkohol, bardziej wytrzymały, może używać tylko giaours – nie muzułmanie. Ale pijące wszędzie, ale ponieważ grecki wódka przyszedł do sądu na najeźdźców. Nazwa zaczął brzmieć jak „raki”. W Azerbejdżanie, zaczął tworzyć swój odpowiednik – Arak. Zapoznanie się z tym wódki i Słowian. Balkan brandy – również młodsza siostra greckiej wódki. Jakie inne rodzaje alkoholi istnieje w Grecji? Kwestia ta zostanie poświęcona naszym artykule. Powiemy Ci nie tylko nowotworów, ale takie ciekawych napojów takich jak ouzo, kitu, tsipouro i innych.

Ubóstwo – nie jest przestępstwem, a push wynalazków

W przeciwieństwie do krajów północnych, gdzie destylaty oryginalnie wykonane ze zbóż, grecka wódka jest produktem ubocznym z produkcji wina. Po naciśnięciu do uzyskania jagody cenny brzeczka pozostał wytłoki. Co zrobić z makuchy? Zwykle wyrzucony z winnic, a wytłoki rot stały nawóz do winorośli. Ale jeśli człowiek chudy, to nie będzie jak to tylko coś, aby rzucić. Placek dodawano cukier, wodę, i ponownie pozostawia do fermentacji. Następnie przeprowadza się destylację w celu uzyskania alkohole wina. Napój był nazywany „kraby” znacznie później. destylat etymologia sięga do języka arabskiego. „Arak” w tłumaczeniu oznacza „garnek”, co jest zrozumiałe dla każdego, kto kiedykolwiek widział w swoim życiu bimbru. Jeszcze brandy z winogron z Grecji jest bardzo różni się w smaku od włoskiej grappy, chociaż surowiec i technologia wytwarzania dwóch napojów o tym samym.

Jego Królewska Mość anyż

W świecie istnieją dwa rodzaje roślin, nie jest powiązany, ale przynosi owoce w tym samym zapachu. Anyż – to wiecznie zielony krzew, który rośnie w Azji Wschodniej. Jej owoce są podobne do brązowych gwiazd, a każdy promień jej ukrycia ziarna. Anyż, co jest powszechne w Europie – jest rośliną należącą do rodziny baldaszkowatych. Łączy dwa rodzaje aromatycznego olejku roślinnego anetol. To zasypany zawarte w anyżu i owoców anyżu i gwiazdy. Jednak Grecy nazywają swoją trawę, właściwości pachnące są zauważane w starożytności, glikanisosom, co oznacza „słodki anyż”. Ta przyprawa używana i inne narody. W Egipcie, na przykład, trawa była częścią maści do mumifikacji zmarłych. Grecki Anisette ma prototyp – „wino Hipokratesa” z Piliśmy go jako lekarstwo na wiele dolegliwości. Hipokrates pierwszy anyż prawdziwe wino.

grecki raki

Uważa się, że jest to obywatel turecki napój. Ale do liberalnych reform XIX wieku muzułmanie nie śmiał nawet myśleć o produkcji destylatów. To w Imperium Osmańskim, Grecy byli zaangażowani, co najmniej – ludzi z Bałkanów. Raki stał się popularny w Turcji dzięki Kemala Ataturka, który był bardzo lubi tego napoju. Anisette napój należy rozcieńczać. Zazwyczaj w mieszaninę jednego nowotworów części i dwóch lub trzech części mineralnych. Po rozcieńczeniu wodą roztwór natychmiast wybiela i staje się podobny do mleka. Jest to istotne, ponieważ olejek anyżowy wystaje z alkoholu i wytwarza się emulsja. To ze względu na kolor biały nieprzezroczysty napój tureckiej raki (ale naprawdę greckiego raki) ma poetycką nazwę „mleko lwa”. Siła tego napoju, od czterdziestu do pięćdziesięciu stopni. Nierozcieńczone w sanktuarium jest bardzo silny zapach anyżu i ostry palący smak.

Grecki Ouzo Vodka

Na pierwszy rzut oka wydaje się, że narodowy napój ouzo – te same nowotwory, tylko bardziej miękkie. Ale to nie jest przypadek. Technologia produkcji jest zupełnie inna. Winogronowe wódki ouzo w nie więcej niż trzydzieści procent. Ale to nie wszystko. Wysokiej jakości wódka greckie ouzo, z wyjątkiem anyżu zawiera cały szereg przypraw. To kolendra, cynamon, imbir, kardamon, anyż i koper. przyprawy aromatyczne w pierwszej podkreślał czystego alkoholu gronowego. Potem oddestylowuje się przez destylator miedzi, oddzielenie części przedniej i końcowe. Środkowa jest dalej oczyszczany i następnie rozcieńcza się wodą do miękkiego kamienia wapiennego twierdzy w trzydzieści siedem i pół stopnia. Etymologia nazwy tej bardzo starej wódki. W miejscowości Tirnavos w Tesalii, miejscowa ludność zajmowała się uprawą jedwabnych kokonów na eksport do Francji. Następnie ta część Grecji odbyła Włochy. Dlatego boxes kokony przed wysłaniem przez morze były oznaczone napisem uso w Marsiglia (It. „Zastosowanie w Marsylii”). Lokalnych rolników znaczenia tych słów nie wie, ale to zdanie jest dla nich najwyższy standard jakości. Więc kiedy odwiedzający ludzie pytali, jaki rodzaj wódki tak, oni odpowiedzieli – ouzo.

Tsipouro

Pierwsze wzmianki o tym destylatu można znaleźć w księgach klasztoru Athos koniec XVI wieku. Tsipuria wytwarzane przez destylację wytłoków z winogron. Po tym, dodaje się alkohole różnych przypraw – ząbki lub cynamonowy. Dalszy wzrost zawartości alkoholu napoju do temperatury 40-45 ° C. W Macedonii i Tesalii Tsipouro dodać anyż, a tam jest napój przypominający ouzo. Kreta ma krajowej wódki greckiej. Co ty tam nazwać napój? Rakomelo. Ale ta wódka nie ma śladu anyżu, tylko żylasty miód. Tsipouro pić nierozcieńczony w małych szklanek alkoholu. Napój jest dostarczany do przekąsek (suszonych pomidorów, ostre kiełbasy i sera), oraz do deserów (Halvah, orzechy, rodzynki).

kit

Znajoma słowo, prawda? Tłumaczone to oznacza „żuć, zgrzytając zębami.” A wszystko dlatego, że grecki lany podawać wódkę na korzeniach drzewa Chios. W przypadku alkoholi pochodzących z ciasta winogron, prowadzone są przez te surowców roślinnych, są wzbogacone żywic estrowych. Na lanego bardzo specyficznego smaku i zapachu. Pijecie wódkę starannie lodem. Gdy żywica zanurzone kostki rozpuszcza się w alkoholu, wystaje ze związku chemicznego, a napój staje się nieprzezroczysty biały jak mleko. W Grecji, istnieją dwa rodzaje lanego wódki i likieru.