538 Shares 2443 views

Choroba Whipple'a

Choroba Whipple'a jest diagnozowana przez biopsję jelita cienkiego. Choroba dotyka ludzi głównie z białej skóry w wieku od trzydziestu do sześćdziesięciu lat. Jest to rzadka choroba ogólnoustrojowa sprowokowany Tropheryma whippelii. Leczenie tej choroby polega na pobraniu trmetoprima sulfametoksazol przez co najmniej jeden rok.

Charakterystyczną uszkodzenie uważa się za śluzowej jelita cienkiego z choroby i objawy pojawiają się odpowiednio. Głównymi objawami choroby obejmują biegunkę i utratę wagi. Jednak Choroba Whipple'a wpływa na wiele innych narządów i tkanek (płuca, serce, mózg, jamę surowiczy, stawów, przewodu pokarmowego, oczu). Tle choroby, zapaleniu stawów, nastąpił niewielki głębokie defekty odporności komórkowej predysponujących do zwalczania zakażeń.

Pierwszym klinicznym objawem choroby charakteryzuje się rozwojem gorączki. Wielu pacjentów ma nawracające zapalenie tchawicy i oskrzeli. Wstępne stadia choroby charakteryzują się obecnością bólu migrujących w dużych, jak i małych stawów. Zwykle objawy zapalenia, wyrażone w ich nieobecności. Charakterystyczne jest intemittiruyuschy stawów, które w przeciwieństwie do reumatoidalne nie odkształca stawów.

Powyższe objawy kliniczne mogą wystąpić w ciągu trzech do ośmiu lat przed wystąpieniem głównych objawów.

Objawy zespołu wstrząsu towarzyszące choroby Whipple'a (ból brzucha, steatorrhea, anoreksja, itd) pojawiają się w dalszym przebiegu choroby w jej zaawansowanym stadium. Typowe jest przewlekła biegunka. Opróżnianie odbywa się od pięciu do dziesięciu razy dziennie jest bardzo obfite, wraz z wydaniem tłuszczu w dużych ilościach. Ponadto, w niektórych przypadkach, charakterystyczne mogą być ukryte lub obfite krwawienie w jelitach. Zjawiska te są zazwyczaj związane z zaburzeniami krzepnięcia, w wyniku hipoprotrombinemii. Warunek ten jest spowodowany przez defekt ssania witaminy K. Należy zauważyć, że biegunka jest uważany za częstym objawem, jednak nie jest to obowiązkowe.

Niektórzy pacjenci mają zaparcia, szczególnie we wczesnych stadiach choroby. Późniejsze etapy rozwoju klinicznej patologii towarzyszy pojawienie i diagnozowania ciężkich zaburzeń wchłaniania. Przy wykonywaniu szeregu innych badań wykazały zwiększoną pigmentację skóry, powiększenie węzłów chłonnych, niedokrwistość poliserozita, kaszel, przewlekła natura oznaki zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego oraz obrzęk obwodowy.

Na badanie pacjent odczuwa ból podczas badania palpacyjnego pępowinowej części, która zmniejsza po wypróżnieniu i gazów spalinowych.

Należy zauważyć, że ból w mesogaster mogą mieć różną intensywność. W niektórych przypadkach są one przejawiają się w postaci wzdęcia po posiłkach, czasem – w postaci kolki. W ciężkim nasilenia bólu i wzdęcia u pacjentów z podejrzeniem niedrożności (zamknięcia lub zwężenia prześwitu przewodu pokarmowego) dopuszczony do zabiegu.

Choroba Whipple'a może być zdiagnozowana u osób bez obecności objawów ze strony przewodu pokarmowego. Po wystąpieniu podejrzeniem choroby przeprowadza endoskopii górne strony przewodu pokarmowego, biopsja jelita cienkiego. W identyfikowaniu konkretnych zmian zdiagnozowana. Co do zasady, trwałe i znaczące zmiany odnoszą się do bliższej.

W przypadku braku terminowego i właściwego leczenia choroby rozwija się szybko i mogą być śmiertelne. Skuteczne rozważane różne antybiotyki (na tetracyklinę, chloramfenikol, trimetoprim-sulfametoksazol, ampicylina, cefalosporyny, penicyliny).