JSC "Odessa Portside roślin": historia, produkty, prywatyzacja

JSC „Odessa Portside roślin” – jeden z największych ukraińskich przedsiębiorstw chemicznych do produkcji mocznika i amoniaku. HMO prowadzi również przeładunek produktów innych przedsiębiorstw wody i szyny.

informacje historyczne

Budowa Odessa Portside Plant (IPF) około ujścia Grigoriev rozpoczęła się w 1974 roku. 4 latach, firma dała pierwsze produkty – ciekłego azotu. Wkrótce zdobył zespół amoniaku №1. Jednocześnie rozwój transportu i stację przeładunkową.

W 1979 roku główną siłą wprowadzone etapowo. Zgodnie z 2417 mil amoniaku „Togliatti – Odessa” zaczął płynąć produktów chemicznych do wysyłki do innych regionów ZSRR i za granicą. W latach 80-tych Odessa portu roślin produkcję suchego lodu, mocznik, ciekły dwutlenek węgla. Na początku lat 90 został oznaczony przez wprowadzenie systemów sterowania elektronicznego, technologii mikroprocesorowej, systemów komunikacyjnych. 1999, produkcji amoniaku został rozszerzony. W latach 2002-2004. zmodernizowany mocznik wiele produkcji.

Charakterystyka spółek

Odessa portu roślin wyspecjalizowana w syntezie mocznika, amoniaku (23% i 18% wszystkich ukraińskiego produkcji, odpowiednio). funkcja pomocnicza zakładu jest przeciążony substancji uwalnianych przez innych producentów. Usługi przeciążeniowe zapewnić dodatkowe źródło przychodów (około 5% przychodów ogółem). Oprócz amoniaku i mocznika? IPF wytwarza ciekły azot, dwutlenek węgla, ciekły tlen.

amoniak

Odessa Port roślin posiada dwie jednostki o pojemności początkowej rocznie 450 000 ton produktów. Proces technologiczny został opracowany przez Kellogg i jest wykonana przez francuską firmę Creusot-Loire. Surowiec służy gazu ziemnego. Po dokonaniu rekonstrukcji wzrosła do 1160000 m (łącznie).

produkcja mocznika

To odbywa się na podstawie dwóch jednostek przewidywanych pojemności 660 000 ton rocznie (330 000 t). Jednostki zostały zlecone w 1984 i 1985 roku. Proces technologiczny został opracowany przez Stamicarbon, projektu realizowanego przez HEPOS Czeskiej. Surowiec gazowy dwutlenek węgla i ciekłego amoniaku. W wyniku przebudowy i modernizacji rzeczywistej maksymalnej pojemności 942,000 ton rocznie.

przeładunek

Wydajność konstrukcja zacisku amoniaku 4 000 000 ton rocznie, o pojemności do 120 000 ton. Maksymalna dopuszczalna amoniak jednorazowego użytku do przechowywania w pamięci 81 000 ton. Amoniak jest dostarczane głównie w / d transportu lub amoniak.

Projektowany zdolność przenoszenia mocznika wynosi 3,6 mln ton rocznie. Całkowita objętość przechowywania. – 80000 m obchodzenia metanolu do 1 miliona ton pojemność magazynową – .. 36 000 T Metanol dostarczane przez ścieżki w / q.

eksport

Ze względu na swoje położenie i infrastruktury komunikacyjnej w transporcie składników chemicznych fabryki Odessa lewej burcie koncentruje się na eksporcie. Za granicą pochodzi około 90% produkcji. Główne kierunki eksportu: Turcji, Afryce, Ameryce Łacińskiej, Europie i Stanach Zjednoczonych.

technologia produkcji

Głównym surowcem dla biznesu azotu jest gaz ziemny. W rezultacie, gaz przetwarzania AO IPF wytwarza amoniaku. Część z nich zostanie wysłany do ammiakohranilische a następnie wdrożone. Inna część produkowanego amoniaku jest kierowany do produkcji mocznika. Dla mocznika i dwutlenek węgla (CO2), które otrzymuje się jako produkt uboczny w produkcji amoniaku.

Główne potencjalne źródła dostaw gazu ziemnego do SCR to:

• gaz ziemny produkowany na Ukrainie;
• Rosyjski gaz ziemny;
• Gaz, który pochodzi z Europejskiego obwodu odwrotnej.

W 2014 roku, oprócz gazu ziemnego dostarczanego przez przedsiębiorstwo państwowe „Naftogaz Ukrainy”, JSC SCR importowane jakiś gaz z Węgier i Słowacji na odwrotnej programu. Także część surowców w 2014 roku został dostarczony do zakładu przez prywatnych firm ukraińskich. Aby w pełni korzystać z jego produkcji energii wymaga około 1,3 mld m ³ gazu rocznie.

Odessa Port roślin cena prywatyzacja

Przez wiele lat pozostawał IPF Spółka akcyjna, z których 99,6% jest kontrolowana przez państwo. chemia Giant był „smaczny” atut dla dużych grup finansowych. W 2009 roku podjęto próby jej prywatyzacji pod prezydenta Juszczenki, ale zostały one udaremnione pod pretekstem pretendentów zmowy i zaniżenie rzeczywistych kosztów przedsiębiorstwa.

Druga próba prywatyzacji zaplanowano na 14 grudnia 2016 r. W lipcu 2014 roku Rada Ministrów Ukrainy ogłosiła zamiar wystawiony na sprzedaż IPF, wraz z innymi 164 obiektów. Fundusz Mienia Państwowego oczekuje się sprzedać akcje za 5,16 mld hrywien rośliny. Jednakże, z powodu rzekomych systemów korupcji ujawnił proces został zawieszony. Teraz Biuro Antykorupcyjne bada. Ze względu na produkcję prywatyzacja bałagan został tymczasowo zawieszony i wznowione na wiosnę 2017 roku. Teraz kwestia bankructwa.