System finansowy USA

Jedną z funkcji polityki gospodarczej państwa jest wspieranie stabilności finansowej kraju. Przed kryzysem w 2009 r. Ta funkcja w USA została przeprowadzona przez specjalne organy nadzoru finansowego, z których każdy miał własny wpływ w odrębnym państwie. Skonsolidowane i zintegrowane podejście do tej kwestii było głównym tematem planu finansowego reformy Obamy, który został ogłoszony latem 2009 roku. W 2010 r. Opracowano fundusze o znaczeniu finansowym, kontynuujące rozwój reform.

System finansowy Stanów Zjednoczonych jest uważany za dokładne odzwierciedlenie struktury i władzy państwa. Podobnie jak w wielu krajach rozwiniętych, składają się z budżetów różnych szczebli i podmiotów, które kontrolują część dochodów i wydatków.

Amerykański system finansowy powinien spełniać trzy podstawowe funkcje:

Pierwszy to aparat rządowy, sądy lub armia.

Następną funkcją jest redystrybucja dochodów między niektórymi grupami ludności lub terytoriów, a warunkiem wstępnym było to, że system finansowy Stanów Zjednoczonych. Ta funkcja korzystnie wpływa na zapewnienie komfortowej atmosfery społeczno-gospodarczej w kraju.

I, wreszcie, trzecia funkcja rozwijana w latach 30. XX wieku po kryzysie gospodarczym. Jego głównym celem jest wykorzystanie funduszy budŜetowych jako narzędzia pobudzania wzrostu gospodarki państwa i wspierania rozwoju sektora biznesowego. Nowoczesny system finansowy USA pokazuje, że w wydajnej gospodarce państwo powinno odgrywać rolę rzetelnego i naturalnego partnera, a nie siłę przeciwną do sektora biznesowego.

System amerykańskiego budżetu ma swoje własne cechy jakościowe. Więc zasada "federalizmu budżetowego" jest prześledzona. Innymi słowy, istnieje skuteczna interakcja trzech systemów państwowych – dochody, wydatki i relacje budżetowe.

System dochodów państwowych składa się z połączonych dochodów podatkowych i pozapaństwowych, które działają w kraju i będą w stanie zapewnić wydatki publiczne i konieczne jest uwzględnienie w ustawodawstwie metod gromadzenia dochodów i regulowania dochodów budżetowych. Krajowy system wydatków składa się z przygotowania projektu budżetu wraz z późniejszą zmianą w organach wykonawczych, dalszym zatwierdzeniem (przyjęciu) w Kongresie i obowiązkowej kontroli nad jego wykonaniem.

Powyższa zasada "federalizmu podatkowego" zakłada, że każdy poziom rządu posiada własne źródła dochodów, ale w razie konieczności istnieje możliwość przydziału z budżetu wyższego szczebla.

System budżetu Stanów Zjednoczonych jest nierozerwalnie związany z polityką fiskalną. WyraŜa to wyraz w opracowywaniu i podejmowaniu decyzji dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej z obowiązkowym powiązaniem z polityką budŜetową państwa. I vice versa – wszystkie działania budżetowe kraju są opracowywane przez specjalistów i realizowane w kierunku ogólnej strategii gospodarczej państwa.

System monetarny Stanów Zjednoczonych jest częścią systemu finansowego państwa i charakteryzuje się regulacją swojego banku centralnego w Ameryce i Ministerstwie Finansów.

W latach 70. XX w. Głównym zadaniem rezerwowego systemu federalnego było utrzymanie inflacji na niskim poziomie, co zapewniło stabilność obiegu monetarnego w kraju i umocnienie dolara w formie waluty rezerwowej.

Od 1981 r. Rząd zaczął ściśle regulować obieg pieniężny, ograniczając podaż pieniądza i zwiększając stopy procentowe. Dzięki tym działaniom stopa inflacji została obniżona, a dolar umocnił się dzięki aprecjacji w porównaniu z innymi walutami.