Etatyzm – jest … etatyzm: plusy i minusy

Słowo to pochodzi od francuskiego etatyzmu „Etat”, co oznacza „stan”. Etatyzm – jest koncepcja myślenia w polityce, która postrzega państwo jako najwyższych osiągnięć i celów rozwoju społecznego.

Określenie „etatyzm”

Historia termin pochodzi z końca 19 wieku we Francji. Jego ojciec jest uważany za francuskojęzyczny szwajcarski Numa Droz. Był to udany polityk i publicysta. W 1881 i 1887 pełnił funkcję Prezesa Związku Szwajcarskiego. Demokrata przyrody i zdeklarowanego przeciwnika socjalizmu, wezwał do wzmocnienia centralizacji Konfederacji Szwajcarskiej. Numa Droz zaczął używać terminu „etatyzm” tylko w stosunku do społeczeństwa, w którym państwie zasady są ważniejsze niż zasady własnej wolności i indywidualności.

W każdym kraju istnieją elementy systemu zwanego etatizm. Plusy i minusy tego zjawiska politycznego intensywnie badane w naszych czasach. Jednak nie wiele zobaczyć ten polityczny coś pozytywnego dla swojego kraju.

przedstawiciele

Podstawową ideą, pozytywne i negatywne aspekty etatyzmu testowane przez kilka stuleci. Zjawisko to jest uważany na całym świecie. Głównymi przedstawicielami etatyzmu są filozofowie, ekonomiści, politycy i historycy. Istnieje wiele rozpraw i artykułów na ten temat. O prymacie państwa pisanie nawet tych starożytnych filozofów w społeczeństwie, jak Arystoteles i Platon, ich pomysł był wspierany później we Włoszech – Niccolo Machiavelli, Hobbes, Anglia – Niemcy – Hegla.

Zasady etatyzmu

Główną zasadą jest to, że główną rolę państwa we wszystkich procesach. Obejmują one opracowanie polityczne, duchowe, ekonomiczne i legislacyjnych. Zadaniem aparatu rządowego – jest potrzeba stałego wpływu na każdej sferze życia publicznego. Na podstawie tej teorii, społeczeństwo nie jest po prostu umiejętność właśnie samorząd: rząd powinien „wspierać” swoich obywateli.

Inną podstawową zasadą etatyzmu jest, że państwo – to jest źródłem rozwoju. Oni nie mają prawa istnieć, prywatnych firm, mediów, każdy rodzaj działalności. Urządzenie rząd – monopolista w każdej sferze działalności.

Kolejna zasada nazywa interwencjonizm. Że nie ma nic innego, jak polityki interwencji państwa w życiu osób prywatnych. Głównym celem rządu uważa rewolucję zapobiegania, kontroli przemysłu, zarządzania i monitorowania masy wszystkich sferach życia jego mieszkańców.

Kolejną ważną zasadą etatyzmu – jest to polityka, która ma na celu potwierdzić Królestwa Bożego wszędzie. Nakładają one religia jest uniwersalna dla wszystkich, a dzięki temu istnieje „Churchification” stan. Według przekonanymi etatystów, Kościół powinien mieć wpływ na wszystkie sfery życia człowieka. Innymi słowy, to przydziela i prywatyzacja religii. Jednak taka polityka, o czym świadczy historia, nie jest skazany na sukces, to prowadzi do totalitaryzmu, który coraz bardziej przypomina bolszewizm i narodowy socjalizm (nazizm faszyzm).

Korzyści

Rozważyć zalety i wady etatyzmu. Jedną z głównych zalet jest to, że ludzie biorą udział w budowaniu silnej, niezależnej i cywilizowany kraj, który jest skutecznie przeprowadzając cywilizacyjną funkcję. Mieszkających na terytorium danego kraju, ludzie nie powinni się martwić o ich niepewności społecznej, dostępności miejsc pracy i niskim poziomem gospodarki. Mają pełne zaufanie do państwa, a potem z kolei daje im wiarę w przyszłość. Okazuje się prosty schemat: ludzie, aby oddać głos na swoją korzyść, a oni są zobowiązani do zapewnienia, że jego bezpieczeństwo ludzi i kadencji ubezpieczeń społecznych. Ale jak wiemy, żaden system działa idealnie, więc zwracamy się do odwrotnej stronie medalu.

minusy

Stan utrzymuje pozycję absolutnego swojej roli. A innymi słowy można powiedzieć, że etatyzm – jest stworzenie modelu „Boga na ziemi”. Jest to tak zwany nacjonalizacja wszystkich form życia ludzkiego. Nie sfera działalności, w których rząd nie wziąłby udziału. W rzeczywistości, etatyzm – kontroluje małych i średnich przedsiębiorstw, wszystkie struktury, sektor spożywczy, gałęzie życia społecznego. Jest pełna centralizacja zarządzania. etatyzm prawna obejmuje nałożenie ideałów i wartości. Destrukcja społeczeństwa obywatelskiego stwarza wysoki stopień biurokratycznego państwa policyjnego w postaci całkowitej etatyzmu.

Populacja zamieniany w jednej dużej masy obojętnych, które mogą być łatwo kontrolowane.

Etatyzm i Anarchizm

Niccolo Machiavelli i Georg Wilhelm Hegel są najczęściej cytowane teoretycy rozwijać idee etatyzmu. Uważali, że etatyzm – jest całkowitym przeciwieństwem anarchizmu. Ich zdaniem, skutecznym sposobem radzenia sobie z zamieszkami na ulicach, kradzieże, morderstwa i chaosu drugiej jest zwiększenie roli państwa.

Machiavelli starali się ożywić potłuczonego Włochy, doznał w czasie dewastacji i grabieży. Jego pozycja jest w pełni podzielane przez Hegla, który chciał władzy w Niemczech. Starał się zapewnić, że wszyscy Niemcy zjednoczyć i przekonać ich, że należą one do ich stanu i musi przestrzegać prawa.

I Machiavelli i Hegel uważał, że silna monopolistyczna władza państwa jest niezbędna do wolności ludzkości. Byli również przekonani, że ludzie powinni uczestniczyć w tworzeniu prawa i rozwiązywania ważnych spraw na szczeblu państwowym. Model ten został później otrzymał nazwę „stanu moralnego”. Wiele krajów zostały wykorzystane w naszych czasach.

przykłady etatizma

Historia pamięta wiele przykładów prób etatyzmu. Obejmuje to uprawnienia, takie jak Japonia, Chiny, USA, Azeybardzhan. Widoczne elementy czegoś takiego jak etatyzmu w Rosji też.

Jednak jednym z najbardziej uderzających przykładów na świecie był pierwszym prezydentem Turcji Mustafa Kemal Ataturk, (panował 1923-1938). Szukał „oderzhavit” wszystkich przedsiębiorstw i instytucji, które, jego zdaniem, miał najmniejszego zainteresowania państwa. Jego reformy i próbuje zmienić cały Zorganizujcie uprawnień pociągnęło za sobą pewne zmiany. Etatyzm w postaci „kemalizmu” ujęty w oficjalnej doktrynie rząd turecki, przyprowadził go do programu Partii Ludowej Republikańskiej (1931), a nawet zabezpieczone konstytucyjnego (w 1937 roku).

Aby zrozumieć więcej etatystycznego koncepcję, może odnosić się do literatury. Dzhorzh Oruell napisał nadzwyczaj realistyczny i wiarygodny nowatorski Dystopia, dedykowane przede wszystkim pomysł nacjonalizacji dookoła. Powieść nazywa się „1984”, a to ma ogromną popularnością na całym świecie. Akcja toczy się w fikcyjnym świecie, że urządzenie rząd trzyma wszystko pod kontrolą i nadzorem: ludzie wszędzie nakręcony. Nie ma miejsca nawet dla życia osobistego, a każdy sektor jest całkowicie pod wpływem partii. Ludzie nie mogą myśleć, przyjaciół i miłości. Wszelkie nielegalny akt jest surowo karane przez prawo, które różnią się i są uzupełniane codziennie. Po publikacji tej pracy świata odbyła oddech i obawiają się czeka na taki sam los.

Etatyzm w Rosji

etatyzm prawny rozprzestrzenia się na całym świecie w ciągu ostatnich kilku stuleci. I Rosja to zjawisko polityczne nie unika. Elementy koncepcji nieodłączne w każdym państwie.

Rosyjski etatyzm objawia się ze względu na kontrole udziałów w spółkach stalowych, ropy i gazu, a także kontrolowania małych i średnich przedsiębiorstw. W rzeczywistości, rząd tworzy monopol największych firm, które są głównymi podatnicy w tym samym kraju. Z tego powodu, przepisy odnoszące się do tych sektorów ciągle się zmienia nie jest na korzyść zwykłych ludzi.

Jednak, niestety, arbitralność podatku – nie jest jedynym objawem etatyzmu w Rosji. Państwo interweniuje także w małych firmach, nawet taki, który zapewnia niski zysk czystości, porządku, dostęp do żywności lub usług w małych miasteczkach. Te prawa są stale się zmienia, a czasem stają się nie do zniesienia dla biznesu. Tak więc wydaje się, że rząd Urządzenie zużywa małe przedsiębiorstwa prywatne.

etatyzm dzisiaj

Dziś zachodni politolodzy doszli do wspólnego konsensusu. Są przekonani, że ideologia etatyzmu w wynikach praktyk w kapitalizmu państwowego, militaryzacja gospodarki i prowadzi do wyścigu zbrojeń (było to w szczególności, a reżim komunistyczny).

Z tego i wielu innych powodów, ludzie na całym świecie na rzecz demokracji i wolności myśli. Są one coraz częściej chcą współistnieć pokojowo z maszynerią rządową oraz do współpracy na korzystnych warunkach. Ale w pełni zgodne z i być pod pełną władzę i kontrolę w państwie, nie chce każdemu obywatelowi.