Osoba podlegająca opodatkowaniu podlega opodatkowaniu. Jego status zależy od zasady pobytu (stałego pobytu), w ramach której wszyscy podatnicy dzielą się na osoby, które są rezydentami i nierezydentami kraju. Przyznanie zleceniodawcy do jednej z wymienionych kategorii określa jego status podatkowy i odpowiadające mu obowiązki (pełna lub częściowa odpowiedzialność), jak również inne różnice w opodatkowaniu (procedura składania funduszy, deklarowanie przychodów itp.)
Zasady ustalania rezydencji są różne dla osób fizycznych i prawnych.
Osobą podatkową jest osoba, która mieszka w Federacji Rosyjskiej. Dotyczy to zarówno cudzoziemców, jak i bezpaństwowców, którzy faktycznie przebywają na swoim terytorium nie mniej niż 183 dni w ciągu roku (może to być jeden lub kilka okresów).
Status zamieszkania w Federacji Rosyjskiej jest ustalany corocznie. Zdarzają się przypadki, kiedy tylko jego kryterium jest jedynie kryterium czasowego pobytu w kraju. Następnie wykorzystywane są dodatkowe znaki, takie jak lokalizacja stałego domu, powiązania osobiste i gospodarcze, obywatelstwo itp. W wyniku zastosowania tych kryteriów, ustalonych przez ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej i porozumień międzynarodowych, państwo jest określone, gdzie mieszka osoba bardziej. Następnie organy podatkowe i finansowe wprowadziły je do rejestru jako rezydent ich kraju.
Podmiot prawny jako rezydent podatkowy jest określany na podstawie testów, takich jak test włączenia (w zależności od kraju, w którym ma siedzibę), adres prawny, lokalizacja centralnej kontroli i zarządzania, miejsce obecnego zarządzania spółką, cel działalności gospodarczej.
Podatnicy podatkowi muszą dokonywać płatności w budżecie kraju, do którego się odnoszą, zgodnie z określonym przez ustawodawstwo (ND) ustawodawstwem. Dla każdej osoby (indywidualnej) kwestia ta jest zasadnicza, ponieważ on zależy od niego, jaki podatek powinien być wypłacony – 13% (dla rezydenta) lub 30% (dla nierezydenta), ponieważ różnica w wysokości jest znaczna.
Określenie statusu obywatelstwa nie ma znaczenia. Bierze to pod uwagę okres 12 miesięcy, który może rozpocząć się w jednym roku kalendarzowym, kończyć się drugim. Okres 183 dni oblicza się przez dodanie dni kalendarzowych (w tym dnia przyjazdu i wyjazdu z RF) w ciągu 12 kolejnych miesięcy. Określenie ostatecznego statusu podatnika może nastąpić dopiero po upływie roku kalendarzowego.
Status indywidualnego "podatnika rezydenta" ma swoje cechy charakterystyczne. Ci, którzy nie płacą im podatku dochodowego od osób fizycznych tylko od dochodów, które otrzymali tylko z rosyjskich źródeł. Określenie ich statusu jest dokonywane ponownie w każdej dacie płatności. Zwrot nadpłaconych kwot podatku dochodowego od osób fizycznych (jeśli takie istnieją) może nastąpić dopiero po upływie okresu (rok kalendarzowy) i tylko za pośrednictwem organów podatkowych (kontrola). Ta kategoria płatników nie podlega przepisom dotyczącym odliczeń standardowych, majątkowych i społecznych.
Określenie "rezydenta podatkowego" roku uległo pewnym zmianom od roku 2007. Jeśli wcześniej mieszkaniec Federacji Rosyjskiej uznano za osobę, która ma co najmniej 183 dni w roku kalendarzowym, obecnie są one uznawane tylko przez osoby, które miały ten okres przez 12 kolejnych miesięcy. Dokonano takich zmian w celu zamknięcia "dziury" w prawodawstwie, ponieważ praktycznie wszystkie osoby z 1 stycznia każdego kolejnego roku utraciły status rezydenta
Możesz potwierdzić status rezydenta za pomocą jakiegokolwiek dokumentu poświadczającego fakt przebywania na terytorium Federacji Rosyjskiej przez ponad 183 dni. Mogą to być dokumenty (paszport) z oznaczeniem przy wjeździe na terytorium Federacji Rosyjskiej, bilety, wizy ze znakami, dokumenty rejestracyjne w miejscu zamieszkania.
Latest posts
Jak zrobić trellises dla powojników
ogrodnictwo