Głównym etapem w rozwoju człowieka jako jednostki, lub co jest adolescencja

Mówiąc suchy język nauki, nie jest łatwo odpowiedzieć na pytanie, który jest dojrzewania. Jest to wiek od dzieciństwa i dorastania osoby. Ale życie czasami jest bardzo trudno narysować jasną linię w miejscu, kiedy nadszedł czas, aby zakończyć lalki i samochody i rozpoczyna samodzielne życie dorosłe. Być może mama i tata w tym wieku nigdy nie nadejdzie.

Jak puścić dziecko?

Aktualne nawyki i sposoby edukacji takiej, która jest uważane za normalne, jeśli dziecko żyje w rodzinie, nawet podczas treningu w instytucie, choć kilka lat temu, nastolatki zostały wysłane do szkół rzeczywiście dzieci w wieku 11-12 lat. W carskiej Rosji, a pochodzi termin „Boy”, która dotyczyła głównie chłopców, opiekę własnej rodziny jako praktykant do różnych rzemieślników, księży, szlachty.

Ale ulubione synami i córkami rodziców są chętni, aby pokazać swoją niezależność, autonomię, wykazać wszystkie swoje zachowanie, czyli dojrzewania. Trudności w wieku przejściowym – to konieczność, że chcesz żyć i pokonać każdą osobę. W tym wieku, są kardynalne zmiany w psychologii i fizjologii. A czasem wczoraj dziecko jest bardzo trudno zrealizować niezależnie i zrozumieć wszystkie te transformacje.

Zgodnie z którymi granica wieku mieści się w okresie dojrzewania?

Co jest dojrzewanie, współcześni dość trudne do zrozumienia. W dwudziestym pierwszym wieku, mówią „młodzieży” lub zachodnim stylu – „nastolatek”. Tłumaczenie z języka angielskiego dosłownie może być postrzegana jako w wieku od 13 do 19 lat (nastolatek – osoba w wieku, w tym okresie ramowej, wiek – wiek). Termin ten zakorzeniła i jest powszechnie stosowany w literaturze naukowej, jak iw życiu codziennym. On dosadnie charakteryzuje dojrzewania, wiek, związane z nimi. Ale w tym samym czasie, Western psychologowie odsunął się od jasnej klasyfikacji i wyrównanie wszystkich dzieci z tego samego pędzla. Okres po dzieciństwa, ktoś może się rozpocząć w wieku 11 lat i zakończył w wieku 19 lat, ale ktoś zacznie rosnąć bliżej 13-14 lat, a sam wiek niewygodne nie może trwać dłużej niż 15-16 lat. Wszystko szczególnie indywidualnie. Poza tym, dziewczyny, te procesy odbywają się przed i trochę lżejsze niż chłopców.

Trudności w wieku przejściowego

Psychikę dziewcząt jest bardziej stabilna, są mniej prawdopodobne, aby dać w buntowniczym nastroju, być może ze względu na komunikację z matką, która naprawdę zagłębić się w ich problemach i doświadczeniach. Chłopcy zaczynają odczuwać zmiany w organizmie, uświadomić sobie, że się starzeje, ale zależność od woli krewnych pras i zdezorientowany. Wszystko to może prowadzić do izolacji, alienacji, konfliktów zarówno w domu jak iw szkole, na ulicy.

W ogóle, konflikty bezpośrednio dać do zrozumienia, że okres dojrzewania jest, ujawnić wszystkie swoje problemy, niedoskonałości systemów kształcenia, poziom trwałości nastoletniego psychikę. Aby uniknąć problemów w rodzinie, która rzadko zawodzi w tym okresie. Rodzice trudne do zrealizowania, że ulubionym dziecko przestaje być dzieckiem, konieczne jest, aby nauczyć się słuchać, aby zmniejszyć poziom kontroli i stopniowo puścić. Rola pełnego i wiarygodnego menedżera – jest to błąd, który nieuchronnie doprowadzi do kłótni i nieporozumień między najbliższymi.

Funkcje komunikacji młodzieży z rówieśnikami, nauczycielami, rodzicami

Również różnice dorastania od dzieciństwa jest rodzina i szkoła można prześledzić bardzo wyraźnie, wśród rówieśników, przyjaciół i wrogów. Jest to wiek, osobowość i perfekcjonizm, który jest nieodłącznym elementem idealizacji i polaryzacji w myśleniu. Jeśli dzieci biorą wszystko dosłownie w ich nastolatków rozpocząć pierwsze próby popełnienia i logiczne umiejętności rozumowania. Nastolatki próbują wygrać miejsce pod słońcem, występują pierwsze kroki w celu skonsolidowania swój status w społeczeństwie, walka o przywództwo, autorytet.

To zmienia się wraz z nadejściem okresu dojrzewania, i spojrzeć na szkoły i nauczycieli. Podczas gdy wcześniej nauczycielem a jego słowa nie zostały zakwestionowane, teraz zaczyna wyzwaniem broniąc swoją osobistą opinię.

W okresie dojrzewania rodzice muszą płacić dużo uwagi swojemu dziecku nauczyć się nie tylko go słuchać, ale także słuchać, konsultować. Głuchota do poglądów młodego wzrostu może prowadzić do nieodwracalnych skutków, które będą miały wpływ na całe przyszłe życie zarówno dziecka i jego rodziny.