Film „Skyscraper”: opinie widzów

Dramat „Skyscraper” to najnowsza powieść Jamesa Grahama Ballarda, wybitny brytyjski pisarz późnych latach XX wieku. Wcześniej pisarz powieści nakręcono Stivenom Spilbergom – „Imperium Słońca”, a David Cronenberg – „Miasto gniewu” Następnie projekt od kilku dziesięcioleci, została zablokowana. Nawet raz ustawione jako „niewymienne”, co nie przeszkodziło wszystkim znany producent Jeremy Thomas być opętany z nimi, i dołożyć wszelkich starań, aby wznowić filmowania.

streszczenie

Reżyseria Benom Uitli filmu „Wieżowiec” sprzężenie zwrotne otrzymane głównie wsparcie, pomimo faktu, że jest to strzał w stylu niezrównoważonej aparatu i historii zagmatwane, skoki w czasie i bezlitosny. Obraz ma MPAA R ocenę, mimo wszystko zboczenie umysłowe, szokujące sceny przemocy przebrany atmosferę kulturalną, hojnie pełen cytatów filmowych i muzycznych.

fountainhead

Książka o tej samej nazwie, oryginalne źródło uzupełnia kolekcję pisarza, umownie określane jako trylogia katastrof miejskich. Trzy powieść fabuła zupełnie niepowiązane, ale zjednoczeni wspólnym tematem i motywacji bohaterów do działania: wypadek samochodowy, upadek (fizycznym i metafizycznym), przymusowej izolacji, ostatecznie przekształcony dobrowolną, imadła, seks, narkotyki, NTP i urbanizacji – ich zgubny wpływ na jednostkę.

Taśma usunął utalentowany brytyjski reżyser Ben Uitli, znany widzom serialu „Doctor Who” i tragikomedia „One! Dwa! Trzy! Die!”. „Skyscraper” przeglądy filmu jest niejednorodny, to jest możliwe, więc jego ocena według IMDb dość niska – 5,80. Dyrektor, zgodnie z recenzentów, absolutyzuje nieodłączne w każdym systemie stosunków społeczeństwa, a tym samym detronizacji do poziomu absurdu codziennych zdarzeń: podział na kasty, więzi rodzinnych, uczuć religijnych.

Samozniszczenie brytyjskiej drodze

Alegorycznie przedstawiając istotę zła systemu wspólnotowego, metaforycznie mówiąc o moralności, autor taśmie dokładnie odzwierciedla życie „70, z tendencją do psychodelicznych odcieni kolorów odpowiednich do okresu czasu hitów muzycznych, prostota formy i sylwetki, modne ubrania – prostokątne koszule, spalony spodnie, kurtki w klatce. Film „Skyscraper” krytycy porównaniu z serią fotografii sztuki w stylu lat 70-tych. z wesołych kątami. Dyrektor sposób uznany za podobny do stylu Stenli Kubrika i Fransua Tryuffo, kochankowie strzelać Dystopia.

historia

Opis filmu „Wieżowiec” nie powinni czytać opinie przed oglądania, tak aby zachować intrygę i pozwalają widzowi tworzyć własne wrażenie obrazu.

Wydarzenia rozwijają się w 1975 roku. Główny bohater, doktor Robert Lang (Tom Hiddleston), przenosi się do wieżowca, którego mieszkańcy są modelem społeczeństwa przyszłości. Prawie wszystkie z nich mają obsesję na punkcie swojej osobowości, są sybaritic styl życia, ale pozorny dobrobyt jest ukryty masa nierozwiązanych problemów. Tzw bohema (pseudo-elita), mieszkańcy górnych penthousy, prowadzony przez architekta królewskiego obiektów Anthony (Dzheremi Ayrons) ma pod dostatkiem wszystkich zalet cywilizacji. Jednocześnie proletariatu, którzy osiedlili się na niższych piętrach, górna treści jałmużnę. Sąsiad bohatera Richard Uaylder (Luke Evans) zamierza usunąć kołowrotek o być napotkane nierówności społecznych w budynku. Taka sytuacja nie może trwać w nieskończoność w niskiej kasty pojawia się lider, wyczerpany rezerwy cierpliwości i rozpocząć mikro-rewolucje, które pod wpływem siły, aby zniszczyć utworzony Królewski idyllę. Jak można zauważyć, film „Skyscraper” opinii przez przypadek nazywany projekcję współczesnego społeczeństwa.

antyutopia Wheatley

Wszystkie opinie i recenzje filmu „Wieżowiec” wskazują, aktualność i pilność ustawienia. Obraz jest pełen żrących i dokładnych metafory, aluzje do dzisiejszego porządku światowego. Jeden służy przeglądarka jest dostępna, podczas gdy inni – celowo przebraniu. Więc widz będzie musiał aktywować aktywności intelektualnej, tak aby nie uronić ani jednego odniesienia i ważne dla fabuły obrazu. W związku z tym, że film „Skyscraper” opinie widzów czasami oskarżonych o sprycie, dezorientacja, ze swej definicji obrazu przerostu pełen ukrytych znaczeń. Kolejny dobry projekt Whitley problemem jest scenariusz, który został pracował dramatopisarzy Emi Dzhamp i Jana. D. Ballard. Pisarze nadmiernie wypchane wydarzenia wstążka i znaków bez podkreślając apoteozę (łatwo przewidywalne kulminacyjnym katharsis).

negatywne opinie

Film „Skyscraper” negatywne sprzężenie zwrotne rozbite na drobne kawałki. Poszczególne sędziowie oskarżają twórców filmu jest to, że są one zbyt dokładne kopania, w wyniku pozostawiając pustą dziurę, gdzie miał być powiązany fabuły. Piękny profesjonalny operator przejścia gry Tom Hiddleston – tylko jedna połowa taśmy i jej drugi składnik, projekcja Freuda teoria instynktów dotyczących społeczeństwa układu cross-klasa powoduje wiele nieporozumień i skarg ze strony krytyków, jak i zwykłych widzów. Sceptyczne eksperci wskazują, że stworzenie Whitley zamiast położony pomiędzy definicjami „ekscytujące” i „smart” został uwięziony między „dobre” i „śmieszne”. W rezultacie, zamiast ostrosotsialnoy psychologiczny wyjściowy obraz okazał się po prostu dobry film z sprytnego Bena Uitli. Nawiasem mówiąc, praca operatora Lori Rouz, Projektowanie i montaż Emi Dzhamp pod czujną kontrolą Bena Uitli wykonane negatywne myślących recenzentów na paralele z projektów Kubricka i pokazał grę Hiddleston poproszony, aby porównać swój charakter z postaci z „American Psycho” przez Bret Easton Ellis.

odlewania żeliwa

Produkując jego dyrektor projektu Ben Uitli przyciąga śmietankę brytyjskich aktorów. Rola głównych bohaterów wykonać Tom Hiddleston, Dzheremi Ayrons i Luke Evans. Aktorzy, który zagrał niedawno tylko w hollywoodzkich hitów, w końcu dostał szansę, aby pokazać swój talent w satyrę społeczną, reinkarnacji w sprzecznym charakterze. Szczególnie istotna była zmiana wizerunku dla Evansa i Hiddleston, które są znane szerokiej publiczności do roli Draculi i Loki. Film „Skyscraper” Opinie mieszkańców zalecanych do oglądania jeśli tylko ze względu na zmianę roli wykonawców. Evans i Irons stawienia się przed oglądania publiczności w roli antagonisty, zajmując różne poziomy hierarchii społecznej, choć mieszka w wieżowcu. Hero Irons, architekt-projektant wieżowców, mieszka w luksusowym apartamencie, o charakterze Evans – na parterze w skromnym mieszkaniu.

To nie jest bez grzechu

Mimo doskonałych partii trzech wyżej wymienionych podmiotów, a także zaskakująco organiczny w sposób postać nowa dziewczyna Sienna Miller i Lang niepowtarzalny Elisabeth Moss, film „Skyscraper” opinii zarzucić braku pozytywnego charakteru. Nie są one w priori filmowej. Bohaterowie wyróżniać się jasne plamy na tle orgii wizualnych na ekranie, ale sytuacja nie jest zapisywany. Żaden znak nie zachęca widza współczuć czy empatii. Wszyscy za jednego – dumnymi nosicielami groteskowy nieestetyczne. Nie ma wyjątków, a narrator, Robert Lang, barwione grzechy duszy. Chociaż microcontext historie Whitley pojęcia „grzechu” jest dość względne.

Klasyczna przypowieść

Niestety, odblaskowe bohaterów vtoroplanovyh znikną fabułę, a próba autora utożsamiać kapitalistyczny sposób życia z degradacją społeczeństwa stracił wszystkie gałęzie wydruku. Dlatego najbardziej naiwny publiczność postrzega epizody kulminacyjne nie taśma w podziw i zdumienie w zachwycie iz wielką ulgą, że wszystko jest już skończona. Kinogurmany pozycjonowania film jak kastracja moralnie inteligentnego inscenizacji, które są bardzo brakuje kalibrowanego skrypt. Ben Uitli, tworząc kinomodel nowoczesnego społeczeństwa, pokazał, jak to jest krucha i dąży do samozniszczenia.

Właściwie podobne zdjęcia na temat wielkiego tłumu, a pomysł nie jest nowy, ale w „drapacze chmur” to ujawniło ciemny czar rozpaczy. W tym przypadku, twórcy nie narzucają ani żadnej szczególnej moralności, ani jego stosunek do tematu. Dlatego reżyser celowo pozostawia otwarte zakończenie, można interpretować na dwa sposoby: jako wrak i zbawienia.