Rosyjsko-turecka wojna 1877-1878 (zestawione): przyczyny, najważniejsze wydarzenia, wyniki

Wiele współczesnych są przekonani, że w przeszłości, historycy zwracał uwagę na takie zdarzenia jak wojny rosyjsko-tureckiej w 1877-1878. Krótko, ale maksymalna dostępna omówić ten epizod w historii Rosji. W końcu, jak każdy wojnie, w każdym razie, zostawić historię śledzenia stanu.

Spróbuj zrozumieć to wydarzenie, jako rosyjsko-tureckiej wojny 1877-1878g., Krótko, ale najbardziej oczywiste. Przede wszystkim dla zwykłych czytelników.

Rosyjsko-turecka wojna 1877-1878 (krótko)

Głównymi przeciwnikami w konflikcie zbrojnym były rosyjski i Imperium Osmańskie.

W wielu ważnych wydarzeń miało miejsce w jego trakcie. Rosyjsko-turecka wojna 1877-1878 (krótko opisana w tym artykule) pozostawił ślad w historii niemal wszystkich krajach uczestniczących.

Na bocznych (Porty dopuszczalnych historii nazwą Imperium Osmańskiego) były abchaskie, Dagestan i czeczeńscy rebelianci, jak również polski legion.

Rosja z kolei wspierany Bałkany.

Przyczyny wojny rosyjsko-tureckiej

Przede wszystkim, mamy wyjaśnienie głównych przyczyn wojny rosyjsko-tureckiej w 1877-1878 (krótko).

Główną przyczyną wojny był znaczny wzrost świadomości narodowej w niektórych krajach bałkańskich.

Ten rodzaj nastroju publicznego wiązały się z powstaniem kwietnia w Bułgarii. Okrucieństwo i bezwzględność, który został stłumiony przez bułgarskiego buntu doprowadził niektórych krajów europejskich (zwłaszcza Cesarstwa Rosyjskiego), aby pokazać innym chrześcijanom, którzy są na terytorium Turcji, współczucia.

Innym powodem wybuchu działań wojennych był serbski porażka w wojnie serbsko-czarnogórski-tureckiej, i udało konferencja konstantynopolitańska.

Przebieg wojny

Ponadto, proponuję rozważyć przebieg rosyjsko-tureckiej wojny 1877-1878 (krótko).

24 kwietnia 1877 cesarstwo rosyjskie oficjalnie wypowiedziała wojnę Porte. Po abp Paul Kiszyniowie paradzie w modlitwie cesarz przeczytać manifest Aleksandra II, który mówił o początku operacji wojskowych przeciwko Imperium Osmańskiego.

Aby uniknąć interwencji państw europejskich, wojna konieczne było przeprowadzenie „fast” – w jednej firmie.

W maju tego samego roku armia Cesarstwa Rosyjskiego zostały wprowadzone na terytorium państwa rumuńskiego.

wojska rumuńskie, z kolei, zaczął brać czynny udział w konflikcie po stronie Rosji i jej sojuszników, zaledwie trzy miesiące po tym wydarzeniu.

W sprawie organizacji i przygotowania armii rosyjskiej znacząco wpłynęły reformy wojskowej przeprowadzonej w czasie cesarza Aleksandra II.

Struktura rosyjskiej armii składała się z około 700 tysięcy osób. Podczas Imperium Osmańskiego jest sens rzędu 281 tysięcy osób. Pomimo znacznej przewagi liczbowej rosyjski, znaczna przewaga Turków była właścicielem i wyposażyć armię w nowoczesną broń.

Warto zauważyć, że Imperium rosyjskiego miał zamiar spędzić resztę wojny w ziemi. Fakt, że Morze Czarne było całkowicie pod kontrolą Turków i Rosji wolno było budować statki w morzu tylko w 1871 roku. To naturalne, że w tak krótkim czasie nie można było podnieść się silną flotę.

Ten konflikt zbrojny przeprowadzono w dwóch kierunkach: w azjatyckiej i europejskiej.

European Theatre of War

Jak już wspomniano powyżej, z początkiem wojny, wojska rosyjskie zostały wprowadzone w Rumunii. Zrobiono to, aby wyeliminować floty Dunaju Imperium Osmańskiego, który kontrolowany przeprawy przez Dunaj.

Turecki rzeka flotylla była w stanie przeciwdziałać działania żeglarzy wroga i wkrótce Dniepru został wzmocniony przez wojska rosyjskie. Był to pierwszy znaczący krok w kierunku Konstantynopola.

Kolejnym krokiem naprzód wojska rosyjskie było oblężenie Pleven, która rozpoczęła się 20 lipca 1877.

Pomimo faktu, że Turcy byli w stanie krótko zatrzymać wojska rosyjskie i zyskać na czasie w celu wzmocnienia Istambuł i Edirne, zmienić bieg wojny, nie mogli. Z powodu nieudolnych działań dowództwa wojskowego Imperium Osmańskiego, Pleven 10 grudnia poddał.

Po tym wydarzeniu, istniejąca armia rosyjska, która liczyła w tym czasie około 314 tysięcy żołnierzy, gotowe do ponownego podjęcia ofensywy.

Jednocześnie przed Porte wznawia działania wojenne Serbii.

23 grudnia 1877 nalot Bałkanów sprawia rosyjski oddział, który jest w tej chwili pod dowództwem General Gurko Romeyko-through, które zostało zajęte przez Sofia.

27-28 grudnia nastąpiła walka na Sheinovo, w której wzięli udział wojsk południowej grupy. Wynik tej walki było okrążenie i zniszczenie 30 tysięcy armii tureckiej.

8 stycznia siły Imperium Rosyjskiego bez oporu jest jednym z kluczowych punktów armii tureckiej została podjęta – miasto Edirne.

Azjatycki teatr wojny

Do głównych zadań azjatyckiej kierunku wojny były bezpieczeństwo własnych granic, a chęć przełamania kierownictwo rosyjskiego imperium, Turcy koncentrują się wyłącznie na europejskim teatrze wojny.

Powstanie spółki jest uważany za rasy Abchaskiej rewolty, która miała miejsce w maju 1877 roku.

W tym samym czasie wojska rosyjskie opuściły miasto Sukhum. Dostałem go z powrotem dopiero w sierpniu.

Podczas akcji w Zakaukazia wojsk rosyjskich zdobyli wiele cytadele, zamki i garnizony: Bayazit, Ardahan, etc.

W drugiej połowie lata 1877 działania wojenne zostały tymczasowo „zamrożona” z tego powodu, że obie strony czekają na posiłki.

Od września rosyjska zaczęła trzymać się taktyki oblężniczej. Tak więc, na przykład, autorstwa mieście Kars, co otworzyło drogę do wygranej Erzurum. Ale jego uścisk nie odbędzie się z powodu zawarcia traktatu pokojowego San Stefano.

Określenia tego rozejmu, oprócz Austrii i Anglii, byli niezadowoleni z Serbii i Rumunii. Wierzono, że ich udział w wojnie nie została doceniona w jego prawdziwej wartości. To były narodziny nowego początku – Berlin – Kongres.

Wyniki wojny rosyjsko-tureckiej

Ostatnim etapem podsumować rosyjsko-tureckiej wojny 1877-1878 (krótko).

Rozszerzyli granice Imperium Rosyjskiego: bardziej szczegółowo, w ramach nowo wprowadzonego Besarabii, który zaginął podczas wojny krymskiej.

W zamian za pomoc Imperium Osmańskiego bronić się od rosyjskiego Kaukazu, Anglia umieszcza swoje oddziały na wyspie Cypr w Morzu Śródziemnym.

Rosyjsko-turecka wojna 1877-1878. (Krótko omówione przez nas w tym artykule) odegrał ważną rolę w stosunkach międzynarodowych.

To doprowadziło do stopniowego odejścia od konfrontacji pomiędzy Imperium Rosyjskim i Wielkiej Brytanii na podstawie tego, że kraj ten zaczął skupiać się bardziej na swoich własnych interesów (np Rosja była zainteresowana Morza Czarnego, a Anglia – Egipt).

Historycy i rosyjsko-turecka wojna 1877-1878. Krótko mówiąc, w ogóle scharakteryzować imprezę

Pomimo faktu, że wojna ta nie jest uważana za szczególnie ważne wydarzenie w historii państwa rosyjskiego, był zaangażowany w badania znacznej liczby historyków. Do najbardziej znanych badaczy, których wkład został oznaczony jako najważniejsze są LI Rovnyakova, OV Orlik, FT Konstantinov, PE Lwów, etc.

Zostały one badane uczestniczących biografie dowódców i przywódców wojskowych, istotnych zdarzeń, podsumował wojny rosyjsko-tureckiej w 1877-1878, krótko opisane w przedstawionych publikacjach. Oczywiście, to wszystko nie jest przekazywana na marne.

ekonomista AP Pogrebinsky wierzyli, że rosyjsko-tureckiej wojny z 1877-1878, krótko i szybko zakończyć zwycięstwo rosyjskiego imperium i jego sojuszników, to miało ogromny wpływ przede wszystkim na gospodarce. Ważną rolę w tym odegrał przystąpienia Besarabii.

Według radzieckiego polityka Nikolai Belyaev, konflikt wojskowy był nieuczciwy, drapieżny charakter nośnika. To stwierdzenie, według autora, rzeczywista i stosunku do imperium rosyjskiego, a w stosunku do portu.

Można również powiedzieć, że rosyjsko-turecka wojna 1877-1878, krótko opisane w tym artykule, przede wszystkim pokazał sukces reform wojskowych Aleksandra II, zarówno organizacyjnie i technicznie.