Obłomow i Stolz: Porównanie obrazów

W fikcji autorzy często stosują metodę antytezy. On jest kontrastowe postacie jako nosicieli pewnych idei i filozofii życia. Najczęściej, pisarzem lub poetą stanowi zatem swój własny światopogląd, subtelnie sugerując czytelnikowi na ich sympatii w stosunku do tej czy innej postaci.

Antagoniści i bohaterowie

Nowoczesne pisarzy często stosować się do ogólnie przyjętej formie, przy czym każdy pozytywny bohater (bohaterka) jest lustrzanym odbiciem negatywna wobec antagonisty. Uproszczenie to sprawia, że praca dostępna dla zrozumienia ogólnego czytelnika, ale schematyzację posiada znaczną wadę: całkowicie złe lub miły pod każdym względem, ludzie w życiu są bardzo rzadkie, a jeśli przyjrzeć się dokładnie, to nigdy nie będzie. Dużo trudniejsze, a zatem bardziej interesujący jest przypadek w nowej I. A. Goncharova. Porównaj Obłomowa i Stolz w pierwszych prowadzi wzrok jednoznacznego odrzucenia niepotrzebnych kontemplacyjnego lenistwa, ale ujawnienie obrazów coraz częściej zmusza czytelnika do myślenia na temat losów i osobistych cech tych dwóch znaków. I okazuje się, że rzeczy nie są tak proste.

Stolz jako przedstawiciel stopniowego kapitalizmu

Jak rozumieć przez nazwę, Andryusha Shtolts urodził się w rodzinie zrusyfikowanych Niemców. Wskazując na to, Iwan Aleksandrowicz Goncharov wyraża obiegowej (wspólne postrzeganie, nawiasem mówiąc, do dziś), że rola mediów, technicznych, filozoficznych i innych postęp w naszym kraju odtwarzane przez cudzoziemców oraz z Europy.

Wcześniej w rosyjskich Niemców nazywa wszystkim, niezależnie od narodowości, z zachodnich gości. Ale jasne jest, że przodkowie Andrew pochodziła z ziem niemieckich. Jego matka prawie nic nie wiadomo, poza tym, że była rosyjska szlachcianka. Od dzieciństwa, życie jest różne dla chłopców. Obłomow i Stolz kształcić inaczej. Ojciec-niemiecki ma tendencję do wzrostu przyzwoitą zmianę. Syn chce być taki jak on. Jest to normalne pragnienie niemal wszystkich ojców, nic dziwnego tam. Uczył, że sukces osiąga się prace. Jest to ważna zasada życia (wiadomo, nawiasem mówiąc, nie tylko Niemcy) Siły być surowy i wymagający. Ojciec kocha nie tylko syna, on nauczył go wszystkiego, co wie i zna siebie. Jest to godne pochwały, rodzic może służyć jako uniwersalny przykład, ale chodzi o to, że są rzeczy, które nie są napisane podręczniki do zrozumienia. A teraz istnieją dwie antypody, Obłomow i Stolz. Porównanie aktywny niemiecki i rosyjski leniwy – ulubiony temat do żartów, a w obu krajach. Chcemy być ironiczny o własnej głupoty, aw Niemczech z przyjemnością podkreślić pozytywne cechy charakteru narodowego.

Obłomow

Porównaj Stolz i Obłomow nie jest celem, jeśli nie brać pod uwagę specyfikę kształcenia dzieci dwóch chłopców. Jeśli Andriusha ojciec trzymał ją i nauczył wszystkiego, co można, a następnie Ilya, z drugiej strony, spędził wczesne lata w błogiego relaksu. Już sam ten fakt jest poważnym ciosem dla szczególnej teorii efektywności niemieckiego, jako naszych cenionych „Zachodu” w każdym wieku. Możliwe jest, że charakter genetyczny i zyskały przewagę, ale jest wysokie prawdopodobieństwo, że po otrzymaniu takiego wykształcenia, a Andrew byłby podniesiony quitter. Pragnienie aktywności są generowane w warunkach trudnej sytuacji, jest znana każdemu psychologa. Dlatego mądry pedagog nawet w bezchmurnym dzieciństwa tworzy „szkolenie” sytuacji konfliktowych w celu stworzenia silnego charakteru przedstawicieli młodszego pokolenia. Jeśli wszystko jest w porządku, a następnie starać się niczego i będzie zanikać. Niemniej jednak, Ilja Iljicz Obłomow też mają dobre cechy charakteru. On jest miły i mądry po swojemu, obca mu próżność i duma, że ma bardzo jasne rozumienie ich miejsce w życiu, jaką jest prawo samoocena.

przyjaźń

Istnieje wiele dziwnych rzeczy w naszym życiu. Ilustrację tego pomysłu w powieści Gonczarowa może służyć jako przyjaźni Stolz i Obłomowa. Przeciwieństwa się przyciągają w zjawiskach fizycznych, a w tych okolicznościach. Każdy z bohaterów narracji szuka w jego towarzysz czegoś brakuje do niego. Niejawnie Ile Ilichu coś chciałbym być jak Andriej Iwanowicz, choć nie we wszystkich. Stolz i bardzo romantyczny sentymentalizm (nawiasem mówiąc, jeden z niemieckich cech narodowych) jego towarzysz. Realista, obawiając marzenie i myśleć jak linii prostej, aw szczególności, często nie mają wystarczająco dużo wyobraźni, aby osiągnąć prawdziwy sukces. Co więcej, sukces w biznesie, osiągnięcia wysokiego statusu społecznego, osoba ta znajdzie się na myśl, że szczęście nigdy nie odnaleziono. Ale to gdzie sens życiu każdego z nich. Czy Obłomow jest szczęśliwy? Porównaj Stolz i Obłomow sugeruje, że każdy z bohaterów ma duże problemy życia, które same w sobie są czasami nawet nie myśleć.

zachowanie algorytmy

Człowiek wie, kiedy ma poważne problemy. Zupełnie inaczej reagują na zmiany okoliczności życia Obłomowa i Stolz. Porównanie zachowania obyczajów dwóch towarzyszy, aby ocenić stopień ojcowskiej opieki przedstawioną przez niemiecką Ivan (Johann?) Do syna podczas jego wychowania. W okresie dojrzewania młody człowiek otrzymał wiele przydatnej wiedzy o świecie. Jednak, pomimo ich systematyczne, stanowiły one raczej zestaw opcji do działania, wybranych z arsenału, jak gospodyni znajdzie klucz do tego grona. W wieku opisywanych wydarzeń, być może, takie podejście jest uzasadnione się, jak Stolz był w stanie stać się biznesmenem i odnieść sukces. Ponadto zainteresowanie i charakter relacji, które zostały połączone Obłomowa i Stolz. Ich przyjaźń od dzieciństwa było oparte na uznaniu prymatu Andrzeja.

W odniesieniu do Obłomowa, zachowanie algorytmu została zmniejszona, aby zminimalizować lęk i niepokój. Nie chciał się uczyć, ale nie chcą się czegoś nauczyć. Będąc człowiekiem wykształconym, wątpił przydatność wiedzy uzyskanej przez nich, wierząc, że go do czegoś w jego stylu życia.

Kobiety i bohaterowie

Leżąc na kanapie, trudno jest odnieść sukces z pań. Oświadczenie to może być trudno wątpić, ale los miał szansę i Ile Ilichu, którego ulubionym zajęciem było właśnie ten zawód. Olga Ilinskaya, młody i piękny, mimo wielu absurdów zachowania Obłomowa (lub być może ze względu na nich, kto rozumie kobiecą duszę?) Zakochałem się w nieszczęsnego bohatera. Młody czarodziej jak i Andriej Iwanowicz, który na początku nie przywiązywał żadnej wagi do tej rywalizacji, ale wyczuwając jego rzeczywistość, był w stanie przechylić szalę na swoją korzyść. Porównaj Obłomowa i Stolz w kontekście ludzkiej przyzwoitości nie na korzyść tego ostatniego, ale w miłości, jak na wojnie wszystkie środki są dobre. Tak przynajmniej mówią Europejczycy, zwłaszcza Francuzi. Niezdecydowanie Ivana Ilicha jak zwykle pracował przeciwko niemu. Obłomow znaleźć szczęście z inną kobietą, prawdopodobnie w większym stopniu, to za stosowne, Agafia Pshenitsyn, choć nie tak jasne jak Olga, ale spokojny i opiekuńczy.

Różnice i podobieństwa

Istnieje silna opinia, że AI w obliczu Obłomowa Goncharov potępia haniebne markę lenistwo, bezwładności i bezwładności rosyjskiej szlachty. Jeśli pójdziemy tym tokiem rozumowania, to obraz Stolz ucieleśnia postępowych dążeń powstającym kapitału krajowego (w końcu, w końcu, to mimo nazwy niemieckie, rosyjskie człowiek był zbyt). Wydaje się jednak, że Potters chciał powiedzieć jej coś więcej powieść, i udało mu się. Nie takie przeciwieństwa były Obłomowa i Stolz. Charakterystyka tego Iley Ilichom „świeckiej rozrywki” bardzo korozyjne i etykiet. Nie chciał siedzieć przy stole karty, rozmowy o niczym, zainteresowanych, że niż cokolwiek. On jest nachylona do kontemplacyjnej postawy wobec świata i nie głupi. Podobieństwo Obłomowa i Stolz jest pragnienie zarówno do snu. Tylko sen w pierwszym z nich bardzo konkretne, fizyczne, a drugi – moralny. Jednocześnie, Ilja Iljicz świadomi ich szkodliwości imadle, mówi o tym swojemu przyjacielowi, uznając swoją bezsilność w walce z lenistwa. Andrey na samokrytyki nie może.

Obłomow gdzie się udać?

A co najbardziej różni Obłomow i Stolz? Porównanie wydaje się oczywiste. One zawsze kłamie, a drugi w ciągłym ruchu. Obłomow nie chce nawet słyszeć o roszczeniami wierzycieli, chce napisać jakiś plan na odbudowę swoich osiedli, mieszczących się w spadku, ale za każdym razem, kiedy zasnął, a nie zaczynać tej lekcji. Stolz jest ciągle w drodze, głównie za granicą. Nazywa się to samo, a drugi, z nadzieją, że atmosfera dalekich krajach obudzą w życiowej aktywności. Ilja Iljicz nie spieszy się iść gdzieś, był w swoim rodzinnym kraju dobrze, zwłaszcza w czasie, kiedy w moim życiu osobistym, które zaczyna się zmieniać. Nawiasem mówiąc, dwaj przyjaciele nie są młodzi, oni trzydziestu (na przykład, „starzec” Karenina Tołstoja było mniej niż 50 lat). Może prawo nie chcą denerwować Obłomow na starość …

Kto jest bardziej przydatna?

Jeśli weźmiemy pod uwagę tę powieść jako dzieło koncepcyjne Goncharova, to naprawdę może być zredukowana do opozycji takiego rzutowania jako Obłomowa i Stolz. Porównując je z punktu widzenia ekonomii politycznej ujawniają wyraźną przewagę składnika czynnego ponad przygód i obserwatora życia. One cały czas w pracach, robi dobrą imitację „żółtego człowieka”, wstawanie o szóstej i tempo siebie higieniczne gimnastyki. Drugi leży bezwładnie omawia filozoficzne problemy, nie martwiąc się o przyszłość. Użyteczne dla społeczeństwa Stolz. Ale wszystko może stać się taki jak on? I jest to konieczne?

na wolności

I ponownie przeczytać nieśmiertelnej powieści I. A. Goncharova i oceniając je z punktu widzenia mody w niektórych segmentach nowoczesnym społeczeństwie idei liberalnych, może dojść do paradoksalnego wniosku, że Obłomow jest raczej wyrazem „wolnej wartości”. „Zachodu” Stolz i szanował ich „żółte ludzie” działać na rzecz wzmocnienia gospodarki tego kraju, ale Obłomow mieszka sama, nie przeszkadzając nikomu, nie chcąc dbać o dobra zbiorowego. Dobrze, że nie urodził się wojownikiem, co można zrobić … Nie podoba mi się, kiedy jego tormoshat, nawet jeśli odbywa się z motywów przyjaźń. Jest to kwestia wolności osobistej, a każdy żyje tak, jak chce.

Zmarł młodo, sądząc po tekście powieści, zanim ich czterdziestych urodzin. On zniszczony I. I. Oblomova oczywiście niezdrowy styl życia, świadomie wybraną przez niego po zerwaniu z Olgą. Jest to także osobisty wybór, choć po ludzku go żal.