Trocki Lew Dawidowicz: biografia, cytaty

W dniu 21 sierpnia tego roku oznaczony 75 lat od dnia, w którym Leon Trocki został zamordowany. Biografia słynnego rewolucjonisty jest dobrze znana. Ale to ma wpływ na następujące okoliczności: stał się wrogiem, a nie tylko dla tych, którzy są słusznie uważane za kontrrewolucjonistów – wrogów październikowej rewolucji 1917 roku, ale również dla tych, którzy są z nim przygotowuje i wdraża. Jednak nigdy nie stał się anty-komunistą, i nie podlega zmianom rewolucyjnych ideałów (przynajmniej początkowo). Co jest powodem takiego gwałtownego zerwania z jego zwolenników, co ostatecznie doprowadziło do jego śmierci? Spróbujmy razem znaleźć odpowiedź na to pytanie. Na początek przedstawiamy życiorys.

Lew Trocki: Krótka biografia

Krótko opisać jest to dość trudne, ale nadal próbować. Urodzony Lew Bronstein (Trocki) w dniu 7 listopada (uderzająca zbieżność dat, dobrze, jak nie wierzę w astrologię?) 1879 w rodzinie bogatego ziemianina Żyda (albo raczej, leasingobiorca) na Ukrainie, w małej wsi, która jest teraz w regionie Kirovograd ,

Badanie rozpoczęło się w Odessie, w wieku 9 lat (należy pamiętać, że nasz bohater opuścił dom jako dziecko i nigdy przez długi czas nie wróci do niego), kontynuował ją w 1895-1897. w Mikołajowie, najpierw w prawdziwej szkole, a następnie na Uniwersytecie Noworosyjsk, ale wkrótce przerwał szkolenie i pogrążyła się w pracy rewolucyjnej.

Teraz osiemnaście lat – pierwszy podziemny krąg z dziewiętnastu – pierwsze aresztowania. Dwa lata w różnych więzieniach na aresztowanie, pierwszego małżeństwa z tak samo, jak stwierdził Aleksandroy Sokolovskoy bezpośrednio w Butyrskaya (głosowanie humanizm władze rosyjskie!), To odnośnik w prowincji Irkuck z żoną i bratem-in (humanizm jest nadal w akcja). Tutaj Trotskiy Lev nie tracić czasu na próżno – on i A. Sokołow urodziła dwie córki, on zajmuje się dziennikarstwem, drukowane gazety w Irkucku, kilka artykułów skupiania granicą.

Poniżej znajduje się oszałamiająca podróż i uciec ze sfałszowanych dokumentów imię Trockiego (według zeznań Lva Davidovicha, to nazwa jednego z funkcjonariuszy w więzieniu Odessa, a jego nazwisko pojawiło się zbiegiem tak melodyjny, że zaproponowano jej za złożenie fałszywego paszportu) do Londynu.

Tam nasz bohater prowadzony na samym początku drugiej partii Kongresu (1902), na którym nie był słynny podział na bolszewików i mienszewików. Tutaj poznał Lenina, który wychwalał talent literacki Trockiego i próbował wprowadzić go w redakcji gazety „Iskra”.

Przed pierwszej rosyjskiej rewolucji Trocki Lew zabrał niestabilną pozycję polityczną, oscylując między bolszewików i mienszewików. Okres ten jest drugim z jego małżeństwa z Nataley Sedovoy, stwierdza on, nie rozwiodła się z pierwszą żoną. To małżeństwo było bardzo długo, i N. Sedova było z nim aż do śmierci.

1905 – w okresie niezwykle szybkiego wzrostu politycznego naszego bohatera. Przybywając w bulgotanie po krwawej niedzieli Petersburgu Lew Dawidowicz zorganizował Petersburg Radzieckiego i został pierwszym zastępcą jego przewodniczący, GS Nosar (alias kryształ – prawnik, ukraiński, rodem z Połtawy, który został zastrzelony w 1918 roku na osobiste polecenie Trockiego), a po jego aresztowania, oraz przewodniczący. Następnie, pod koniec roku – aresztowania, w 1906 – Sądu, o których mowa w regionie polarnym (teren obecnego Salechardu) zawsze.

Ale Trotskiy Lev nie byłby sobą, gdyby pozwolono pogrzebać się żywcem w tundrze. Na drodze do linku robi brawurową ucieczkę i sam sposób przez pół Rosji za granicą.

Następnie przez długi okres emigracji aż do roku 1917. W tym czasie Lew Dawidowicz zaczyna się i rzuca wiele projektów politycznych, publikuje liczne gazety, wszelkiego rodzaju sposoby próbuje zdobyć przyczółek w ruchu rewolucyjnego jako jeden z jej organizatorów. Nie bierze bok ani Lenin, ani mieńszewicy cały czas waha się między nimi, manewrowanie, starając się pogodzić zwaśnionych skrzydła socjaldemokracji. On desperacko stara się zająć pozycję lidera w rosyjskim ruchu rewolucyjnym. Ale mu się nie udało, aw 1917 roku znalazł się na marginesie życia politycznego, co prowadzi do myśli Trockiego opuścić Europę i spróbować szczęścia w Ameryce.

Tu dostał bardzo ciekawe wprowadzenie w różnych środowiskach, w tym finansowych, co pozwoliło mu przyjechać do Rosji po rewolucji lutowej, w maju 1917 roku, oczywiście nie z pustymi kieszeniami. Były Przewodnictwo Piotrogrodzkiej zapewniła mu miejsce w nowej reinkarnacji instytucji oraz możliwości finansowe, aby skłonić liderów nowej Rady, która pod przywództwem Trockiego wejścia w walce o władzę z Rządu Tymczasowego.

W końcu (we wrześniu 1917), przyłączył się do bolszewików i był drugą osobą w partii leninowskiej. Lenin, Lew Trocki, Stalin, Zinowiew, Kamieniew, Sokolnikov i Bubnov – czyli pierwszych siedmiu członków Politbiura, która została założona w 1917 roku w celu zarządzania rewolucji bolszewickiej. W tym samym czasie był 20 września 1917 i był przewodniczącym Piotrogrodzkiej. Praktycznie wszystkie praktycznej pracy nad organizacją rewolucji październikowej i jego ochronie w pierwszych tygodniach władzy radzieckiej – prace Lva Trotskogo.

W latach 1917-1918. służył rewolucji, najpierw jako Komisarza Ludowego Spraw Zagranicznych, a następnie jako założyciela i dowódcy Armii Czerwonej na stanowisku Komisarza Ludowego Spraw Wojskowych i morskiej. Trotskiy Lev był kluczową postacią w zwycięstwie bolszewików w rosyjskiej wojny domowej (1918/23 gg.). Był także członkiem tej samej (1919-1926 gg.) Biura Politycznego partii bolszewickiej.

Po klęsce Lewej Opozycji, która doprowadziła do nierównej walki z powstaniem Iosifa Stalina i jego polityki w 1920 roku, którego celem jest rosnącej roli biurokracji w ZSRR, Trocki został odsunięty od władzy (październik 1927), wydalony z Partii Komunistycznej (listopad 1927 ) i wydalony ze Związku Radzieckiego (luty 1929).

Jako szef Czwartej Międzynarodówki, Trocki, na emigracji kontynuował oprzeć stalinowską biurokrację w Związku Radzieckim. Na rozkaz Stalina, został zabity w Meksyku w sierpniu 1940 roku, Ramon Mercader, sowiecki agent pochodzenia hiszpańskiego.

idee Trockiego stanowić podstawę trockizmu, głównym kierunkiem myśli marksistowskiej, która w przeciwieństwie do teorii stalinizmu. Był jednym z niewielu radzieckich polityków, którzy nie są rehabilitowanych pod rządami Nikity Hruscheva w 1960 roku, czy podczas „Gorbaczowa” pierestrojki. Pod koniec 1980, a jego książki zostały dopuszczone do publikacji w ZSRR.

Tylko w poradzieckiej Rosji został zrehabilitowany i Lew Trocki. Jego biografia została zbadana i napisany przez wielu znanych historyków, w tym na przykład, Dmitrij Volkogonov. Nie będziemy opowiadać w szczegółach, i analizować tylko kilka wybranych stron.

Początki tworzenia postaci w dzieciństwie (1879/95 okresie dwuletnim).

Aby zrozumieć genezę powstawania osobowości naszego bohatera, trzeba przyjrzeć się bliżej w którym Leon Trocki urodził. To był ukraiński outback, łąka powierzchnia użytków rolnych, który jest taki sam i nadal. A co zrobił Bronstein żydowska rodzina: ojciec, David L., który pochodzi z Połtawy, matka, Anna, z Odessy, ich dzieci (1850-1910 Dwuletni okres) (1847/22 gg.).? Tak samo jak z drugiej mieszczańskiej rodzinie w tych miejscach – zarobione kapitału brutalnego wyzysku chłopów ukraińskich. W chwili narodzin naszego bohatera jego analfabetów (sprawdź sam ten fakt!) Ojciec żyje w rzeczywistości, otoczona obcymi na jego obywatelstwo i mentalności ludzi, którzy już posiadanych osiedla kilkaset akrów ziemi i młyn parowy. To odgięte dziesiątki robotników.

Czy wszystko to przypomina coś czytelnik życia plantatorów, Burów w Afryce Południowej, gdzie tylko zamiast czarnych Hotentotów smagłych Ukraińców? Tu, w tej atmosferze i tworzą charakter małego Levy Bronshteyna. Brak przyjaciół, rówieśników lub gry Reckless chłopięce i figle, jeden nudny burżuazyjne domu i patrzeć na szczycie ukraińskich robotników. Jest od korzeni jego dzieciństwa rosnącego poczucia wyższości nad innymi, co jest podstawową cechą Trockiego.

I być dla niego godnym asystent ojca, ale, na szczęście, jego matka jest trochę wykształcona kobieta (z Odessy po wszystkim), czas czuł, że jej syn był w stanie więcej niż dość prosty eksploatacji chłopską pracy i twierdził, że został on wysłany studiować w Odessie (mieszkam w domu krewnych). Poniżej można zobaczyć, jak dziecko było Leon Trocki (pokazano zdjęcie).

bohater zaczyna wykazywać osobowość (1888/95 dwuletni).

W Odessie, nasz bohater został zapisany w szkole technicznej na kwotę, która jest przeznaczona dla dzieci żydowskich. Odessa była wtedy ruchliwy kosmopolityczne miasto portowe, bardzo różni się od typowych rosyjskich i ukraińskich miast czasie. Filmy seryjne Sergeya Kolosova „Split” (zalecamy, aby obejrzeć go wszystkim zainteresowanym w historii rewolucji rosyjskiej), jest scena, w której Lenin w 1902 roku w Londynie spotyka uciekł z pierwszego wygnania Trockiego i interesuje się wrażenie, że to uczynił stolicę Wielkiej Brytanii. Mówi, że więcej wrażeń niż produkowane Odessa po przeniesieniu go z wiejskiego zaścianka, to jest po prostu niemożliwe, aby przeżyć.

Leo dowiaduje się drobne, wszystkie lata z rzędu stając się pierwszym studentem na kursie. W pamiętnikach współczesnych, pojawia się on niezwykle ambitnego człowieka, dążenie do wyższości wokół odróżnia go od innych uczniów. Przez dorosłości Leo zamienia się atrakcyjne młody mężczyzna, który w obecności zamożnych rodziców wszystkie drzwi w swoim życiu powinien być otwarty. Jak Lew Trocki żył (zdjęcie z niego w okresie studiów znajduje się poniżej)?

pierwsza miłość

Trocki zamierza studiować na Uniwersytecie Noworosyjsk. W tym celu został on przeniesiony do Mikołajowie, gdzie ukończył ostatni kurs szkoły średniej. Miał 17 lat, a on nawet nie myślał o jakiejkolwiek działalności rewolucyjnej. Ale, niestety, właściciel mieszkania synowie byli socjaliści, one są ściągane uczeń szkoły w swoim okręgu, który omawia różne literatury rewolucyjnej – z populisty marksistowskiej. Wśród członków koła to było i A. Sokolovskaya, niedawno ukończył kursy położniczego w Odessie. Jak Trocki ponad sześć lat, ona dokonała niezatarte wrażenie na nim. Chcąc popisać wiedzą do obiektu swojej pasji, Leo intensywnie zaangażowana w badaniu rewolucyjne teorie. Odegrała trick na nim: począwszy od czasu, był nigdy pozbyć tego zawodu.

działalność rewolucyjna i uwięzienie (1896-1900 Dwuletni okres).

Wydaje się, że młody ambitny człowiek nagle uświadomiłem sobie – bo to samo, bardzo rzeczą, którą można poświęcić swoje życie, które może przynieść upragniony zaszczyt. Wraz z Sokolovskaya Trocki pogrążony w pracy rewolucyjnej, drukowanie ulotek, prowadzi agitację Demokratycznej społecznego wśród pracowników stoczni Nikolaew organizowany Związku „South rosyjscy robotnicy.

W styczniu 1898 roku, ponad 200 członków Unii, w tym Trockiego, zostali aresztowani. Spędził następne dwa lata w więzieniu w oczekiwaniu na proces – pierwszy w Mikołajowie, następnie w Chersoniu, Odessie, a następnie w Moskwie. Butyrki , zetknął się z innymi rewolucjonistami. Tam po raz pierwszy usłyszał o Leninie i przeczytać jego książkę „Rozwój kapitalizmu w Rosji”, stopniowo staje się prawdziwym marksistą. Dwa miesiące po jego uwięzienia (1-3 marca 1898), pierwszy z nowo powstałego Kongresu Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji (SDPRR). Od Trocki określał się jako członek.

pierwsze małżeństwo

Aleksandra Sokolovskaya (1872-1938 gg.) Na chwilę przed wysłaniem do emigracji został zatrzymany w tym samym więzieniu Butyrskaya w Moskwie, gdzie był w tym czasie i Trockiego. Pisał jej romantyczny list, prosząc o wyrażenie zgody na rękę. Znamienne, jej rodzice i administracja więzienna wspierał żarliwego kochanka, ale para była zdecydowanie przeciwna Bronstein – widocznie czuł, że będą musieli podnieść swoje dzieci jako niewiarygodne (w codziennym sensie) rodziców. W przeciwieństwie do swego ojca i matki, Trocki nadal żeni Sokolov. Ceremonia ślubna odbyła kapłana żydowskiego.

Pierwszy syberyjski wygnanie (1900-1902 Dwuletni).

W 1900 roku został skazany na cztery lata wygnania w irkucki Syberii. Ze względu na małżeństwo, Trocki i jego żona mogą osiedlić się w jednym miejscu. W związku z tym parę został zesłany do miejscowości Ust-Kut. Tutaj mieli dwie córki: (. 1901/33 GG) i Nina (Zinaida. 1902/28 GG).

Jednak, aby zachować jak aktywny charakter, jak Lew Dawidowicz, obok niego Sokolov nie powiodło się. Zdobył pewną sławę z powodu napisane w artykułach referencyjnych i dręczony pragnieniem działania, Trocki daje jego żona wie, że nie może pozostać z dala od ośrodków życia politycznego. Sokolovskaya potulnie zgadza. W lecie 1902 roku Leo pracuje z Syberii – pierwszy na ukryte pod wagon siana do Irkucka, a następnie z kutej paszportem na nazwisko Lva Trotskogo koleją do granic imperium rosyjskiego. Alexander później uciekł z Syberii z jej córki.

Leon Trocki i Lenin

Po ucieczce z Syberii, przeniósł się do Londynu, aby dołączyć Plechanowowi, Vladimir Lenin, Martow i innych redaktorów gazety Lenina „Iskra”. Pod pseudonimem „Pen” Trocki wkrótce stał się jednym z jego czołowych autorów.

Pod koniec 1902 roku, Trocki spotkał Nataley Ivanovnoy Sedovoy, który wkrótce stał się jego towarzyszem, a od 1903 roku aż do śmierci – jego żona. Mieli 2 dzieci: (GG). 1906/38 Lva Šedová i Sergei Sedov (21 marca 1908 – 29 października 1937), oba synowie zmarli przed rodzicami.

W tym samym czasie, po okresie represji tajnej policji i wewnętrznego zamieszania, który nastąpił pierwszy Kongres SDPRR w 1898 roku „iskra” był w stanie zwołać zjazd 2nd w Londynie w sierpniu 1903 roku. Trocki i inni Iskra-IST wziął w nim udział.

Delegaci Kongresu zostali podzieleni na dwie grupy. Lenin i jego bolszewicy wezwał do małej, ale bardzo zorganizowanej imprezie, a Martow i jego zwolennicy-mienszewików staraliśmy się stworzyć większe i mniej zdyscyplinowaną organizację. Podejścia te odzwierciedlają różnice swoich celów. Jeśli Lenin chciał stworzyć partię zawodowych rewolucjonistów do podziemnej walki przeciw autokracji, następnie Martow chciał partię typu Europejskiego z oka do metod parlamentarnych w walce z rządem carskim.

Jednocześnie najbliżsi współpracownicy Lenina zaprezentowali niespodziankę. Trocki i większość edytorów „Sparks” był wspierany przez Martowa i mienszewików podczas Plechanow – Lenina i bolszewików. Dla Lenina zdrada Trockiego był silny i niespodziewany cios za co nazwał ostatni Judasza i najwyraźniej nigdy nie wybaczył.

Podczas dwuletniego latach 1903-1904. wielu członków frakcji zostały przeniesione na drugą stronę. Zatem Plechanow szybko rozstał się z bolszewikami. Trocki pozostawił mieńszewików we wrześniu 1904 roku i aż nazywa siebie „non-frakcyjnych socjaldemokrata” aż do 1917 roku, starając się pogodzić różne grupy w partii, w związku z czym udział w wielu starciach z Lenina i innych prominentnych członków SDPRR.

Jak osobiście Lenina Lwa Trockiego leczyć? Cytaty z jego korespondencji z mienszewików Czcheidze dość jasno scharakteryzować ich związek. Tak więc, w marcu 1913 roku, pisał: „Lenin … profesjonalnym wyzyskiwaczem wszelkiego zacofania w ruchu robotniczym rosyjskich … Cały budynek leninizm jest obecnie zbudowana na kłamstwach i fałszowania i niedźwiedzie trujących rozpocząć swój własny rozkład …”

Później, podczas walki o władzę, będzie pamiętał wszystkie jego wahania w zakresie ogólnego przebiegu partii, sporządzonej przez Lenina. Poniżej można zobaczyć co było Trotskiy Lew Dawidowicz (zdjęcie przez Lenina).

Revolution (1905)

Więc wszystko, co wiemy o osobowości naszego bohatera jest nadal niezbyt pochlebne opisuje. Jego niewątpliwym talentem literackim i dziennikarskim wyrównane bolesną ambicji, pozerstwa, samolubny (pamiętaj A. Sokołowskiego w lewo na Syberii z dwoma małymi córkami). Jednak podczas pierwszej rewolucji rosyjskiej Trocki nagle objawia się w nowy sposób – jako bardzo odważny człowiek, wybitny mówca, w stanie zapalić mas jako genialnego organizatora. Przybywając w maju 1905 w kipiącym rewolucyjnego Petersburga, od razu rzuca się w wir rzeczy, staje się aktywnym członkiem Piotrogrodzkiej napisał dziesiątki artykułów, ulotek, stoi przed energii rewolucyjnej zelektryfikowanych tłum z płomiennych przemówień. Po chwili był wiceprzewodniczącym Rady, aktywnie uczestniczy w przygotowaniu strajku generalnego politycznego października. Po pojawieniu się manifestu cara z dnia 17 października, który dał ludziom praw politycznych, zdecydowanie sprzeciwiają się, wzywając do kontynuowania rewolucji.

Kiedy żandarmi aresztowali Hrustaleva-Nosara Landau stoi na swoim miejscu, przygotowanie oddziałów walczącej pracowników, siła uderzenia przyszłości zbrojnego powstania przeciw autokracji. Ale na początku grudnia 1905 roku rząd zdecydował się rozproszyć Radę i aresztowanie jego zastępców. Absolutnie niesamowita historia ma miejsce podczas zatrzymania, gdy policjanci wpadli do Piotrogrodzkiej sali sądowej, a przewodniczący Trocki siłą swej woli i perswazji pakować się je na chwilę przed drzwiami, dzięki czemu publiczność przygotować: zniszczyć niektóre niebezpieczne do ich dokumentów, aby pozbyć się broni. Ale aresztowanie miało miejsca, a Trocki już po raz drugi w rosyjskim więzieniu, tym razem w St. Petersburg „Crosses”.

Drugi ucieczki z Syberii

Biografia Lva Davidovicha Trotskogo przepełnione żywych wydarzeń. Ale naszym zadaniem nie jest do szczegółowej prezentacji. Ograniczymy się do kilku jasnych epizodów, które jest najbardziej wyraźnie zamanifestować charakter naszego bohatera. Obejmują one historię, związaną z drugim odniesienie Trockiego na Syberii.

Tym razem, po roku pozbawienia wolności (choć w całkiem przyzwoitych warunkach, w tym dostęp do jakiejkolwiek literatury i prasy) Lew Dawidowicz został skazany na wieczne wygnanie w Arktyce, w dzielnicy Obdorsk (obecnie Salechardu). Przed wyjazdem, on przekazany do woli pożegnalny list ze słowami: „Wyjeżdżamy z głęboką wiarą w szybkim zwycięstwem ludzi nad jego dawnych wrogów. Niech żyje proletariat! Niech żyje socjalizm międzynarodowy! "

Jest rzeczą oczywistą, że nie był przygotowany na rok siedzieć w tundrze arktycznej w jakimś nędznym obudowy i oczekują zbawienia rewolucję. Ponadto, jaką rewolucja mogła mówić, jeśli nie uczestniczą w niej sam?

Dlatego jedynym wyjściem dla niego była natychmiastowa ucieczka. Kiedy konwój więźniów przybył Birch (znany w Rosji miejsce wygnania, gdzie spędził resztę swojego życia, były Książęca Wysokość Książę Aleksander Menshikov), który aż do północy, Trocki udawał atak ostrej rwy kulszowej. Upewnił się, że pozostało parę żandarmów w Berezovo do odzyskania. Oszukał ich czujność, biegnie z miasta i dotrzeć do najbliższej osady Chanty. Jest kilka niewiarygodny sposób wynajmuje i renifery na zaśnieżonym tundrze (akcja toczy się w styczniu 1907), prawie tysiąc kilometrów jedzie do Uralu, w towarzystwie przewodnika-Hunt. I dotarcie do europejskiej części Rosji, Trocki łatwo przecina go (nie zapominajcie, że 1907 to rok, jak to jest, że rząd wiązany na szyi, „krawaty Stołypina”) i jest w Finlandii, gdzie przeniósł się do Europy.

Jest bezpiecznie zakończone dla niego, że tak powiem, przygodę, choć zagrożenia, na które narażone on sam, był niezwykle wysoki. Może on łatwo przebić nożem lub ogłuszenie i rzucać w śniegu o zamrożeniu, upragniony przez pozostałą część pieniędzy, która była z nim. I to byłoby morderstwo Lva Trotskogo nie w 1940 roku, ale trzy dekady wcześniej. To by się nie stało gdyby nie wspaniały początek w latach rewolucji, ani wszystkiego, co następuje. Jednak historia i los Lew Dawidowicz postanowił inaczej – na szczęście dla niego, ale biada, cierpienie Rosji, a jego kraj, nie mniej.

Ostatni akt dramatu życia

W sierpniu 1940 roku, świat rozeszła się wiadomość, że Leon Trocki zamordowany w Meksyku, gdzie mieszkał przez ostatnie lata swojego życia. Czy było to wydarzenie skali światowej? Jest wątpliwe. Przez prawie rok, gdyż został pokonany przez Polskę i dwa miesiące minęły od upadku Francji. Płonący ogień wojny, Chin i Indochin. Gorączkowo przygotowuje się do wojny ZSRR.

Tak więc, oprócz niewielu zwolenników wśród członków Czwartej Międzynarodówki założonych przez Trockiego i licznych wrogów, od władz sowieckich, a kończąc na większości światowych polityków, śmierć kilku osób skomentował. Gazeta „Prawda” umieścić samobójczy treści nekrolog napisany przez samego Stalina i pełen nienawiści do wrogów zabitych.

Należy wspomnieć, że Trocki próbował wielokrotnie zabić. Wśród potencjalnych morderców oznakowanych nawet wielki meksykański artysta Siqueiros, którzy brali udział w ataku na willi Trockiego w Meksyku z grupą ortodoksyjnych komunistów i osobiście wydała puste łóżko Lva Davidovicha karabinu maszynowego, nie wiedząc, że jest on ukrywa się pod nim. Następnie pocisk minął.

Ale to, co zginęło LVA Trotskogo? Najbardziej zdumiewające jest to, że instrument ten nie był narzędziem zbrodni – przeziębienie lub postrzałowa, a zwykle czekan, mały pick, używane przez alpinistów podczas wspinaczki. I trzymać go w rękach agenta NKWD Ramon Merkador, młody człowiek, którego matka była aktywnym uczestnikiem wojny domowej w Hiszpanii. Jako ortodoksyjny komunista, obwiniała klęskę hiszpańskiej republiki zwolenników Trockiego, który, choć udział w wojnie domowej po stronie sił republikańskich, ale nie chciał działać w zgodzie z polityką, położonym w Moskwie. To przekonanie jest przekazany do swego syna, który stał się prawdziwym narzędziem morderstwa.