"Gambrinus". Podsumowując, analiza, opinie

Aleksandr Iwanowicz Kuprin – pisarz-realista, jego nazwisko – jedna z najbardziej znanych i wielkich nazwisk na początku XX wieku. Jego dzieła „Garnet Bracelet”, „Moloch”, „Pojedynek”, „Gambrinus” (podsumowanie i analiza, które zostaną przedstawione poniżej), a druga część złotej funduszu literatury rosyjskiej. Kuprin był bardzo kolorowy rysunek. On ciągle pragnął emocje tak często podróżował i parał się różnych branż, zawodów – od dentysty do ładowarki.

Przypadki z własnego życia stał się podstawą dla wielu dzieł Aleksandra Iwanowicza. Większość pracy pisarza jest przepojony współczucia dla ludzi, którzy są skazane przeciągnąć w nędznym losem obojętne dla środowiska. Kuprin wyraził współczucie nie jest tylko obrazem życia niższych warstw społeczeństwa (powieść o życiu kobiet lekkich obyczajów „PIT”), ale w obrazach cierpienia, inteligentnych znaków. Pisarz był nie tylko najwyższa umiejętność krajobrazu literackiego, wizualne postrzeganie bytu, ale także postać literacka. To, a także portret psychologii autor pracował przez bardzo ostrożnie – jest to zauważalne nawet w głębi i złożoności wizerunkami zwierząt, z których Alexander uwielbiał pisać. Narracja w pracach Kuprin za często są rysowane do egzystencjalnych problemów. Jego rozważania o woli życia, miłość i nienawiść, słabości i siły, zdesperowany, aby odtworzyć duchowy świat „małego człowieka” na przełomie epok.

dramat życia

Historia „Gambrinus”, którego podsumowaniem jest znana wszystkim innym w programie szkolnym, został stworzony w A.Kuprin chaotycznym historycznego okresu między dwiema rewolucjami, które miały miejsce w Rosji. Był uderzające realistyczne odbicie symbiotycznej relacji z ludu jego kultury. Zawartość produktu przynosi czytelnikowi dramat interesantów życiowe puby z niemieckim tytułem „Gambrinus” znajduje się na słynnej ulicy Deribasovskaya w Odessie. Oryginalne i wyraziste obrazy bohaterów, centralna postać, która jest unikalnym samorodek muzyczny – Saszka utalentowany skrzypek, jest wypełniona atmosferze tamtych czasów niepowtarzalnym stylu i uroku. Podświetlony kontrastowe wygląda musujące i inspirującą Muzyk grający na tle dramatycznych i tragicznych wydarzeń, które miesza się z całej Rosji i zniekształcone los wielu jej obywateli.

Man – trzcina, ale myślenie

Interesujące urządzenie literacki używany Kuprin. „Gambrinus” na działce zawiera pomysł, który dotyka odwieczne tematy nieśmiertelności i triumf sztuki nad każdym przejawem niemoralności, podłości i okrucieństwa. Genialny naukowiec B. Pascal, Francuz jego myśli filozoficznej dał definicję indywidualnego człowieka – jest trzcina, ale trzcina myślenia. Ta idea została podchwycona i przeniósł Kuprin w dziele literackim. Słowa głównego bohatera, który może sparaliżować osoby, ale sztuką koniecznie wszystko przetrwać i wygrać, to rodzaj transkrypcji słowa Pascala, brzmiące jak apoteozą odwagi i wytrwałości.

specjalna magia

„Gambrinus” – opowieść o trochę, tam trochę więcej niż dwadzieścia stron. Ale każda fraza to przesycone szczególną magię i energię literackich umiejętności autora. Narracja pobudza czytelnika, trzymając go w swoim nieustającym napięciu, pozostawiając obojętny, obojętny wobec dramatycznych wydarzeń odbywających się w imperium rosyjskiego w czasie. Nieubłagana fala zamieszek antyżydowskich w ciągu kilku dni zniszczył wesołą atmosferę szacunku, przyjaznych stosunków między mieszkańcami, pogrążając raz wesoły ulicach nadmorskiego miasta w głębi trującego ksenofobii. Kuprinovsky „Gambrinus”, podsumowanie, które nie mogą przekazać dziennikarskiej dokładności autora, opisuje wystąpił wandalizmu szalejącej czarna sotnia. Wystarczy, autor opisuje szczegółowo, w jaki sposób są pijani, bezczelnie włamał się do prywatnych domów, apartamentów, bezwstydnie pogrzebał w szafki i łóżka, wymuszali pieniądze, zażądał wódki, potem hymn. W każdej linii narracji czytelnik czuje dziennikarskiego talentu pisarza.

stanowisko cywilnego

Cywilnego Stanowisko Kuprina bezbłędnie czytelnik z opisu jednej z kluczowych scen, gdy w samym środku chaosu Odessa mason bezlitośnie zabija ukochanego psa Sasha skrzypka. W tym tragicznym epizodzie z silnym kontrastem wyraziste neorealizmu, autor pokazuje nieprzejednaną furii gniewu bezsensownych i głupich ludzi. Zwykli ludzie, oszukani i stosowane przez władze i ruchów rewolucyjnych w ich własnych celów politycznych, stać się ofiarą nadchodzących wydarzeń dramatycznych. Ich oburzenie i ból autor wyraża się nie tylko w tej pracy. Stanowisko cywilnego przekazuje historie „urazy” i „Brad”, który również napisał Kuprin. „Gambrinus” różni się od innych specjalnych stylu emocjonalnego i łagodny. To jest prawdziwy wzorzec ekspresji literackiej: wszystkie wydarzenia i obiekty opisane przez autora, mają gotową formę, tworząc wewnętrzne połączenie logiczne ze sobą.

Ocena kreatywności

Grafika „Gambrinus” otrzymał mieszane recenzje. Niezwykła ocena dzieł literackich Kuprin raz dał Lew Tołstoj, zauważając jego jasny odcień. Maxim Gorki zasugerował przypisać pisarz honorowym tytułem piosenkarza rewolucji. Jednak, kiedy, po wystąpieniu zdarzenia Październik Kuprin wyemigrował opinię o nim i jego praca zmieniła się radykalnie, a pisarz nigdy nie powrócił w swych dziełach do rewolucyjnych tematów. Być może fakt ten jest jednym z powodów, dla decydując się czytać historię „Gambrinus”. Streszczenie nie może przekazać pełną mistrzostwo autora.